Ντέρμπι που αρχίζουν με πολλά λεπτά καθυστέρησης για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα. Κροτίδες που σκάνε παντού ως… στοιχείο καλής ατμόσφαιρας, παρά την επικινδυνότητα. Σουλάτσα δίπλα από τις γραμμές του γηπέδου, τραμπουκισμοί, ψευτομαγκιές. Σκηνικά που συνέθεταν την εικόνα του «Καραϊσκάκης» στα μεγάλα παιχνίδια.
Η ομάδα που διαχρονικά έχει τους… επιστήμονες, εκείνους που δημιουργούν Ριζούπολη, διδάσκουν ήθος στην έδρα «εκκλησία» όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ίδιοι. Η πραγματικότητα προφανώς εντελώς διαφορετική, σε μια διαδικασία ατιμωρησίας και αδιαφορίας για νόμους και κανόνες.
Το 2023 προέκυψε μια πρωτόδικη-μέχρι στιγμής-τιμωρία του Ολυμπιακού. Αφαίρεση βαθμών και μηδενισμός σε αγώνα, για κροτίδα που τραυμάτισε αντίπαλο. Όσο κι αν η υπεράσπιση της ομάδας του λιμανιού είναι επιπέδου «μπορούσε να παίξει και χωρίς να ακούει», δεδομένα την… άκουσαν. Θορυβήθηκαν. Αισθάνθηκαν στο πετσί τους τι σημαίνει δίκαιη ποινή που «πονάει».
Αποτέλεσμα; Το πιο ήρεμο ντέρμπι της ιστορίας στο νέο γήπεδο «Καραϊσκάκης». Οι «λύκοι» έγιναν «αρνάκια», επειδή τους… έτσουξε η τιμωρία. Τόσο σε επίπεδο ΠΑΕ φρόντισαν αυτή τη φορά να μη συμβεί το παραμικρό, όσο και ο κάθε φίλαθλος που κατάλαβε πως πλέον δεν τους ανήκει ο πλανήτης ποδόσφαιρο. Αλλά κι αυτοί πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους και τους κανόνες.
Το ματς με τον ΠΑΟΚ είναι τρανταχτό παράδειγμα του πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν απλά είχε βρεθεί κάποιος με σθένος και διάθεση να τους τιμωρήσει εδώ και τόσα χρόνια. Για τη Ριζούπολη, για το ντέρμπι του Καλόπουλου, για όσα έχουν καταγγελθεί κατά καιρούς στην έδρα του Ολυμπιακού και πάντα έμεναν στο συρτάρι. Για την επίθεση σε αντίπαλους ποδοσφαιριστές μετά από αγώνες με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Σε μία, μόνο μία απ’ αυτές τις περιπτώσεις αν είχε επέλθει τιμωρία όπως έπρεπε, τότε θα ζούσαμε ντέρμπι όπως το τελευταίο στο Φάληρο.
Ματς στο οποίο αγωνιστικά ο Ολυμπιακός γνώρισε ποδοσφαιρικό εξευτελισμό απ’ τον ΠΑΟΚ. Με τέσσερα γκολ. Η μόνη αντίδραση που υπήρξε, ήταν η πρόωρη αποχώρηση απ’ το γήπεδο. Ούτε βεγγαλικά, ούτε ντου, ούτε μπάλες να κλωτσάνε παράγοντες στον αγωνιστικό χώρο, ούτε επιτροπές… υποδοχής στα αποδυτήρια. Δέχτηκαν τέσσερα γκολ και όντως το γήπεδο ήταν «εκκλησία».
Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος να… τραβήξει τα χαλινάρια. Να βάλει ένα φρένο στην ανομία που βασιλεύει εδώ και δεκαετίες στα εντός έδρας ματς του Ολυμπιακού.
