Αρχικά θα πρέπει να πω πως σήμερα το μεσημέρι, μετά από μοριακό τεστ που έκανα, βγήκα θετικός, άρα όσοι με είδατε, μου μιλήσατε, χαϊδέψατε εικόνες μου, φιλήσατε πόμολα που ακούμπησα, πηγαίνετε να κάνετε αύριο μεθαύριο κανά τεστάκι καλού κακού. Το θετικό της υπόθεσης, αν υπάρχει θετικό πλην του τεστ, είναι πως μπήκα σε καραντίνα και δεν μπορούσα να πάω στο γήπεδο για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία που είχα 40 πυρετό. Και από το σπίτι, αντιμετώπισα σίγουρα με πολύ μεγαλύτερη ψυχραιμία αυτό το πράγμα που είδα. Το δεύτερο θετικό, αν όλα πάνε καλά, είναι πως για εννέα ακόμα μέρες δεν θα πετύχω Αριανό. Τώρα που το σκέφτομαι, ούτε να το έστηνα. Πάμε στα του παιχνιδιού τώρα.
Στο ποδόσφαιρο υπάρχει η ήττα και δεν με ενοχλεί όταν αυτή έρχεται ενώ έχεις προσπαθήσει. Όμως η ήττα σε μία μέρα που η ομάδα παρουσιάζει αυτή την εικόνα στο πρώτο ημίχρονο, είναι ενοχλητική. Είναι ουσιαστικά η επιβεβαίωση πως δεν υπάρχει κανένα όραμα, καμία επίγνωση της πραγματικότητας. Μία ποδοσφαιρική αηδία.
Ο Άρης ήταν καλύτερος στο διάστημα αυτό. Έβγαλε ένταση, κυκλοφόρησε τη μπάλα, είχε τις μεγάλες ευκαιρίες. Ο ΠΑΟΚ είχε το δοκάρι του Κούρτιτς από στημένη μπάλα. Σε ροή αγώνα, τίποτα. Η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου έδωσε νικητή και δίκαια. Αυτά τα παιχνίδια τα παίρνει αυτός που δείχνει πως τα θέλει. Όχι αυτός που δεν δείχνει τίποτα.
Το ότι το καλοκαίρι έγιναν τα λάθη και κάποιοι γίναμε κακοί – βολικό αυτό πάντα – δεν σημαίνει πως ρίχνεις λευκή πετσέτα. Εκτός και αν κάνεις αυτό που οφείλεις, έχοντας πάρει αποφάσεις με καθαρό μυαλό. Ετοιμάζεις την ομάδα για του χρόνου. Αυτό το πράγμα δεν πάει πουθενά.
Ο ΠΑΟΚ έχει κάνει ένα έγκλημα που δεν δικαιολογείται με τίποτα. Ενώ ήταν αυτός που επέβαλε VAR και ξένους διαιτητές στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δημιούργησε δηλαδή τις συνθήκες για να το κερδίζει η καλύτερη ομάδα, ξαφνικά σταμάτησε να σκέφτεται ποδοσφαιρικά.
Αν υπάρχει ένα ελαφρυντικό, είναι το γεγονός πως βάσει συμβολαίων και όχι πραγματικότητας, αυτή η ομάδα κλείνει το καλοκαίρι τον κύκλο της. Γιατί ποδοσφαιρικά, τον έχει κλείσει ήδη θαρρώ. Για αυτό το καλοκαίρι έγιναν σημαντικά λάθη. Γιατί φορτώθηκε μεγάλος όγκος αλλαγών για Γενάρη και καλοκαίρι ενώ θα έπρεπε να είχε μοιραστεί το πράγμα καλύτερα για να είναι λιγότερο εκτεθειμένη η ομάδα στη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν.
