Είναι από τις λίγες φορές που δεν θα αφήσω το χρόνο να αμβλύνει τα συναισθήματα. Διότι η οργή δεν θα καταλαγιάσει, αντιθέτως θα θεριέψει. Στο γήπεδο των Ζωσιμάδων έλαβε χώρα μια ακόμη διαιτητική ντροπή. Ο Τσαγκαράκης και ο Διαμαντόπουλος ακύρωσαν ένα γκολ του Άρη ανακαλύπτοντας φάουλ σε μια φάση που δικαίως ο τερματοφύλακα του ΠΑΣ θα κέρδιζε το Χρυσό Βατόμουρο ανδρικού ρόλου. Είναι τόσο προφανές ότι υποκρίνεται τραυματισμό μόλις αντιλαμβάνεται την κατάληξη της φάσης, που δεν αξίζει περαιτέρω ανάλυσης.
Όταν οι διαιτητές μπαίνουν στη διαδικασία αξιολόγησης κάθε επαφής, έχω την απαίτηση να σφυρίζουν με τον ίδιο τρόπο. Διότι με δυο μέτρα και δυο σταθμά, ο Άρης στερήθηκε δυο βαθμούς απέναντι στα Γιάννενα, τους οποίους δυο βαθμούς απέναντι στον ίδιο αντίπαλο πήρε ο ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα, διότι εκεί οι διαιτητές έκριναν άνευ ουσίας την επαφή, μη ικανή να αποτρέψει τον ποδοσφαιριστή από τα να διεκδικήσει την μπάλα. Και ορθώς το θεώρησαν έτσι, ορθώς μέτρησε το γκολ του ΠΑΟΚ, οτιδήποτε διαφορετικό δεν είναι ποδόσφαιρο αλλά τηλεοπτική διαμόρφωση αποτελέσματος. Με το γράμμα του ποδοσφαίρου του Μάνου είναι φάουλ και το χέρι πέναλτι. Με το πνεύμα του ποδοσφαίρου, το γκολ είναι κανονικό και το χέρι ακούσιο. Δεν μπορεί όμως a la carte να εφαρμόζεται το γράμμα και το πνεύμα στον ίδιο αγώνα σε βάρος της ίδιας ομάδας και παρόμοια φάση στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Απόλλωνα να δίνεται πέναλτι. Όταν συμβαίνει, είναι ένδειξη σκοπιμότητας. Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι ο Άρης θα κυνηγηθεί.
Το ελληνικό ποδοσφαιρικό παρασκήνιο είναι γνωστό και δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις. Το φερόμενο ως Big 4, το οποίο η ελληνική πολιτεία ξεδιάντροπα το αποδέχθηκε, το ευλόγησε και το θεσμοθέτησε, προφανώς δεν έχει καμία διάθεση να ανεχτεί τον Άρη ανάμεσα ως ένα… ενοχλητικό σπυρί. Και όταν οι Έλληνες διαιτητές βλέπουν την πολιτεία να το αποδέχεται αυτό το έκτρωμα, να αποφασίζουν τέσσερις για όλους, προφανώς και δεν θα είναι αυτοί που θα χαλάσουν την πιάτσα. Είναι τα θύματα αυτής της αρρώστιας που εξελίσσεται. Εκτιμώ ότι κανένας διαιτητής δεν θέλει να εξευτελίζεται ανακαλύπτοντας φάουλ, πέναλτι, γροθιές, κλωτσιές, φάουλ, κόκκινες κάρτες. Εξαναγκάζεται να το κάνει διότι διαφορετικά το σύστημα που περιβάλει το λεγόμενο Big 4 θα τον εξοστρακίσει. Ο Άρης αποφάσισε το περιορισμένο μπάτζετ του να το αξιοποιήσει σε ρόλους απαραίτητους στο ποδόσφαιρο. Θα μπορούσε να προσλάβει τρολ του διαδικτύου, πρώην διαιτητές, πρώην παράγοντες της ΕΠΟ, επικοινωνιολόγους, αστυνομικούς διευθυντές, παρατρεχάμενους ποδοσφαιρικών ενώσεων, κάθε τι ξένο με το χώρο του πραγματικού ποδοσφαίρου, τόσο «αυτονόητο» όμως στο μη πραγματικό ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα υποστεί τις συνέπειες και θα βαδίσει στον δικό του μοναχικό δρόμο, πηγαίνοντας παρακάτω. Παραμένει στη δεύτερη θέση, σε πείσμα του ελληνικού ποδοσφαιρικού παρασκηνίου, άγνωστο για πόσο, αλλά είναι ακόμα εκεί. Εξαναγκάζοντας όσο είναι ψηλά στη βαθμολογία το ελληνικό ποδόσφαιρο να κοιτιέται στο καθρέφτη και τους πάσης φύσεως παρατρεχάμενους να εξευτελίζονται ανακαλύπτοντας πέναλτι, φάουλ, γροθιές σε ball boy, «αντιπάλους» να μην πηδάνε για κεφαλιές, τερματοφύλακες να τραυματίζονται σοβαρά για έναν και μόνο αγώνα και στη συνέχεια να ανακηρύσσονται MVP των ομάδων τους.
