Να δεχθώ ότι ο Παναθηναϊκός φωνάζει σωστά για το πέναλτι που δεν του δόθηκε μόλις στο 21’ στη σέντρα του Χατζηγιοβάνη, που βρήκε στο χέρι του Τασουλή. Διαφωνώ με τις φωνές, βέβαια, αλλά είπαμε, να το δεχτώ…
Να δεχτώ ότι ο Πορτογάλος διαιτητής, Αντόνιο Νόμπρε, επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι στους Αρκάδες και δεν τους φόρτωσε με τις κάρτες που έπρεπε.
Να δεχθώ ότι ο Μπόλονι δεν είχε για άλλο ένα παιχνίδι τον Κουρμπέλη και κυρίως τον Μαουρίσιο. Εναν κομβικό ποδοσφαιριστή, έναν παίκτη που κατά τη γνώμη μου είναι η μεταγραφή της χρονιάς για το τριφύλλι. Και φυσικά τους Σανκαρέ, Βέλεθ.
Να δεχθώ ότι ο Παπαδόπουλος του Αστέρα την “έπεσε” άσχημα στον Διούδη όταν ο τελευταίος βρέθηκε στο έδαφος σε μια διεκδίκηση προς το τέλος του ματς κι έμεινε κολημένος κάτω, λες κι έπεσε σε λίμνη από Uhu.
Το θέμα, όμως, είναι ότι και να θέλω να δεχθώ όλα τα παραπάνω, υπάρχουν απαντήσεις αποστομωτικές για την “αυτοκτονία” των πρασίνων στην Τρίπολη.
Κατ’ αρχάς, έστω ότι δεν πήραν το πέναλτι στο εικοσάλεπτο και τους στέρησαν την ευκαιρία να μπουν από νωρίς μπροστά στο σκορ. Το παιχνίδι στη συνέχεια κύλησε καλά και ομαλά για την ομάδα του Μπόλονι.
Με αποκορύφωμα το πρώτο τέταρτο του δεύτερου ημιχρόνου, οπότε με δύο γκολ του “τρελό”-Μακέντα στα “καπάκια”, δηλαδή στο 58’ και στο 59’, ο Παναθηναϊκός δεν μπαίνει μόνο στη θέση του οδηγού, αλλά μπορεί να έχει τον απόλυτο έλεγχο από τη στιγμή που κερδίζει 2-0 μέχρι το 83’!
Και τι βλέπουμε; Τον Ράσταβατς να τα παίζει όλα για όλα, τον Μπόλονι να μην έχει την τύχη να του πιάσουν οι αλλαγές και το γήπεδο αργά αλλά σταθερά να γέρνει από το 65’ σχεδόν, στιγμή που μπαίνει στο ματς ο τρομερός Αλί Μπαμπά και ο Τιλίκα. Και ακολούθησε ο Ιγκλέσιας με το γνωστό του εκτόπισμα και την παροιμιώδη έκτασή του, που βοηθούν την ομάδα του να αποκτά κυριαρχικές τάσεις. Σε εκείνο το σημείο δε, μπαίνει και ο Αλβαρεζ.
Τότε αντέδρασε ο Μπόλονι. Θυμήθηκε τον Ενγκμπακοτό και στη συνέχεια Ιωαννίδη-Αθανασακόπουλο στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η ομάδα του, όμως, ήταν πολύ κουρασμένη και όπως αποδείχθκε ο Ρουμάνος άργησε, ενώ έβλεπε τον συνάδελφό του να ξυπνάει μετά το διπλό κρύο ντους από τον Ιταλό killer, ο οποίος τον τελευταίο καιρό έβλεπε ενδεκάδα με τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου.
