Το ιδανικό μετά από μια τέτοια νίκη, θα ήταν να γράφουμε και να συζητάμε, για την απόδοση του Ντεσπόντοφ, την παρουσία του Μειτέ, την επέμβαση του Κοτάρκσι, τα πλάνα του Λουτσέσκου και τις αποφάσεις του Τερίμ.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, δημιουργούνται πάντα λόγοι που δεν μας επιτρέπουν να ασχοληθούμε με το ιδανικό αλλά με επί μέρους θέματα, που δημιουργούν δικαιολογημένα εκνευρισμό. Όπως για παράδειγμα, οι διαιτητές του ντέρμπι, που έμοιαζαν περισσότερο με… Ινδούς φακίρηδες, παρά με διαιτητές που φέρουν το σήμα της FIFA, στις στολές τους.
Η παρουσία των Νορβηγών στην Τούμπα, ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Ο Σάγκι και οι συνεργάτες του (συμπεριλαμβάνω και τον Α VAR), γύρισαν την διαιτησία, πολλά χρόνια πίσω, Στις εποχές της ασπρόμαυρης τηλεόρασης και της κάλυψης τηλεοπτικών αγώνων, με μια κάμερα.
Το σύνολο των ακατανόητων (ή μήπως όχι) αποφάσεων τους, ευνοούσαν τον Παναθηναικό (δεν θέλω αυτό να ληφθεί σε καμία περίπτωση ως μομφή σε βάρος των «πράσινων») , σε σημείο που αναρωτήθηκα, τι θα συνέβαινε αν το ντέρμπι διεξάγονταν σε μια κατάμεστη Τούμπα;
Τα λάθη που έγιναν σε βάρος του ΠΑΟΚ, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Στην εποχή του VAR, και της τεχνολογίας, αυτά που είδαμε στην Τούμπα το βράδυ της Κυριακής, δεν έχουν λογική εξήγηση. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Γιατί είναι πέναλτι η πτώση του Μπακασέτα στην περιοχή του ΠΑΟΚ και δεν είναι πέναλτι η ανατροπή του Μπράντον από τον Ντραγκίσεβιτς στο πρώτο λεπτό του αγώνα, ή η ανατροπή του Ντεσπόντοφ.
Γιατί διατηρήθηκε στο παιχνίδι ο Γιεντβάι, παρά το γεγονός ότι είχε τουλάχιστον 3 περιπτώσεις στις οποίες θα μπορούσε να αντικρίσει την κίτρινη κάρτα;
Για να μην το κουράζω, είναι πολλές οι φάσεις από τις οποίες προκύπτει η διάθεση του Σάγκι και των συνεργατών του, να επηρεάσουν σε βάρος του ΠΑΟΚ, το τελικό αποτέλεσμα.
Γεννάται αυτόματα το ερώτημα, τι ακριβώς επεδίωκαν οι διαιτητές από τη Νορβηγία; Και φυσικά δημιουργείται προβληματισμός, αν μπορεί να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί το φετινό πρωτάθλημα, υπό αυτές τις συνθήκες. Ποιες συνθήκες; Τους ορισμούς, άγνωστου προελεύσεως και προθέσεων, μετρίων διαιτητών που επιχειρούν να αλλοιώσουν αποτελέσματα και ενίοτε το καταφέρνουν.
Αυτό που είδαμε την Κυριακή στην Τούμπα, δικαιολογημένα αποτέλεσμα για την ΠΑΕ ΠΑΟΚ «κόκκινη προειδοποίηση» πως κάτι δεν πάει καλά και ορθά έπραξε να στείλει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα της.
Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί και δεν πρέπει, να συμμετέχει σε μια διαδικασία το αποτέλεσμα της οποίας δεν θα είναι προϊόν απόδοσης των ομάδων εντός αγωνιστικών χώρων. Ας φροντίσουν λοιπόν οι αρμόδιοι, να συνεχιστεί το πρωτάθλημα με τους ίδιους όρους για όλους τους μονομάχους.
Υπό τις συνθήκες που περιγράφω και είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει από την τηλεοπτική μετάδοση το σύνολο των Ελλήνων φιλάθλων, η νίκη του ΠΑΟΚ επί του Παναθηναικού, παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.
Το ασπρόμαυρο γκρουπ, έδειξε ικανό να αντιπαρατεθεί επιτυχώς, όχι μόνο με τους αντιπάλους του αλλά και με διαιτητές όπως ο Σάγκι και οι συνεργάτες του και αυτό θεωρώ πως είναι το μεγάλο κέρδος του Δικεφάλου από το ντέρμπι κορυφής, πέρα από τους 3 βαθμούς και την ψυχολογία που προσφέρει σε μια ομάδα η επικράτηση σε ένα τόσο σημαντικό και κρίσιμο για την έκβαση του πρωταθλήματος παιχνίδι.
Χωρίς να έχω τη διάθεση να αδικήσω κανένα, την Κυριακή έλαμψαν τα άστρα των Ντεσπόντοφ και Μειτέ. Και αν για τον Βούλγαρο ξέραμε τι μπορεί να κάνει μέσα στο γήπεδο, η εμφάνιση του Μειτέ, αναφορικά με την μαχητικότητα του (η ποιότητα του δεν είναι αμφισβητήσιμη), αποτελεί σημείο αναφοράς καθώς κατάφερε να κυριαρχήσει στο χώρο της μεσαίας γραμμής, καλύπτοντας τα κενά που δημιουργήθηκαν από την μέτρια (στο συγκεκριμένο παιχνίδι) εμφάνιση του Οζντόεφ.
Νικητής των πάγκων, είναι αναμφίβολα ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Όχι μόνο γιατί κέρδισε ο ΠΑΟΚ το ντέρμπι αλλά γιατί έμεινε πιστός στο πλάνο του (μεταδίδοντας συνεχώς στους παίκτες του την σιγουριά του για την έκβαση του αγώνα) στα κρίσιμα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, που ο Παναθηναικός, έδειχνε να «πατάει» καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο.
