Το SDNA αν για κάτι έχει να υπερηφανεύεται, είναι για τις αδυσώπητες μάχες που έδωσε κατά του σκοταδισμού. Με κάθε κόστος. Οικονομικό, δικαστικό, προσωπικό, με κινδύνους κατά της ζωής.
Μάχες κόντρα σε εκείνους που ήθελαν το ποδόσφαιρο στο βούρκο. Εκείνες οι μέρες, αυτές που πλέον παραδέχονται μέχρι και οι ευνοημένοι της υπόθεσης, ευτυχώς ανήκουν στο αμαρτωλό παρελθόν του αθλήματος.
Σαφώς και δεν είναι όλα… τέλεια κι αγγελικά πλασμένα πλέον. Υπάρχουν πολλά θέματα προς συζήτηση και δεδομένα κάποιοι έχουν λοξοδρομήσει.
Όμως δεν μπορούν καν να μπουν στην ίδια κουβέντα ως συγκρίσιμα μεγέθη, το κοντινό χθες με το σήμερα του αθλήματος. Η εύκολη εξήγηση που παρέχουν όσοι δεν μπορούν να δεχτούν τι συνέβαινε και με ποιο τρόπο άλλαξε η κατάσταση, είναι πως πλέον έχουμε VAR. Τα αίτια όμως, της ανάσας που πήρε το ποδόσφαιρο που ασφυκτιούσε και το κρατούσαν στη ζωή με μηχανική υποστήριξη που οι ίδιοι ήλεγχαν, είναι πολλά περισσότερα και βαθύτερα από την τεχνολογία του VAR.
Ακόμη κι έτσι, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τη λέξη «εξυγίανση» με ειρωνικό τρόπο. Θέλοντας να μειώσουν όσα άλλαξαν στο ποδόσφαιρο, προσπαθώντας να πείσουν πως τώρα τα πάντα είναι… περίεργα, ενώ πριν ήταν αγγελικά πλασμένα.
Γι’ αυτό και το «πορτοκαλί site» τους έχει «κάτσει στο στομάχι». Ο φίλαθλος κόσμος ξέρει και βλέπει, ποιοι προσπαθούν και για ποιους λόγους. Απλά κάποιες φορές τα οπαδικά γυαλιά κρύβουν την αλήθεια και δέχονται αυτή που τους πλασάρουν ως τέτοια, οι προπαγανδιστές με αιτία.
Τί έκανε λοιπόν η «εξυγίανση» που τους… τρώει τα σωθικά και διαρκώς προσπαθούν να τη μειώσουν; Χωρίς να σας κουράζουμε αρκεί να δείτε και να νιώσετε. Τί ακριβώς βλέπετε στο άθλημα αυτή την εποχή, πώς ακριβώς αισθάνεστε για αυτό που παρακολουθείτε και το επίπεδο της αγωνίας που έχετε για αποτελέσματα, είτε μεμονωμένων αγώνων είτε διεκδικήσεων στόχων.
Επί εξυγίανσης έχουμε back to back το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα όλων των εποχών. Με τέσσερις ομάδες να είναι για τα καλά μέσα στο στόχο, 9 αγωνιστικές πριν το τέλος και των play offs.
Επί εξυγίανσης τα γήπεδα φτάνουν στο υψηλότερο ποσοστό πληρότητας των τελευταίων πολλών ετών, έχοντας μάλιστα ως «αντίπαλο» την πολιτεία που κλείνει τα γήπεδα όποτε γουστάρει, είτε για δύο μήνες, είτε μεμονωμένα για να τσουβαλιάσει ξερά και χλωρά, αθώους μαζί με τα προβλήματα των… αγαπητικών της.
Επί εξυγίανσης δε βλέπουμε ομάδες να βυθίζονται στα οικονομικά τους προβλήματα, χωρίς να είναι οικονομικά εξαρτημένες από «φιλίες» και στήριξη μεγαλύτερων συλλόγων.
