Υπό άλλες συνθήκες, σε ένα παιχνίδι όπου η Λαμία υποδέχεται την ΑΕΚ, οι γηπεδούχοι θα έπρεπε να παίξουν αμυντικογενώς και να κυνηγήσουν ένα κλειστό παιχνίδι. Όμως όταν αυτό το παιχνίδι είναι ο επαναληπτικός του 2-0 του πρώτου αγώνα, αυτονόητα δεν υπήρχε λόγος να μπει αμυντικά η Λαμία. Και κάπως έτσι είδαμε ένα εξαιρετικά ανοιχτό παιχνίδι από το πρώτο λεπτό που προφανώς, ευνοούσε την καλύτερη ομάδα - δηλαδή την ΑΕΚ.
Το παιχνίδι είχε πολύ γρήγορο ρυθμό εξαρχής με την ΑΕΚ να έχει δυο δοκάρια στο πρώτο ημίχρονο (Πόνσε και Μάνταλος) και ένα χαμένο τετ-α-τετ του Χουλτ ενώ ένα δοκάρι είχε και η Λαμία με τον Μπερτόλιο. Όταν ο Πόνσε, έπειτα από φάση διαρκείας, έκανε το 0-1 στο 32' το διακύβευμα της πρόκρισης ουσιαστικά κρίθηκε και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου η ΑΕΚ έβαλε άλλα δυο γκολ αλλά μέτρησε μόνο το ένα: στο 42΄ ο Οικονόμου έκανε το 0-2 και παρά το γεγονός ότι υπήρχε μεγάλη συζήτηση για το αν είναι οφσάιντ, το τέρμα ορθά μέτρησε ενώ στο 45' το γκολ του Μάνταλου δεν υπήρχε λόγος να ακυρωθεί.
Ουσιαστικά, με το τέλος του πρώτου ημιχρόνου τα πάντα είχαν κριθεί και η επανάληψη ήταν τυπικής σημασίας με την ΑΕΚ πάντως να βάζει στο χαλαρό άλλα δυο γκολ στο 63' με τον Μπακασέτα και στο 66' με αυτογκόλ του Βάντερσον. Το τελικό 0-4 απλά επικύρωσε την πρόκριση της ΑΕΚ σε τέταρτο σερί τελικό κυπέλλου.
