Λίγοι το έχουν καταλάβει αλλά να που αρχίζει και το πρωτάθλημα. Με τους Παναθηναϊκούς να έχουν και ένα λόγο παραπάνω να ασχολούνται με διαφορετικά πράγματα από τη στιγμή που η ομάδα επί της ουσίας κατεβαίνει δίχως στόχο σε αυτούς τους δέκα αγώνες. Και αυτό αν μη τι άλλο είναι… πρόβλημα. Ή μάλλον μπορεί να γίνει πρόβλημα.
Μιλάμε για μια ομάδα η οποία είτε βγει 2η είτε βγει 6η στη μοίρα της δεν αλλάζει κάτι σε αφορά την ευρωπαϊκή της παρουσία για την οποία δυστυχώς το απαγορευτικό παραμένει. Επιπλέον μιλάμε για μια ομάδα στην οποία ένα μεγάλο κομμάτι του ρόστερ θα αποχωρήσει, ενώ το ίδιο θα συμβεί και με τον προπονητή. Δεν θέλει και πολύ λοιπόν να μπεις χαλαρός στα παιχνίδια αυτά και να γίνει καμιά χοντρή ζημιά. Το λέμε αυτό διότι ακόμη κι αν δεν πας για τίποτα είσαι Παναθηναϊκός και κάθε ήττα από τους συγκεκριμένους αντιπάλους δύσκολα σβήνει και ξεχνιέται.
Βεβαίως και για να μην παρεξηγηθούμε θα πρέπει να πούμε δυο πράγματα. Πρώτον ότι παρά το σκηνικό αποχώρησης για ένα σωρό πρόσωπα ένδειξη αδιαφορίας δεν έχει παρατηρηθεί και δεύτερον γενικά ο Παναθηναϊκός στα φετινά ματς με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ παρά τα προβλήματά του ήταν απόλυτα ανταγωνιστικός. Αυτό θέλουν όλοι να δουν και στα πλέι οφ στο βαθμό πάντα του δυνατού.
Ωστόσο επειδή είναι τέτοιο το τάιμινγκ που επιλέχτηκε να γίνει η αλλαγή του προπονητή δεν θέλει και πολύ για να περαστεί στα αποδυτήρια η λογική του δεν τρέχει και τίποτα ότι κι αν συμβεί σε αυτό το δίμηνο και πως ήδη ασχολούμαστε με τη νέα χρονιά. Που ναι μεν εν μέρει είναι αληθές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα κατέβεις στους αγώνες αυτούς με τα χέρια κάτω. Για να δούμε τι θα δούμε λοιπόν αρχής γενομένης από το κυριακάτικο ματς κόντρα στην ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Το πρώτο αυτό της περίεργης διαδικασίας, δίχως κόσμο, δίχως «αγκαλιές», δίχως δηλώσεις και δίχως ποιος ξέρει πόσα ακόμη…
Από εκεί και πέρα πάμε και σε κάτι άλλο που αφορά την επόμενη μέρα και τον Τσάβι Ρόκα. Ενας άνθρωπος ο οποίος ήρθε μεσούσης της περιόδου και απλώς έκανε κάποιες διορθωτικές κινήσεις/προσθήκες τον Γενάρη. Πλέον, ο Ισπανός έχει μπει για τα καλά στο κάδρο και ουσιαστικά μετά τον Αλαφούζο θα είναι και ο βασικός υπεύθυνος για ότι καλό ή κακό συμβαίνει από εδώ και πέρα στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Συναίνεσε ή έστω δεν την αρνήθηκε στην αποχώρηση του Δώνη, διάλεξε τον αντικαταστάτη του και ενώ έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο ποιοι θα έρθουν και στο ποιοι θα φύγουν. Ξεκίνησε παίρνοντας καλό «βαθμό» με Αϊτόρ, Ανουάρ και Νάγκι, οι προσθήκες Καρλίτος και Βέλεθ (κυρίως ο πρώτος) είναι στη σωστή κατεύθυνση, το ίδιο ισχύει και με τον Αϊτόρ (αν τελικά έρθει), αλλά ακόμη είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα.
