Η αποβολή - φάντασμα του Ρόμανιτς στο 61ο λεπτό και με το σκορ στο 1-1 (με αυτό το αποτέλεσμα προκρινόταν η Λαμία) έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Ολυμπιακού που εκμεταλλεύτηκε το αριθμητικό πλεονέκτημα και έφτασε στο 3-2 που τον έστειλε στα ημιτελικά του κυπέλλου.
Η Λαμία έχει δικαιολογημένα παράπονα από την απόφαση του Κουτσιαύτη, η οποία αλλοίωσε την εικόνα της αναμέτρησης, αφού πρόκειται για μία άδικη απόφαση, μιας και έπρεπε να δοθεί φάουλ υπέρ της Λαμίας.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά επί λέξει o κανονισμός στις αποφάσεις που τιμωρούνται με έμμεσο λάκτισμα:
Επικίνδυνο παίξιμο πρέπει να χαρακτηρίζεται γενικά όταν ένας παίκτης σηκώνει το πόδι του πιο ψηλά από την μέση του σώματος, ενώ βρίσκεται κοντά σε αντίπαλο. Με τον τρόπο αυτό περιορίζει τη δυνατότητα του αντιπάλου να παίξει την μπάλα με το στήθος ή το κεφάλι, χωρίς τον κίνδυνο να τραυματιστεί.
Τι δείχνει εδώ η φωτογραφία, πριν την πτώση του Ρόμανιτς; Σηκώνει ή όχι ο Γκιγέρμε το πόδι του πιο ψηλά από το ύψος της μέσης του σώματος, ενώ βρίσκεται κοντά σε αντίπαλο; Του περιορίζει την δυνατότητα να παίξει την μπάλα; Όντως, ο Γκιγέρμε δεν τον βρίσκει, αλλά ο κανονισμός δεν το εξετάζει αυτό. Απλά και μόνο το πόδι ψηλά, πάνω από το ύψος της μέσης του αντιπάλου και σε κοντινή απόσταση αρκεί για να δοθεί έμμεσο φάουλ.
Ο Κουτσιαύτης όχι μόνο δεν τιμώρησε τον Γκιγέρμε, αλλά με περίσσια αυστηρότητα έδειξε δεύτερη κίτρινη στον Ρόμανιτς, ο οποίος ούτε διαμαρτυρήθηκε, ούτε ζήτησε κάτι. Για ποιο λόγο να κάνει θέατρο για μία φάση στο δικό του μισό του γηπέδου; Γιατί να εκμαιεύσει ένα τόσο αδιάφορο σφύριγμα; Τι είχε να κερδίσει; Απλώς έπεσε διότι είδε ένα πόδι με απλωμένες τις τάπες να ίπταται μπροστά του και ενσικτωδώς με την φόρα που είχε έπεσε στο έδαφος.
Κι όμως ο Κουτσιαύτης βάφτισε μία καθαρή παράβαση υπέρ της Λαμίας, σε αποβολή ενός παίκτη της, καταδικάζοντας ουσιαστικά την ομάδα της Φθιώτιδας. Σαν να λέμε... επιστροφή στην κανονικότητα...
