Η εθνική Ελλάδος αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη Γεωργία. Η ίδια και ο προπονητής της επέλεξε άλλωστε μία τακτική μηδενικού ρίσκου, η οποία εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα οδηγούσε στη ρώσικη ρουλέτα. Και ο αντίπαλος προπονητής το ίδιο έκανε. Στο ποδόσφαιρο όμως, το αποτέλεσμα κρίνει μία προσπάθεια, κυρίως όταν το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο. Το ήμουν καλός αλλά δεν μου έκατσε, δε σημαίνει τίποτα. Και η εθνική δεν ήταν και καλή.
Δεν ήταν καλή γιατί είχε πολλούς παίκτες σε κακή κατάσταση. Το έβλεπες από τις επαφές τους δεν χρειάζεται πολλά για να καταλάβεις την κατάσταση ενός παίκτη. Ο Μάνταλος έδειχνε Τσάβι μπροστά στους υπόλοιπους που ξεκίνησαν.
Δεν ήταν καλή γιατί ο προπονητής δεν υπολογίζει βασικές αρχές του ποδοσφαίρου. Όπως τη σύνθεση χαρακτηριστικών. Προτίμησε τη μηδενική ένταση χωρίς να είναι σε θέση να προσθέσει ποιότητα. Ο καημένος ο Ιωαννίδης μία φορά δεν πήρε τη μπάλα σωστά και όταν μπήκε αυτός που μπορούσε να τη δώσει, ο προπονητής επέλεξε φορ που δεν έχει καθόλου το συνδυαστικό, έναντι αυτού που το έχει.
Εδώ και καιρό βγάζω άρνηση για τον Πογιέτ, ακόμα και όταν η ομάδα κέρδιζε. Είχε τη δική του κοσμοθεωρία η οποία στα μάτια μου είχε παρασκήνιο. Δεν γίνεται να μη πιέζεις καταστάσεις για να κάνεις κομμάτι του γκρουπ σου τον Κωνσταντέλια. Δεν γίνεται να ακυρώνεις τον Φορτούνη γιατί θα χαλαστούν κάποιοι. Δεν γίνεται να ακυρώνεις τη συμμετοχή σε 56 γκολ στη σεζόν, έχοντας εκτός τους Παυλίδη – Τζόλη, τη στιγμή που ένα γκολ θα σου κάνει τη διαφορά.
Η εθνική του σήμερα, δεν έχει την ξεκάθαρη καλή φουρνιά του 2004 ή και των υπόλοιπων δύο γενεών που το σκληρό γκρουπ δεν ήταν εύκολο να κλονιστεί. Είναι μία εθνική που αν προέκυπτε στη διάρκεια της διαδικασίας κάτι καλό, έπρεπε να ενταχθεί. Και το βασικότερο, η έλλειψη καλών χαφ, θα έπρεπε να οδηγήσει σε μία διαφορετική προσέγγιση σε επίπεδο σύνθεσης χαρακτηριστικών. Πως ακυρώνεις το συνδυαστικό και την ατομική ενέργεια; Υπάρχει περίπτωση να μην το βρεις μπροστά σου αυτό; Μάλλον το βρήκες και στη χειρότερη στιγμή, σε αυτή που είχαν δημιουργηθεί οι προσδοκίες.
Προφανώς ο Πογιέτ δεν είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να διαβάσει τεχνοκρατικά το ποδόσφαιρο. Εγκλωβισμένος στις εμμονές του και στις πιέσεις που έχει από τον περίγυρο της εθνικής, που πρέπει να έχει χαρούμενους αυτόν που τον τοποθέτησαν, δεν είχε τύχη. Και λογικά θα αποχωρήσει.
Διαβάζω πολλούς να κουνάνε το δάχτυλο για την κριτική που ασκείται σε κάποιους παίκτες. Θα πρέπει να ζήσουμε κάποτε με το γεγονός πως η υψηλή αμοιβή ενός ποδοσφαιριστή, εμπεριέχει και αυτό το κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ναι, πολλές φορές είναι άδικη, ναι πολλές φορές είναι απαξιωτική. Αυτή είναι η κοινωνία του σήμερα και δεν θα αλλάξει. Μάθε να ζεις με αυτό, διαχειρίσου το.
Οι ρόλοι, έχουν και ευθύνες. Όταν είσαι για παράδειγμα αρχηγός της εθνικής, οφείλεις να υποστηρίζεις τον ρόλο οικουμενικά. Να είσαι αρεστός όχι μόνο στους οπαδούς της ομάδας σου, αλλά σε όλους.
Όταν λοιπόν ο Τάσος Μπακασέτας «έκλεψε» σε δύο αναμετρήσεις με τον ΠΑΟΚ, θα έπρεπε να κατανοήσει πως δημιουργεί ένα κλίμα κόντρα σε αυτό που εκφράζει ως αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Όταν λοιπόν έρχεται η στιγμή της κρίσης και έχει αυτή την εικόνα, προφανώς και ένα κομμάτι του κόσμου θα του φερθεί σκληρά. Φταίει ο ίδιος και κανένας άλλος. Και δεν στέκομαι στο πέναλτι, πέναλτι χάνονται. Πως να δικαιολογήσω τις 24 χαμένες κατοχές; Το 0,06 σε xgoals; Το 0,017 xassist; Τα κακά χτυπήματα στα στημένα; Όταν ο πιο δημιουργικός παίκτης έχει αυτή την εικόνα, προφανώς θα δεχτεί κριτική. Πολλές φορές και άγαρμπη, κυρίως γιατί ο ίδιος δημιούργησε αντιπάθειες, αλλά και προσδοκίες από προηγούμενες εμφανίσεις του.
Για το μέλλον της εθνικής, προφανώς και υπάρχει ζήτημα. Ψάχνω να βρω χαφ και δεν βρίσκω πουθενά. Τρία παιδιά παίζουν σε μεγάλες ομάδες και αυτοί τεταρτοπέμπτες επιλογές. Ο Τσιγγάρας, ο Γαλανόπουλος και ο Αλεξανδρόπουλος. Στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ ένας χαφ ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, υιός Σνάουτσνερ και αυτός παίζει στην εθνική Πολωνίας.
Προφανώς επιθετικά υπάρχει ταλέντο, όμως αντιλαμβανόμαστε όλοι πως χωρίς χαφ ο προπονητής που θα αναλάβει θα πρέπει να είναι πανέξυπνος. Και η νέα διοίκηση της ΕΠΟ θα πρέπει να βρει λεφτά για έναν κανονικό προπονητή, γιατί από αυτή την επιλογή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και το αν η ομάδα θα πάει μπροστά.
