Ο Σάντι πάντα χαμογελούσε. Ακόμη και όταν δεχόταν δυνατά μαρκαρίσματα, ακόμη και στις πιο σκληρές ήττες. Ένας μικρόσωμος μάγος με τεχνική και με μυαλό που σκεφτόταν το παιχνίδι πιο γρήγορα απ’ όλους. Στη Βιγιαρεάλ, στη Μάλαγα, στην Άρσεναλ, τον λάτρευαν όλοι. Όχι μόνο για τις ασίστ και τα γκολ του, αλλά για την καθαρή χαρά που εξέπεμπε όταν πατούσε στο χορτάρι. Ήταν ευτυχισμένος. Κι έκανε κι εμάς να νιώθουμε έτσι.
Μέχρι που ήρθε το 2016. Ένας τραυματισμός στον αχίλλειο τένοντα. Κάτι “«απλό» στην αρχή. Μια συνηθισμένη περιπέτεια, σκέφτηκαν όλοι. «Θα γυρίσει σε λίγους μήνες». Μόνο που δεν γύρισε. Κάθε φορά που πήγαινε να πατήσει ξανά το γήπεδο, ο πόνος επέστρεφε. Και η μόλυνση…. μια μόλυνση που έμοιαζε αθώα στην αρχή, άρχισε να καταστρέφει το πόδι του.
Οι γιατροί του είπαν ότι θα έπρεπε να είναι ευγνώμων αν μπορούσε να περπατήσει ξανά στο πάρκο με την κορούλα του, πόσο μάλλον να παίξει ποδόσφαιρο. Έχασε 8 εκατοστά από τον αχίλλειο. Υπέστη οχτώ χειρουργεία. Η μόλυνση είχε φτάσει στο κόκκαλο. Έφτασε σε σημείο που του έλειπε δέρμα στο πίσω μέρος της φτέρνας του, κι έπρεπε να του μεταμοσχεύσουν ιστό από το χέρι του, από σημείο που είχε τατουάζ με το όνομα της κόρης του. Το τατουάζ είναι μισό πια. Αλλά εκείνος δεν σταμάτησε να πιστεύει.
Πέρασαν δύο χρόνια κόλασης. Πόνος. Αμφιβολία και σιωπή. Κι όμως, ο Σάντι δεν το έβαλε κάτω. Όταν όλοι είχαν αποδεχτεί ότι η καριέρα του είχε τελειώσει, εκείνος έκανε το αδιανόητο, επέστρεψε. Όχι απλώς για να παίξει. Αλλά για να μαγέψει ξανά. Το 2018, επέστρεψε στη Βιγιαρεάλ. Κανείς δεν ήξερε τι να περιμένει. Όταν ανακοινώθηκε η παρουσίασή του, τον εμφάνισαν μέσα από ένα γυάλινο κουτί, σαν να εμφανιζόταν ξανά στη ζωή.
Και έτσι ήταν. Ένας παίκτης που θεωρούταν τελειωμένος, έγινε πρωταγωνιστής στη La Liga, έφτασε να φορέσει το περιβραχιόνιο της εθνικής Ισπανίας, ξανά, το 2019, έπειτα από τέσσερα χρόνια απουσίας. Έβαλε γκολ, έδωσε ασίστ, και έπαιξε με την ίδια παιδική μαγεία που είχε πάντα.
Γιατί ο Σάντι Καθόρλα δεν είναι απλώς ένας καλός ποδοσφαιριστής. Είναι σύμβολο. Είναι απόδειξη ότι όσο σκληρό κι αν γίνει το σκοτάδι, το φως μπορεί να επιστρέψει. Με πίστη, με καρδιά, με δύναμη. Ήταν νεκρός ποδοσφαιρικά, και αναστήθηκε. Επέστρεψε από έναν τραυματισμό που θα κατέστρεφε κάθε καριέρ,, αλλά δεν κατέστρεψε τη δική του ψυχή.
Το 2023 ήρθε η στιγμή για το πιο ρομαντικό κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής του διαδρομής: η επιστροφή στη Ρεάλ Οβιέδο, την ομάδα της καρδιάς του, εκεί όπου έκανε τα πρώτα του βήματα. Ο ίδιος μάλιστα ήθελε να αγωνιστεί χωρίς αμοιβή, όμως οι κανονισμοί του ισπανικού ποδοσφαίρου απαιτούν τουλάχιστον έναν βασικό μισθό για κάθε επαγγελματία. Επιπλέον, συμφώνησε να δωρίσει το 10% από τα έσοδα των πωλήσεων της φανέλας του στις ακαδημίες του συλλόγου.
Η επιστροφή του έφερε ενθουσιασμό στην πόλη και αναγέννησε την ελπίδα για άνοδο στη La Liga, στόχος που φαινόταν σχεδόν ουτοπικός.
Και όμως, στις 21 Ιουνίου του 2025, στα 40 του χρόνια, ο Σάντι Καθόρλα το κατάφερε, οδήγησε τη Ρεάλ Οβιέδο, αυτή τη μικρή ομάδα από την Αστούρια των 220.000 κατοίκων, πίσω στα μεγάλα σαλόνια του ισπανικού ποδοσφαίρου, γράφοντας τον πιο συγκινητικό επίλογο της τεράστιας καριέρας του.