Ο Λουτσέσκου κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο στη προσπάθειά του να ενεργοποιήσει ένα ελλιπέστατο ρόστερ σε χαρακτηριστικά. Σήμερα περιμένει από τον Μουργκ να του δώσει κάτι. Σε παιχνίδι έντασης, ο Μουργκ είναι καταδικασμένος. Θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό ο κόουτς. Θα μου πει κάποιος είχε λύσεις; Και θα του απαντήσω πως δεν συμβιβάστηκα εγώ με αυτές που δεν έχει.
Το μοτίβο του, εμπεριέχει μία δικαιοσύνη αποτελεσματική όταν υπάρχουν ρόλοι και ικανότητες. Όταν όμως από το μισό ρόστερ προσπαθείς να βγάλεις από τη μύγα ξύγκι, η δικαιοσύνη μετατρέπεται σε ανούσιες ζαριές.
Πραγματικά αν μιλήσω για δικαιοσύνη, θα πρέπει κάποιος να μου εξηγήσει τι περισσότερο δίνουν ο Άκπομ με τον Σφιντέρσκι που δεν μπορεί να το δώσει ο Κούτσιας. Δύναμη περισσότερη δεν έχουν, ταχύτητα δεν έχουν, πίεση μια από τα ίδια, τελειώματα ο μικρός έχει καλύτερα, ατομική ενέργεια; Άστο. Ας μην αναφερθώ στα κίνητρα και του ίδιου και του κλαμπ που έχει ένα τοπ ταλέντο στα πιτς.
Απαιτώ από τον Ράζβαν να σκεφτεί το κλαμπ. Έχει αποδείξει πως είναι στρατιώτης του, απλά θα πρέπει να κατανοήσει πως ο περίγυρος έχει κουραστεί με την εικόνα μίας παρέας που προσέφερε στο κλαμπ, αλλά πλέον αδυνατεί να το πράξει. Και παρότι ο περίγυρος πολλές φορές λειτουργεί συναισθηματικά και όχι πρακτικά, σε αυτό το θέμα έχει απόλυτο δίκαιο.
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι μία φθηνή ομάδα. Δεν είναι ούτε μία εντελώς χάλια ομάδα. Είναι απλά μία ομάδα που έχει κλείσει τον κύκλο της. Και αυτό δεν μπορεί να της δώσει ούτε σταθερότητα, ούτε σύγχρονα χαρακτηριστικά που επιβάλλεται να έχει. Και εννοείται, ούτε πνευματικά μπορείς να διαχειριστείς ένα γκρουπ που οι ηγέτες του σκέφτονται τι θα κάνουν το καλοκαίρι.
Και όταν κλείνει κάτι, πρέπει να ανοίγει κάτι άλλο. Μία δουλειά που καλούνται να κάνουν όσοι αποφασίζουν.
Όσο για την μπούκα στο τέλος; Αδικαιολόγητη 100%. Προφανώς και αν η ομάδα έβγαζε υγεία δεν θα συνέβαινε ποτέ, όμως ανήκοντας στη γενιά που γαλουχηθήκαμε με τις μπούκες και είδαμε τα αποτελέσματα, τρέμω στην ιδέα του να επιστρέψουμε σε αυτές. Επίσης, αυτοί που έκαναν τους χαζούς σε υποθέσεις τύπου Τζήλου, μη σηκώνουν το θέμα της εισόδου γιατί είναι λίγο υποκριτικό από την πλευρά τους. Ο ΠΑΟΚ θα πληρώσει το τίμημα, καλείται να το διαχειριστεί, αλλά δεν έπεσε και καμία ατομική βόμβα ούτε κανένας του έκανε χάρη.
Ξέχωρα από τα επεισόδια, η αλήθεια είναι πως ο κόσμος δεν βλέπει όραμα και για αυτό αντιδρά. Άλλοι ακραία, άλλοι φυσιολογικά.
Είναι λοιπόν στο χέρι του Ιβάν να πείσει πως και όραμα για το κλαμπ έχει και έτοιμος για τις κομβικές αλλαγές είναι.
