Αυτό το περιστατικό ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει μία συζήτηση ώστε να πάψει η πρωτοφανής στρέβλωση. Δεν είναι δυνατόν η γενική συνέλευση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας να επιλέγει τους αθλητικούς δικαστές, οι οποίοι την τελευταία εξαετία είναι τακτικοί.
Παρότι το σύνολο των δικαστικών λειτουργών αντιλαμβάνεται ότι με αυτόν τον τρόπο συντελείται προσβολή του κύρους και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, ποτέ δεν άλλαξε τίποτε!
Ο άνθρωπος που έφτιαξε το σχετικό νόμο ήταν ο Σταύρος Κοντονής. Το 2015 ως υφυπουργός Αθλητισμού. Όταν έγινε υπουργός Δικαιοσύνης παραδέχτηκε την αντίφαση που δημιουργούσε ο νόμος του: Οι παράγοντες να ψηφίζουν τους δικαστές τους!
Μόλις πέρσι, ο Σταύρος Κοντονής προχώρησε ένα βήμα περισσότερο. Αποκάλυψε ότι έκανε αυτήν την οπισθοχώρηση έναντι των υπερεθνικών ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών για να κερδίσει το θεσμό των τακτικών δικαστών. Συμφώνησε πως πρόκειται για τερατογένεση και είπε ότι υπάρχει χρόνος να διορθωθεί.
Ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ Βαγγέλης Γραμμένος στο τέλος της θητείας του είπε ότι «δεν θα μας ενοχλούσε να αλλάξει το σύστημα επιλογής των αθλητικών δικαστών και να τοποθετούνται στα πειθαρχικά όργανα από τους προϊσταμένους τους».
Την ίδια άποψη είχε εκφράσει και ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Μάλιστα προτίθεται να τη μεταφέρει και στον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα.
Το ερώτημα είναι γιατί – ενώ όλοι συμφωνούν – δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη στο νέο αθλητικό νομοσχέδιο. Ούτε λέξη!
Αν η πολιτεία επιμείνει να κωφεύει, η Δικαιοσύνη πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Να απαιτήσει ώστε να πάψουν να ψηφίζονται από τη γενική συνέλευση της ΕΠΟ οι τακτικοί δικαστές και οι ενεργεία εισαγγελείς, να αμείβονται από το κράτος και να δικάζουν στο φυσικό τους χώρο.
Η ανεξαρτησία της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης περνάει μόνο μέσα από τα θεσμικά της χαρακτηριστικά.
