Με το θέμα του προπονητή να τελειώνει από στιγμή σε στιγμή και άσχετα με το πρόσωπο που τελικά θα επιλεγεί πάμε να δούμε ορισμένα στοιχεία που θα πρέπει να έχει ο αντικαταστάτης του Γιάννη Αναστασίου στον πράσινο πάγκο.
Είναι η περίφημη «γνώση της ελληνικής πραγματικότητας» που συνηθίζεται να γράφεται. Ποια είναι όμως αυτή; Ας τη δούμε, κάνοντας μια διαφορετική προσέγγιση:
Να ξέρει ο άνθρωπος πως ακόμη κι αν κερδίσει ένα ματς μπορεί και να μην του δοθούν οι βαθμοί της νίκης. Αν με αυτούς πλησιάσει πολύ στην κορυφή και μπορεί να πάρει και κανένα πρωτάθλημα καλό είναι να τους ξεχάσει. -3 για αρχή και 2-3 χειρουργεία στο καπάκι για «σιγουριά».
Να ξέρει ότι στους δικούς του παίχτες θα πρέπει να μάθει να παίζουν μόνο ποδόσφαιρο, ενώ οι συνάδελφοί του τούς εξασκούν και στο... βόλεϊ. Εσύ θα βάζεις γκολ με τα πόδια, οι άλλοι με τα χέρια και θα μετράνε το ίδιο. Καμιά φορά το δικό τους και παραπάνω.
Να ξέρει ότι στην Ελλάδα τα σε βάρος του πέναλτι δεν θα σφυρίζονται μόνο εντός περιοχής αλλά και εκτός. Και πως το κοράκι που θα το δίνει θα βγαίνει και ατσαλάκωτο και σε δυο βδομάδες θα τον βάζουν ξανά να διαιτητεύσει, έτσι για την επιβράβευση.
Να ξέρει ότι πέναλτι (για αποβολή ούτε λόγος) δεν θα πάρει ακόμη κι αν κάποιο ταγάρι σπάσει τον ώμο του επιθετικού του, του απόλυτου κοσμήματος που παίζει στην Ελλάδα. Μάλιστα στο ίδιο ματς, το καλολαδωμένο μιντιακό σύστημα θα πείσει την κοινή γνώμη ότι στο φινάλε ευνοήθηκες κιόλας.
Να ξέρει ότι θα του ακυρώνουν (άνθρωπος που έχει… βουλκανιζατέρ και στα ρεπό του κάνει τον διαιτητή) σε ντέρμπι γκολ – νίκης που ο σκόρερ καλύπτεται από έξι άτομα, θα τρώει στο καπάκι γκολ οφσάιντ, θα μπαίνουν μέσα για να κοπανάνε τους παίκτες του και στο φινάλε ο πρόεδρος (με πέντε κακουργήματα) του αντιπάλου θα λέει ότι μπήκαν για να πανηγυρίσουν και να διδάξουν ήθος.
Να ξέρει ότι σε ματς με μικρή ομάδα που θα την παίζει μονότερμα και με κατοχή 80-20 ο ίδιος άνθρωπος που δίνει τα πέναλτι έξω από την περιοχή και αφήνει τα δικά σου ματς να γίνονται με ομίχλη που δεν βλέπεις στο μισό μέτρο, θα σου δώσει ένα υπέρ σου φάουλ.
Να ξέρει ότι στο ματς - ντροπή με τα χειρότερα επεισόδια πριν την έναρξή του, εκεί όπου θα κρίνεται και ο τίτλος, ο Ταξίαρχος της Αστυνομίας στην πορεία θα γίνει υπεύθυνος ασφαλείας του νικητή και ο παρατηρητής της διοργανώτριας επίσης υπάλληλός του.
Να ξέρει ότι ακόμη κι αν ένας παίκτης του αντιπάλου έχει τιμωρηθεί με τρεις αγωνιστικές για κουτουλιά σε αντίπαλο, θα του την ρίξει σε μία ο αθλητικός δικαστής για να παίξει εναντίον σου και θα μείνουν… παγωτό μέχρι και οι δικηγόροι τους. Αμα λάχει τα γραφεία της ΕΠΟ μπορεί να ανοίξουν και Σάββατο για να απαλλάξουν κανέναν παίκτη που καίγεται να παίξει.
Να ξέρει ότι εδώ πέρα ο πρωταθλητής βγαίνει και στα χαρτιά. Μάγκικα και πειραιώτικα. Κολλάει μια ένσταση για κάθε πιθανό ή απίθανο λόγο, η αδέκαστη επιτροπή τον δικαιώνει και στο φινάλε «άντε γεια πρωτάθλημα ξανά…».
Να ξέρει ότι στην έδρα του αντιπάλου θα φάει ποτήρι στο κεφάλι και θα του πουν ότι προκάλεσε και έκανε θέατρο. Αντίθετα, ο αντίπαλος προπονητής θα έρθει στο γήπεδό σου ή και σε κάποιο άλλο, θα προκαλεί με «ελάτε» και κωλοδάχτυλα την εξέδρα και θα διαβάζεις ότι απλά πήγε να ελέγξει τα δίχτυα.
Βασικά να ξέρει πως τα παραπάνω δεν θα τα διαβάζει και δεν θα τα ακούει σχεδόν πουθενά (το καλοταϊσμένο σύστημα που λέγαμε) και να ξέρει επίσης πως αν συνεχίσω θα γράψω βιβλίο, απλά έχω βαρεθεί και έχω κουραστεί. Οπότε να μάθει το μότο που συνιστούν εχθροί και εσχάτως και φίλοι: ΦΤΙΑΞΕ ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ & ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΛΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑΝ. Άντε καλορίζικος!
