Η επένδυση του 16% μέσα σε 90 λεπτά – και λιγότερα – απέδωσε και η ελληνική κοινωνία είναι σαφώς καλύτερη. Δεν μας τίμησαν με τις κάρτες και τα κόρνερ εμάς τα φτωχαδάκια που δεν μπορούμε να ποντάρουμε πολλά, αλλά έτσι είναι δομημένες οι καπιταλιστικές κοινωνίες κύριοι.
Για πρώτη φορά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο είδαμε την κίνηση «Μήλα», ένα παιχνίδι που παίζαμε μικροί. Για όσους δεν το θυμάστε, δύο τύποι στήνονταν στα δέκα μέτρα και αυτός που ήταν στη μέση πάλευε να αποφύγει τη μπάλα. Πολύ καλός ο Δέλη στο παιχνίδι αυτό, μιας και δύο φορές έδειξε πολύ γρήγορα αντανακλαστικά, όμως τη δεύτερη τον βρήκε λίγο και κάηκε.
Το πως προσεγγίζει μία ομάδα ένα παιχνίδι φαίνεται από πριν αλλά και κατά τη διάρκεια. Πριν μπορεί να δηλώσει δύο παίκτες να εκτίσουν ποινή, μία μέρα να μη πάει ο προπονητής να την προπονήσει, κάτι αμφίβολοι να μη μπορούν, ανακοινώσεις για τα μάτια του κόσμου. Την ώρα του αγώνα, παίζει ανοιχτά, δεν παίζει με τον χρόνο και κάποιοι παίκτες παίζουν «Μήλα».
Σε άλλες περιπτώσεις, η ομάδα γυμνάζεται για να είναι στο πικ της όταν αντιμετωπίσει τον αντίπαλο που θέλει, η συσπείρωση βαράει κόκκινο, ανακοινώσεις που εμπλέξουν μέχρι και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, έξτρα πριμ ενώ οι παίκτες είναι κανά τρίμηνο πίσω, ένταση για τον ορισμό του διαιτητή και άλλα πολλά. Επίσης την ώρα του αγώνα διαμαρτύρονται σε κάθε σφύριγμα, διακόπτουν τον ρυθμό και γενικά, στήνονται τακτικά για να μη χάσουν. Όχι για να κερδίσουν, κάτι που αν συμβεί είναι από σπόντα.
Αν συγκρίνουμε τον καθαρό χρόνο παιχνιδιού στο ΠΑΟΚ – Άρης και στο Ολυμπιακός - Άρης είμαι πεπεισμένος πως θα βρούμε μία σημαντική διαφορά. Δεν τον έχω ακόμη στα χέρια μου, αλλά μέχρι το απόγευμα κάτι θα έχει γίνει.
Μιας που το έφερε η κουβέντα λοιπόν, για τον ρόλο του Άρη στη φετινή διεκδίκηση του πρωταθλήματος από ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, επιστρέφουμε στο μακρινό 1980, τότε που η καλύτερη ομάδα της ιστορίας των κιτρίνων διεκδίκησε το πρωτάθλημα. Είναι η χρονιά που το περιβόητο πανό στον Βόλο από 27 οπαδούς του ΠΑΟΚ έγινε σύμβολο για να θιχτεί η αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού.
Εκείνη την χρονιά λοιπόν, σαν σήμερα μάλιστα, ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό στην Τούμπα με το καθαρό 2-0 και έκανε σωστά τη δουλειά του αλλά και του Άρη. Αυτό το καταγράφω γιατί οι εντυπώσεις αναφέρουν έναν ΠΑΟΚ αρνητικό στο να πάρει ο Άρης το πρωτάθλημα. Ακολουθεί και το βίντεο της αναμέτρησης.
Πάμε στα δικά μας τώρα και νομίζω πως ήρθε η στιγμή να χτυπήσει ένα καμπανάκι. Απέναντι στον Αστέρα δεν παίξαμε απολύτως τίποτα. Το ότι κερδίσαμε, είναι συγκυρία και τίποτα περισσότερο.