Και δεν έφτανε μόνο αυτό. Ερχεται η αντίδραση του Σωκράτη Διούδη, στον οποίο δεν έφτανε η πολιορκία του Αστέρα που κόντευε να βάλει στα δίχτυα σε κάθε επίθεση τον ίδιο και τους αμυντικούς του, είχε τη φαεινή ιδέα να σωριαστεί στο έδαφος μετά από μια διεκδίκηση με τον Ιγκλέσιας και να μείνει κάτω για τουλάχιστον 2-3 λεπτά.
Εκεί, όπως αποδείχθηκε, χάθηκε η νίκη. Το έγραψα επί τόπου στο twitter και συμφώνησαν αρκετοί. Δεν ξέρω αν ένας Ελληνας διαιτητής θα το σφύραγε στο 90+3, ο Πορτογάλος ωστόσο, έδειξε ότι δε μασάει από “πτώσεις” βατόμουρου και… οσκαρικές ερμηνείες.
Δυστυχώς για το τριφύλλι που παίζει με τα ποδάρια στην πλάτη για το τρένο της Ευρώπης, δημιουργήθηκε έξτρα χρόνος από τον έξτρα χρόνο που είχε δείξει ο τέταρτος. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι γηπεδούχοι να παρελαύνουν πέριξ και μέσα στην “πράσινη” περιοχή, σα γνήσια “παιδιά του Μοριά”, και με τον ήρωα Παπαδόπουλο να σηκώνουν στο 90+7 τη… σημαία της ισοφάρισης.
Ποιο βραβείο πρέπει να αποδοθεί σε αυτή την κίνηση του τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, όσκαρ ή βατόμουρο (έρχονται τέλη Απριλίου για τους φαν),είναι θέμα οπτικής…
Τον κερδίζει και με 10!
Δύο λόγια για το ματς κορυφής στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, μεταξύ Ολυμπιακού και Αρη. Εγραψα μετά το ματς της Αρσεναλ, ότι δεν θα με άφηνε έκπληκτο μια γκέλα των πρωταθλητών 2021. Επεσα έξω, αλλά δεν ήθελε και πολύ να πέσω μέσα.
Παρακολουθώντας για άλλη μια φορά τον Αρη, σκεφτόσουν πως στάνταρ είναι η καλύτερη ομάδα μετά τον Ολυμπιακό και επίσης το σύνολο του Μάντζιου “φώναζε” πως είναι το μοναδικό στη Super League τόσο καλά δουλεμένο και αυτοματοποιημένο, όσο και οι πρωτοπόροι.
Η διαφορά τους έγκειται σε δύο στοιχεία: στις μονάδες, καθώς οι ερυθρόλευκοι διαθέτουν πιο ποιοτικούς παίκτες, αλλά και στο dna. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με 10 παίκτες για 55 λεπτά σχεδόν, χωρίς ουσιαστικά να κινδυνεύσει. Θα έλεγα μάλιστα, πως στο δεύτερο ημίχρονο που περίμενες τους Θεσσαλονικείς να πνίξουν τους γηπεδούχους, δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν ούτε το 11-10 στο γήπεδο, ούτε την κούραση, ούτε το μίνι rotation. Το σημείωσε και ο Ροζ στις δηλώσεις του.
ΥΓ. Γάτα ο Μαρτίνς με την άμεση είσοδο Ανδρούτσου sτη θέση του “κοκκινισμένου” Λαλά.
ΥΓ2. Εγώ δεν είδα χέρι στο γκολ του Ελ Καντουρί… Ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν αυτή τη νίκη επί της ΑΕΚ. Μια ευρεία νίκη με 3-1. Όλος ο οργανισμός την χρειαζόταν, ο Γκαρσία την χρειαζόταν, ακόμη και ο Ζίβκοβιτς την χρειαζόταν, που με δύο γκολάρες έδωσε Αντρίγια νίκη στην ομάδα του και ξαναβάζει τον ΠΑΟΚ στο κόλπο της 2ης θέσης, ειδικά αν κερδίσει και τον Παναθηναϊκό την επόμενη αγωνιστική.