Επί εξυγίανσης οι τέσσερις μεγάλες ομάδες της χώρας επανήλθαν σε φάση ομίλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Γιατί πλέον δε δέχεται κανείς που δεν έχει το… κουμάντο, την πολεμική του ενός ισχυρού, με αποτέλεσμα οι «φίλοι» να βγαίνουν Ευρώπη (για… guest εμφάνιση) και οι υπόλοιποι να μάχονται κόντρα σε όλους.
Επί εξυγίανσης το ποδόσφαιρό μας έχει δύο ομάδες του στα προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Με τη μία να έχει κάνει μία ήττα σε όλη την πορεία της και την άλλη να αντιλαμβάνεται το μέγεθος του επιτεύγματος έστω κι αργά, καθώς πριν δύο χρόνο υπήρχαν χαρακτηρισμοί όπως «Milko cup». Συμπτωματικά η ίδια πλευρά που δε γουστάρει την εξυγίανση.
Επί εξυγίανσης μια ομάδα όπως ο Άρης παίρνει αυτό που της αξίζει στο πρωτάθλημα, ενώ επέστρεψε και στον τελικό κυπέλλου.
Επί εξυγίανσης είδαμε το… θαύμα, να τιμωρείται ο Ολυμπιακός για γεγονότα που έγιναν στο γήπεδό του. Όπως φυσικά και όλες οι υπόλοιπες ομάδες όταν συνέτρεχε λόγος. Μέχρι να εμπλακεί το κράτος και να επιβάλλει τιμωρίες κι όταν συντρέχει.
Επί εξυγίανσης η UEFA αντί να μας έχει… για πέταμα, έφερε στη χώρα μας δύο τελικούς διοργανώσεών της. Στο «Γ. Καραϊσκάκης» τον τελικό του Super Cup και στην OPAP Arena αυτόν του Conference League.
Επί εξυγίανσης η Εθνική ομάδα που έπιασε… πάτο, μετατρέποντας τον εαυτό της από πρωταγωνίστρια σε «παιχνιδάκι» των Νησιών Φερόε, τερμάτισε πρώτη και πήρε άνοδο στο Nations League, έφερε ξανά τον κόσμο στο πλευρό της και έχει μπροστά της τη μεγάλη πρόκληση δύο αγώνων για πρόκριση στο Euro 2024.
Επί εξυγίανσης βλέπουμε ξανά να έρχονται σπουδαίοι παίκτες στη χώρα μας, χωρίς αυτοί να είναι «επενδύσεις» χρημάτων που μπαίνουν μόνιμα για κάποιο λόγο στο ίδιο ταμείο. Συγχρόνως, ο Έλληνας ποδοσφαιριστής αυξάνει τη δική του αξία και ανεβαίνει το ποιοτικό επίπεδό τους ξανά. Με παίκτες όπως ο Κωνσταντέλιας, ο Ιωαννίδης, ο Κουλιεράκης και άλλοι.
Το ποδόσφαιρο είναι συγκινήσεις, συναισθήματα, ψυχαγωγία. Κι ως τέτοιο έχει επιστρέψει με εκκωφαντικό τρόπο στα σπίτια των Ελλήνων.
Τίποτα δεν είναι τέλειο, ούτε κανείς επιχειρεί να σας το παρουσιάσει ως τέτοιο. Επί εξυγίανσης δυστυχώς υπήρξαν και καταστάσεις τις οποίες καυτηριάσαμε, μας στεναχώρησαν, προβλημάτισαν έντονα τους φιλάθλους. Στη διαιτησία και στο παρασκήνιο.
Ο αγώνας για το καλύτερο ποδόσφαιρο, δε σταματά ποτέ. Έχουμε Γολγοθά να ανέβουμε μέχρι την τελική δικαίωση και επικράτηση.
Γιατί το συμφέρον είναι μεγάλο και για πολλούς. Όπως φυσικά και το «ρίζωμα» του κακού επί δεκαετίες, δεν αποτελεί εύκολο αντίπαλο. Οι μάχες συνεχίζονται. Για τον ρόλο του καθενός σε όλη αυτή την διαδρομή από την απελπισία έως σήμερα, ας αποφασίσει η ίδια η Ιστορία που θα κατατάξει τον καθένα…
