Μία νίκη δεν σημαίνει πως σήμερα τα πάντα ήταν ρόδινα στη Τούμπα. Για την ακρίβεια, αν κάτι έχουν κοινό οι εποχές Φερέιρα και Γκαρσία, είναι τα χαμένα ημίχρονα. Σήμερα, θα πρέπει να ευχαριστούμε τον καλό Θεούλη που δεν έγινε το 0-2 και βρήκαμε μία τυχερή φάση για να έρθει το πέναλτι του Σβαμπ και η ισοφάριση πριν την ανάπαυλα.
Ο Γκαρσία το διάβασε εντελώς λάθος το παιχνίδι και έπαιξε με τη φωτιά. Απέναντι σε μία ομάδα που πρεσάρει καλά και έχει γρήγορη επιθετική μετάβαση, επέλεξε στα χαφ τον Εσίτι με τις κάκιστες περιστροφές του και τα αργά πρώτα μέτρα, έβαλε τον ανέτοιμο με έλλειψη ρυθμού Ροντρίγκο, έβαλε και αναγκαστικά τον Περέιρα λόγω της απουσίας του Γιαννούλη και πραγματικά το πρώτο ημίχρονο ήταν το χειρότερο όλων. Απλά με αυτές τις επιλογές, θα ήταν έκπληξη το αν η ομάδα είχε καλή κυκλοφορία.
Μέσα σε όλα αυτά, σε μία προσπάθεια του Γκαρσία να δώσει πλάτος στην ανάπτυξή του, έβαλε δεξιά τον Τζόλη και αριστερά τον Ζίφκοβιτς, μετά το 20΄, κάτι που διατήρησε μέχρι τέλους και που ουσιαστικά ακύρωσε και τους δύο.
Ο Βόλος ήταν σαφώς ανώτερος, αυτός είχε τις μεγάλες φάσεις, αυτό έκλεψε μπάλες εκεί που θα μπορούσαν να γίνουν μεγαλύτερες ζημιές.
Το 1-1 του ημιχρόνου, ήταν ανακουφιστικό αφού στον πάγκο υπήρχαν λύσεις για να αλλάξει η ροή του αγώνα. Ο Γκαρσία έβαλε τον Βιεϊρίνια για να αποκτήσει έναν παίκτη με πιο ποιοτικές επαφές και καλύτερο ρυθμό, έβαλε και τον Καντουρί που αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως δεν ξεκίνησε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι σε αυτόν τον ΠΑΟΚ.
Η είσοδος του Μαροκινού σε συνδυασμό με την έξοδο του Εσίτι, άλλαξε την εικόνα στη κυκλοφορία της μπάλας, έκανε τον ΠΑΟΚ πιο αποτελεσματικό, έκανε την πίεση του Βόλου λιγότερο αποτελεσματική, όμως για να μπει το δεύτερο γκολ χρειάστηκε άλλη μία στημένη μπάλα.
Η εξαιρετική εκτέλεση του Ζίφκοβιτς, το τσίμπημα με το κεφάλι από τον Σφιντέρσκι και το γκολ του Ίνγκασον, έβαλε τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ και έφερε μεγαλύτερη ηρεμία.
Και κάπου εκεί μπήκε ο Κμέρτσικ εντός αγωνιστικού χώρου έτσι ώστε να τον δούμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο Τσέχος έφερε χαμόγελα γιατί μας θύμισε τι σημαίνει να παίζεις με φορ που έχει τα βασικά στοιχεία. Δηλαδή που μπορεί να κατεβάσει μία μπάλα και να γυρίσει να σουτάρει, να κάνει σωστές επαφές για να συνεργαστεί με τους συμπαίκτες του, να σκοράρει όταν του δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία. Και επειδή είχα μία κουβέντα με φίλους έξω από το γήπεδο, δική μου εκτίμηση είναι πως δεν την σπάει στον Ζίφκοβιτς επειδή φοβάται το οφσάιντ του Σέρβου και όχι λόγω έλλειψης ομαδικότητας.
Ο ΠΑΟΚ κέρδισε όμως έχει δρόμο μπροστά του σε πολλά επίπεδα. Την Τετάρτη έχει ένα κρας τεστ απέναντι στον Ολυμπιακό, ένα από τα πολλά που έρχονται. Και επειδή στο προηγούμενο μπλογκ έκανα αναφορά στις σταθερές, θα φανεί αν υπάρχουν αυτές και αν ο Γκαρσία θα τις δημιουργήσει για να στήσει έναν αποδοτικό κορμό μέχρι το τέλος της σεζόν. Σήμερα δεν ήταν ένα παιχνίδι δημιουργίας σταθερών, όμως της Τετάρτης είναι.
ΥΓ Ο Ουάρντα μέχρι σήμερα δείχνει και πολύ σοβαρός και πολύ ουσιαστικός. Και σήμερα ήταν από αυτούς που έκαναν τα αυτονόητα και έπαιζαν για την ομάδα.
ΥΓ Μέχρι τέλος του μήνα θα έχουμε πολλά φεύγα. Για τα έλα δεν ξέρω, αλλά για τα φεύγα είμαι σχεδόν σίγουρος.
ΥΓ Το ότι ο Τύπος του Ολυμπιακού το έχει γυρίσει το μπιφτέκι με τον Κλάτενμπεργκ, είναι απλά η επιβεβαίωση για τον ρόλο του Άγγλου στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ο Άγγλος Αυγενάκης δίνει ρέστα…
