Ο Λουκάς Μπάρλος αποτελεί από μόνος του και διαχρονικά, μια ξεχωριστή κατηγορία στην ιστορική αναδρομή των προσώπων που πέρασαν από τον προεδρικό θώκο της ΑΕΚ.
Ο «Θείος Λουκάς» υπήρξε ένας εμβληματικός παράγοντας και μια τεράστια προσωπικότητα που άφησε ανεξίτηλα χαραγμένο το όνομά του στο πάνθεον του συλλόγου.
Σαν σήμερα πριν από 22 χρόνια έφυγε από τη ζωή, ωστόσο στις μνήμες όλων των ανθρώπων και φίλων της «Ένωσης» παραμένει…Αθάνατος!
Κι όπως εύστοχα σημειώνει η ΠΑΕ ΑΕΚ στο σημερινό μήνυμά της... «χάραξε την ιστορία της ΑΕΚ και αποτέλεσε το ορόσημο στην εκτόξευση της ομάδας μας και αγωνιστικά και οργανωτικά και σε επίπεδο υποδομών με την εξέλιξη του γηπέδου μας στο πιο σύγχρονο της χώρας. Το έργο του Θείου Λουκά θα τιμάται αιώνια, αφού αποτελεί ένα από τα βασικότερα σημεία αναφοράς για την ομάδα μας».
«ΑΕΚ, Μπάρλος, σύλλογος μεγάλος», ήταν το σύνθημα που δονούσε την Νέα Φιλαδέλφεια στα τέλη της δεκαετίας του '70.
Ήταν η περίοδος όπου η Ένωση είχε «χτίσει» μια ομάδα που έφερε στην ούγια την υπογραφή του προέδρου της ή αλλιώς του «Θείου Λουκά» όπως έμεινε στη συνείδηση όλων των οπαδών της ομάδας.
Τα αγωνιστικά…παράσημα και ο θάνατος του
Επί των ημερών του η ΑΕΚ κατέκτησε το νταμπλ το 1978 και το πρωτάθλημα το 1979 ενώ δύο χρόνια νωρίτερα, το 1977, έφτασε ως τους «4» του κυπέλλου UEFA.
Αποχώρησε το 1981 και η είδηση του θανάτου του στις 20 Οκτωβρίου 1999, βύθισε στο πένθος τους απανταχού Ενωσίτες..
Ήταν παραμονή του ευρωπαϊκού αγώνα της ΑΕΚ με την ΜΤΚ στην Βουδαπέστη για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, όταν μετακόμισε στη «γειτονιά των Αγγέλων».
Ένας Αρειανός στην ΑΕΚ!
Ο Λουκάς Μπάρλος δεν ήταν αυτό που λέμε ΑΕΚτζής από…κούνια. Πριν από την ενασχόλησή του με την «Ένωση» υπήρξε φίλος του Άρη και μάλιστα είχε συμμετοχή στα παιδιά τμήματα της ομάδας της Θεσσαλονίκης.
Προϊόντος του χρόνου ωστόσο ταυτίστηκε με την ΑΕΚ και δεν έγινε απλά οπαδός της, αλλά τεράστιος υποστηρικτής της.
Σε τέτοιο βαθμό ώστε η «Ένωση» να του γίνει τρόπος ζωής. Ήταν ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης που αξιοποιούσε κοιτάσματα βωξίτη στον Παρνασσό. Το 1974 τον κάλεσε ο τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Αναστάσιος Πρίντζης, και του ζήτησε να αναλάβει την «Ένωση». Μετά την παραίτηση του Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, ο Πρίντζης, με έναν Ταξίαρχο και έναν άλλον Αξιωματικό, πίστευαν ότι ο Μπάρλος ήταν το ιδανικό πρόσωπο για την προεδρία της ομάδας.
«Σας επιστρατεύω για να βοηθήσετε έναν ιστορικό σύλλογο» του είπε ο Πρίντζης κατά τη συνάντησή τους. Αν και η χούντα δεν είχε πέσει, ο Μπάρλος ζήτησε να ακολουθηθούν δημοκρατικές εκλογές. Και το πέτυχε.Εξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 58% στις εκλογές.