Ο Άρης είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει σε αυτόν τον βούρκο, διότι μόνο έτσι θα τιμηθεί η προσπάθεια που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι ποδοσφαιριστές του. Και ας τους κλέβουν τον ιδρώτα οι Τσαγκαράκηδες και οι Σκουλάδες, δεν μπορεί να κάνει κάτι, ας ρίξουν λίγο περισσότερο ιδρώτα ώστε η κλοπή να μην είναι αρκετή. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από τη στιγμή που η πολιτεία ανέχεται τις απειλές και τις ύβρεις εναντίον του αρχιδιαιτητή που το ελληνικό κράτος προσκάλεσε και πληρώνει, και δεν στήνει στον τοίχο τις ομάδες που τον τραμπουκίζουν με ανακοινώσεις και τους δημοσιογράφους που τον χαρακτηρίζουν μέθυσο και στημένο.
Όσοι πιστεύουν ότι υπήρχε έστω και η παραμικρή περίπτωση ο Τσαγκαράκης και ο Διαμαντόπουλος να ακυρώσουν αυτό το γκολ αν το πετύχαινε ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ ή ο Παναθηναϊκός ας κρατήσουν αυτή τη φάση. Η ζωή κάνει κύκλους…Εδώ θα ήμαστε. Όπως είναι λογικό το αγωνιστικό περνάει σε δεύτερη μοίρα όταν αναγκάζεσαι μέσα σε λίγες μέρες να αγωνιστείς για δεύτερη φορά σε ένα βούρκο. Παρόλα αυτά ο Άρης διδάχτηκε από το πάθημα της Λαμίας και μπήκε στο πνεύμα του ματς. Ο Μάντζιος ορθά άφησε τον Ματίγια να πάρει σε αυτό το ματς ειδικών συνθηκών λόγω καιρού τις ανάσες του για να τον έχει φρέσκο την Πέμπτη, βάζοντας τον πιο… suitable σε τέτοιους αγωνιστικούς χώρους Τζέγκο. Ορθά ξεκίνησε τον πιο αθλητικό και δυνατό Μαντσίνι αντί του σοφτ Ματέο και δικαιώθηκε αφού ο αργεντινός κατέθεσε στο χορτάρι και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του ενώ δεν δίστασε αρκετά νωρίς να “φορτώσει” με δυο φορ αλλάζοντας σχηματισμό, αφού ήταν φανερό ότι προϊόντος του χρόνου και της συνεχούς βροχόπτωσης, το παιχνίδι θα πήγαινε… δια τους αέρος. Δυστυχώς επιβεβαιώνεται όμως ότι ο φετινός Αρης δεν διαθέτει τον φορ περιοχής. Όπως ήταν ξεκάθαρο ότι σε τέτοιο… βοσκοτόπι το ματς θα κρινόταν στη μια φάση. Ο Αρης την έκανε γκολ και του το ακύρωσε το δίδυμο διαιτητή -varιστα, ο δε ΠΑΣ σταμάτησε δυο φορές στον εξαιρετικό Μπουσέ. Απο την νοοτροπία, την διάθεση, το πείσμα και την αυταπάρνηση που επέδειξαν οι ποδοσφαιριστές του Μάντζιου πηγαίνοντας κόντρα στο φετινό αγωνιστικό τους DNA δεν υπάρχει το παραμικρό παράπονο. Αγνοώντας ότι μεθαύριο έχουν must wιn παιχνίδι στόχου, έβαλαν τα πόδια τους στη λάσπη και μόχθησαν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Τώρα λίγες απαραίτητες ανάσες και την Πέμπτη έτοιμοι για μια ακόμη μάχη. Με ξένο διαιτητή και υπεύθυνο var… ευτυχώς.
