Αλλιώς ξεκίνησα να γράφω είναι αλήθεια. Είναι το κλίμα της...Θεσσαλονίκης τέτοιο. Τοξικότητα στο...έπακρο που πολλαπλασιάστηκε από τον άκρατο νεοπλουτισμό. Αυτές τις μέρες ακούω για τον...μάγκα που παραδέχθηκε το λάθος του και τον...ψευτόμαγκα που δεν το έκανε. Από τότε βέβαια που ανακάλυψαν την συγνώμη ορισμένοι χάθηκε το φιλότιμο. Ακούω για το ότι δεν έβγαλε ο ΑΡΗΣ ανακοίνωση για τον Τζοβάρα λες και έβγαλε ο ΠΑΟΚ που τον σφύριξε μία εβδομάδα μετά τα... ωραία στο Καραισκάκης. Ακούω γιατί δεν ζήτησε ο ΑΡΗΣ και με τον ΟΣΦΠ ξένο ρέφερι, ενώ το έχει κάνει με επιστολή του για ΟΛΟΥΣ. Ακούω ότι ο καλύτερος έλληνας ρέφερι, πλέον έγινε ανεπαρκής και φυσικά μία άκρατη μπουρδολογία για την σχέση του ΑΡΗ με τον Ολυμπιακό. Θα μπορούσα να βάλω φωτογραφία από τις αγκαλιές στον Βόλο, τον Λιμπρεχτς, τον Μπανιώτη κτλ κτλ κτλ.
Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα από Γκαγκάτση μέχρι...Γλου είναι γνωστά. Πρέπει όμως κάθε φορά να τα θυμίζω γιατί πολύ απλά κάθε χρόνο λέγονται τα ίδια παραμύθια.
Φέτος όμως η ημερομηνία συμπίπτει με την επέτειο των Τεμπών. Θα την...χαλάσω σε κάθε λογής κάφρο που επενδύει στην όποια αντιπαλότητα. Στον κάθε κάφρο που ντύνεται...οπαδός και ξεχνάει ότι η έννοια της λέξης είναι το ακολουθώ παντού πιστά και όχι... μαχαιρώνω τον αντίπαλο οπαδό.
Πάνω από όλα όμως ΟΠΑΔΟΣ σημαίνει ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΟΠΑΔΟ. Στην αγάπη του για την ομάδα του. Στην καψούρα του για την ομαδάρα του. Στην τρέλα του για τα χρώματά του. Στην έκσταση για τα πανιά που θα κρεμάσει στο πέταλό του. Την αφοσίωση στο έμβλημα, στην φανέλα, το σήμα στο στήθος. Όπως και να το τραγουδήσεις είναι το ίδιο. Σαν σήμερα έφυγαν άδικα, πρόωρα 6 νέοι άνθρωποι που πήγαν στην Αθήνα να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Δεν έχει σημασία τι φανέλα φορούσαν, τι χρώματα, τι συνθήματα φώναζαν. Δεν έχει σημασία αν τραγουδούσαν “Χιλιόμετρα θα κάνω και θα τραγουδώ” ή “Χιλιόμετρα κάναμε πάλι για την καψούρα μας την πιο μεγάλη”. Έκαναν χιλιόμετρα και τραγουδούσαν για την καψούρα τους την πιο μεγάλη και σε μία στιγμή...χάθηκαν εκεί κοντά στα Τέμπη. Πριν από λίγες μέρες μέσα στον παραλογισμό που βιώνουμε καθημερινά, είδαμε μία φωτογραφία από παιδιά των Ιερολοχιτών να αποδίδουν φόρο τιμής στο μνημείο των Τεμπών.
Ο ΑΡΗΣ την Κυριακή παίζει με τον Ολυμπιακό και θα παίξει ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ. Έτσι έκανε πάντα έτσι θα κάνει και την Κυριακή. Και η νίκη θα είναι αφιερωμένη σε όσους θα βλέπουν τον αγαπημένο τους ΑΡΗ από εκεί ψηλά. Αγκαλιασμένοι με τα 6 παιδιά του ΠΑΟΚ, αλλά και τους φίλους του ΟΣΦΠ, του ΠΑΟ, της ΑΕΚ που δεν είναι ανάμεσά μας.
Η φωτογραφία αφιερώνεται στην μνήμη των παιδιών του ΠΑΟΚ. Το τραγούδι που πριν χρόνια έγραψαν και τραγούδησαν ο Περικλής, ο Θόδωρος και άλλα...πετσιά αφιερώνεται σε όλους τους οπαδούς που...έφυγαν λατρεύοντας την ομαδάρα τους... Που γουστάρουν που είναι Αρειανάρα, ΑΕΚαρα, ΠΑΟΚαρα, Ολυμπιακάρα κτλ κτλ κτλ...