Φοβόμουν το παιχνίδι γιατί κακά τα ψέματα, οι απουσίες μας ήταν σημαντικές. Ο Γιαννούλης είναι γνωστό πως είναι αναντικατάστατος σε αυτόν τον σχηματισμό, ο Κρέσπο λείπει κυρίως σε παιχνίδια της Τούμπας όπου έχει μέτρα στη πλάτη, ο Καντουρί είναι πάντα μία αξιόπιστη λύση, ενώ ο Μπίσεσβαρ είτε ξεκινήσει, είτε έρθει από τον πάγκο, είναι σημείο αναφοράς ακόμη και στη κακή του μέρα.
Οι απουσίες ήταν τέτοιες που αν στράβωνε το παιχνίδι δύσκολα θα γύριζε. Και ενώ ξεκινήσαμε καλά το πρώτο δεκάλεπτο και είχαμε τις φάσεις, μετά ήταν σα να φύγαμε από το γήπεδο. Προηγηθήκαμε με μία κομπίνα που έγινε λάθος από τον παίκτη του Αστέρα για να πάει η μπάλα στον Σφιντέρσκι, πετύχαμε ένα δεύτερο γκολ από τύχη, με κόντρες και αρκετή δόση τύχης και κάπως έτσι κερδίσαμε.
Η παρουσία του Μίσιτς στο 10 σε εντός έδρας αγώνα, με τον αντίπαλο οργανωμένο δεν είχε το αποτέλεσμα που έπρεπε αφού ο Κροάτης απενεργοποιήθηκε και παράλληλα με τον Αγκούστο εκτός τόπου και χρόνου η μπάλα δεν μπορούσε να περάσει ποιοτικά στα μεσοδιαστήματα.
Θεωρώ πως αυτοί που πιστεύουν πως ήταν επαγγελματική νίκη ήταν σε άλλο γήπεδο και πως αν αυτή η εμφάνιση δεν χτυπήσει το καμπανάκι θα έχουμε θέματα. Και ειδικά σε παίκτες προοπτικής όπως ο Αγκούστο, πρέπει να τραβηχτούν αυτάκια.
Πάμε και στη διαιτησία, εκεί όπου ο Σκουλάς θα πρέπει να πάρει το βραβείο του πιο γκαντέμη διαιτητή της δεκαετίας, αφού του έκατσαν 7-8 φάσεις που συνήθως γίνονται σε μία ολόκληρη αγωνιστική. Εγώ τον δικαιολογώ και στα λάθη που έκανε υπέρ μας και κατά μας. Πραγματικά δύσκολες φάσεις και ουσιαστικά τον σώζει το VAR.
Θα σταθώ στη φάση πέναλτι που εμπλέκεται ο Αγκούστο με τον Βαλιέντε επειδή υπήρξε μία ένταση στην εκπομπή Total Football του OPEN, με τον Τάσο Κάκο.
Προφανώς ο Κάκος δεν είδε όλα τα πλάνα όπως εγώ στη μετάδοση του PAOK TV, άρα δεν είχε εικόνα του τι πραγματικά συνέβη σε μία πολύ δύσκολη φάση είναι η αλήθεια. Εδώ όμως πρέπει να δούμε τι είδε ο Σκουλάς και για αυτό παραθέτω το βίντεο του PAOKTV.
Σε αυτό το βίντεο φαίνεται πρώτον πως ο Αγκούστο βρίσκει πρώτος την μπάλα, δεύτερον πως ο Βαλιέντε βάζει το πόδι του στη κόντρα με τις τάπες και τρίτον πως ο Αγκούστο τον γκρεμίζει έτσι όπως πάει η φάση.
Πέναλτι δεν υπάρχει σε πρώτο χρόνο, μετά υπάρχει επικίνδυνο παίξιμο από τον τρόπο που πάει στη μπάλα ο Βαλιέντε και μετά υπάρχει η ανατροπή του Βαλιέντε από το άγαρμπο παίξιμο του Αγκούστο.
Με λίγα λόγια ο Σκουλάς σωστά πράττει και παίρνει τις παραβάσεις χρονικά και δεν καταλογίζει το πέναλτι. Αυτά για να μη μένουν οι λάθος εντυπώσεις.
Κλείνοντας, μήπως ήρθε η ώρα να παρέμβει κανένας εισαγγελέας για αυτά που συμβαίνουν στη Basket League; Είπαμε δεν είναι εμπορικό το μαγαζί αλλά κάπου υπάρχουν και όρια.