«Εγώ ήμουν Άρης, αλλά είμαι πρόσφυγας και θα παλέψω για την ΑΕΚ», είπε στους παίκτες της ομάδας, μόλις ανέλαβε.
Τότε υπήρξε η αφετηρία της δημιουργίας μιας μεγάλης ομάδας που θα πετύχει σπουδαίες διακρίσεις εντός και εκτός συνόρωνφτάνοντας στο κατώφλι του τελικού του κυπέλλου UEFA το 1977, αποκλείοντας την Ντιναμό Μόσχας, την Ντέρμπι Κάουντι, τον Ερυθρό Αστέρα και την ΚΠΡ, αλλά η σπουδαία Γιουβέντους θα της βάλει τελικά φρένο.
Οι σπουδαίες μεταγραφές και οι προπονητές
Επί των ημερών του η ΑΕΚ απέκτησε μερικούς από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές εκείνα τα χρόνια. Μαύρος, Νικολούδης, Αρδίζογλου, Δέδες, Στεργιούδας, Χρηστίδης, Ιντζόγλου, Σκρέκης και ο Δομάζος,.
Μέσω της μεταγραφής του Θωμά Μαύρου έδειξε τα παραγοντικά…δόντια του. «Όλοι θεωρούσαν τον Μαύρο παίκτη του Ολυμπιακού. Μπήκα στη μέση και τους τη χάλασα τη δουλειά. Αυτό τον παίκτη δεν τον έχανα με τίποτα. Ο Μαύρος στοίχισε με σημερινά λεφτά 1,5 δισεκατομμύριο» εξομολογήθηκε χρόνια μετά ο Μπάρλος.
Μετά από πολλές δικαστικές περιπέτειες και προσφυγές του ποδοσφαιριστή στα πολιτικά δικαστήρια για να αποδεσμευτεί από τον Πανιώνιο, η ΑΕΚ έδωσε 10 εκατομμύρια δραχμές στην ομάδα της Νέας Σμύρνης για να παραιτηθεί από κάθε ένδικο μέσο διεκδίκησης του παίκτη. Ένα χρόνο μετά, ο Μαύρος ήταν παίκτης της «Ένωσης».
Επί Μπάρλου εργάστηκαν στην ΑΕΚ σπουδαίοι προπονητές όπως ο Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι και ο Φέρεντς Πούσκας, ενώ εμβληματικοί ξένοι παίκτες φόρεσαν τη φανέλα της: Τίμο Τσανλάιτερ, Βάλτερ Βάγκνερ, Μίλτον Βιέρα και, φυσικά, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Η δημιουργία της σκεπαστής εξέδρας
Οραματίστηκε την κατασκευή σκεπαστής κερκίδας στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας.
Ο "θείος Λουκάς" έφτασε στο σημείο να κατέβει στο στίβο της πολιτικής με τη…φανέλα του υποψηφίου δημοτικού συμβούλου για το Δήμο Αθηναίων, ως προϋπόθεση για να χρηματοδοτήσει η ΓΓΑ, μέρος του κόστους για την κατασκευή της Σκεπαστής.
Βγήκε δεύτερος σύμβουλος με 19.290 ψήφους, πίσω από τον ηθοποιό Γιάννη Γκιωνάκη.
Για να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί το έργο χρειάστηκε να πάρει δάνειο από την Ιονική Λαϊκή, το οποίο εγκρίθηκε με υποθήκευση του σπιτιού του που κινδύνεψε, όταν η μετέπειτα διοίκηση του Ανδρέα Ζαφειρόπουλου δεν αποπλήρωνε τις δόσεις που ανέλαβε.
Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου του 1999 ωστόσο το κέριμο ομοίωμά του θα έχει εξέχουσα θέση στο μουσείο της ΑΕΚ στην «Αγιά – Σοφιά» θα θυμίζει την τεράστια προσφορά του και θα εμπνέει τον οργανισμό της «Ένωσης».
