Η Εθνική μας ομάδα έχει μπροστά της τους αγώνες μπαράζ για το μεγάλο έπαθλο. Την πρόκριση στην τελική φάση του Euro 2024. Επιστροφή σε μεγάλη διοργάνωση μετά από μια δεκαετία, στον θεσμό όπου πριν από 20 χρόνια το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δημιούργησε ένα απ’ τα μεγαλύτερα… θαύματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου με την κατάκτηση του Euro.
Αν με το καλό η γαλανόλευκη τα καταφέρει κόντρα στο Καζακστάν στον ημιτελικό κι απέναντι σε Γεωργία ή Λουξεμβούργο στον τελικό, η μοίρα τα έφερε έτσι που θα βρεθεί σε όμιλο απέναντι στην Τσεχία (την αποκλείσαμε στον ημιτελικό του 2004) και την Πορτογαλία (τη νικήσαμε στον τελικό αλλά και στο εναρκτήριο ματς της διοργάνωσης τότε). Δυστυχώς όμως, οι ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες μένουν για λίγο στην άκρη.
Η τρίτη αντίπαλος σε περίπτωση πρόκρισης της Ελλάδας, θα είναι η Τουρκία. Εκεί αυτόματα τα γέλια και οι ποδοσφαιρικές αναλύσεις, «παγώνουν». Χωρίς να θέλουμε να προβλέπουμε άσχημες καταστάσεις, η εποχή είναι κακή για τέτοιες συναντήσεις όπως έχει αποδειχθεί. Ειδικά με τις συνθήκες αυτές.
Το αυτονόητο είναι πως μια αναμέτρηση Ελλάδα-Τουρκία και μάλιστα στην 1η αγωνιστική των ομίλων, ξεφεύγει απ’ το ποδοσφαιρικό πλαίσιο. Θέλουν δε θέλουν τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των δύο χωρών, θα πάρει διαστάσεις το συναπάντημά τους. Ως ένα απ’ τα πιο επικίνδυνα ματς στην ιστορία των Euro και του ίδιου του αθλήματος στην Ευρώπη.
Η πρώτη ανησυχία έρχεται απ’ το γεγονός πως η «μάχη» θα διεξαχθεί στη Γερμανία. Εκεί δηλαδή όπου όποτε αγωνίζονται ελληνικοί ή τούρκικοι σύλλογοι, ουσιαστικά τα ματς δεν είναι εκτός έδρας. Οι τελευταίες εκτιμήσεις, θέλουν 1.500.000 Τούρκους να ζουν στη Γερμανία (αριθμός που διαρκώς αυξάνονται), ενώ οι Έλληνες είναι λίγο κάτω απ’ το μισό εκατομμύριο. Αυτόματα λοιπόν το ενδιαφέρον θα είναι παραπάνω από τεράστιο και το κλίμα ενθουσιώδες, γεμάτο πάθος και ένταση. Με Έλληνες και Τούρκους προφανώς και να μην είναι τα… καλύτερα παιδιά σε οπαδικό επίπεδο.
Ταυτόχρονα, οι Γερμανοί σε τέτοια ζητήματα είναι αρκετά σκληροί. Ειδικά όταν γνωρίζουν πως μπροστά τους δεν έχουν απλά ένα 90λεπτο για να διαχειριστούν, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο. Πιθανές εντάσεις, ίσως να μεταφερθούν σε άλλες πόλεις, σε στενά, μακριά από αθλητικές εγκαταστάσεις. Άρα η αντιμετώπισή τους θα είναι εκ των πραγμάτων σκληρή. Κάτι που από μόνο του, ακόμη κι αν Έλληνες και Τούρκοι δεν έχουν διάθεση για κάτι κακό στις εξέδρες, ίσως να δυναμιτίσει το κλίμα.
Σε όλα αυτά, μην ξεχνάμε και τους… καλοθελητές. Εκείνους που θα προσπαθήσουν να κάνουν πολιτική και στις δύο χώρες. Εκείνους που θα τους βόλευαν εντάσεις, προκειμένου να περάσουν τις ακραίες απόψεις τους. Το ίδιο το ποδόσφαιρο έχει αποδειχθεί πως προσφέρεται για τέτοια φαινόμενα, οδηγώντας σε «εκρήξεις» που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί.
Με το καλό πρόκριση της Εθνικής μας, επιβάλλεται να ενεργοποιήσει τους πάντες. Δεν είναι ζήτημα των ομάδων αποκλειστικά, παικτών, τεχνικών. Πρόκειται για αγώνα που εξιτάρει τους πάντες και θα θέλαμε σαν τρελοί να παρακολουθήσουμε, όμως αποτελεί τεράστιο πονοκέφαλο για τρεις χώρες. Όπως φυσικά και στην UEFA, η οποία το τελευταίο που θα ήθελε είναι μια ποδοσφαιρική «μάχη» που θα ξεφύγει απ’ τον έλεγχο. Κι όλα αυτά σε ένα Euro όπου θα είναι παράλληλα σχεδόν όλα τα Βαλκάνια.
