Η έκβαση του πρώτου ημιχρόνου δεν θα μπορούσε να είναι πιο αντικατοπτριστική των φετινών αδυναμιών της ΑΕΚ. Αφενός, για ένα ακόμα ματς φάνηκε πως η ομάδα του Καρέρα δεν έχει το εύκολο γκολ και αφετέρου πως είναι επίφοβη σε επίπεδο ανασταλτικής λειτουργίας. Και αυτό διότι η Ένωση πέτυχε ένα γκολ ενώ με βάση την εικόνα του αγώνα θα έπρεπε να έχει πετύχει τουλάχιστον άλλα δυο ενώ στον αντίποδα, μια ορθολογική επίθεση ήταν αρκετή για να πετύχει ο -κατά τα άλλα πολύ κακός στο πρώτο ημίχρονο- Αστέρας το γκολ της ισοφάρισης.
Η ΑΕΚ προηγήθηκε στο 13' με τον Λιβάγια να νικάει από κοντά τον Παπαδόπουλο με δυνατό δεξί σουτ ενώ τόσο πριν όσο και μετά το τέρμα του Κροάτη, η Ένωση είχε το πάνω χέρι στην κυκλοφορία της μπάλας, οι παίκτες της άλλαζαν τη μπάλα με πολύ όμορφους συνδυασμούς και πατούσαν με απειλητικούς όρους την αντίπαλη περιοχή αλλά στην τελική προσπάθεια, τα έκαναν «μούσκεμα» με αποτέλεσμα να μην έρχεται το δεύτερο γκολ που θα αντιστοιχούσε στην εικόνα της αναμέτρησης.
Εν τέλει, ίσχυσε ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου στο 44΄ όταν μόλις στην πρώτη επικίνδυνη επίσκεψη του Αστέρα στα καρέ της Ένωσης ήρθε η ισοφάριση με τον Μπαράλες να νικάει στον αέρα τον Τσιγκρίνσκι και να κάνει το 1-1 εντελώς κόντρα στην εικόνα του αγώνα.
Στην επανάληψη, ο Αστέρας μπήκε πολύ καλύτερα, πρέσαρε πιο συντονισμένα και δεν επέτρεψε στην ΑΕΚ να επιβάλλει τον ρυθμό της με τόσο κυριαρχικούς όρους όσο στο πρώτο ημίχρονο. Η Ένωση παρ' όλα αυτά βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα στο 58' όταν έπειτα από υπέροχη εναλλαγή της μπάλας ανάμεσα σε Λιβάγια, Βασιλαντωνόπουλο και Σκακχόφ, η μπάλα έφτασε στον Ανσαριφάρντ και αυτός από θέση βολής έδωσε εκ νέου το προβάδισμα στην ομάδα του.
Το παιχνίδι συνέχισε να κινείται στην κόψη του ξυραφιού και η αμυντική αστάθεια της ΑΕΚ επέτρεπε στον Αστέρα Τρίπολης να κάνει συνεχώς γεμίσματα στην περιοχή των φιλοξενούμενων, οι οποίες ήταν επικίνδυνες. Εν τέλει, η Ένωση διαχειρίστηκε το προβάδισμά της και έφυγε με την πολύτιμη νίκη από την Τρίπολη.
