Το παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν ένα είδος... crash test για τον ΠΑΟΚ προκειμένου να μετρήσει σε ένα παιχνίδι υψηλών απαιτήσεων καλύτερα τις δυνάμεις του, προερχόμενος από μία σπουδαία ανατροπή στην Σκωτία και έχοντας σφραγίσει νωρίτερα το 3/3 στους ομίλους του Conference League. Με την Ευρώπη να του δίνει «φτερά», ο ΠΑΟΚ προσγειώθηκε απότομα στην Opap Arena, έχοντας μία σοκαριστικά κακή εικόνα. Και επειδή κάθε γεγονός έχει μια αιτία και κάθε αιτία ένα αποτέλεσμα, ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ακριβά επιλογές προσώπων, διαχείριση και εν γένει ένα πλάνο που τον εξέθεσε και του έδωσε το... απόλυτο τίποτα στο γήπεδο.
Εξ αρχής, λάθος προσέγγιση
Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε πως ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν μέτρησε καλά την σκληρότητα, το ασφυκτικό πρέσινγκ και τις εντάσεις του αντιπάλου, βασικά χαρακτηριστικά της ομάδας του Ματίας Αλμέιδα. Σαν σε επανάληψη των συναντήσεων που προηγήθηκαν, ο ΠΑΟΚ, σε ένα ρεσιτάλ λαθών, έχασε και φέτος με τον ίδιο τρόπο! Με το να κλέβει μπάλα ο αντίπαλος ψηλά και να σκοράρει. Αν κάτι έπρεπε να γίνει «μάθημα» στους Θεσσαλονικείς είναι το γεγονός πως η ΑΕΚ θα τον προκαλούσε -βάσει του στυλ παιχνιδιού της- στο εύκολο λάθος. Μόνο που στην προκειμένη, ο ΠΑΟΚ τα έκανε αβίαστα από μόνος του, ενδεχομένως με μία ΑΕΚ να κάνει τα απολύτως απαραίτητα στο ματς.
Μία λάθος βαθιά μεταβίβαση του Κοτάρσκι έφερε το «κλέψιμο» της μπάλας από τον Γιόνσον και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. 1-0 η ΑΕΚ, έχοντας προειδοποιήσει νωρίτερα και με το δοκάρι του Πόνσε, που ξεκινά και πάλι από λάθος. Του Σαμάτα. Η ΑΕΚ εφορμούσε στην περιοχή του ΠΑΟΚ όπως και όποτε ήθελε... Το γεγονός δε ότι οι δύο πρώτες αλλαγές που έγιναν στο β΄ημίχρονο αφορούσαν την άμυνα, είναι ενδεικτικό της παραδοχής ότι το πλάνο που εκπονήθηκε εξ αρχής δεν λειτούργησε. Μία ομάδα τακτικά και πνευματικά απροετοίμαστη να ανταποκριθεί στις συνθήκες ενός ντέρμπι.
Η μόνη αντίδραση που έβγαλε ο ΠΑΟΚ ήταν η... τσαντίλα ορισμένων, πηγαίνοντας στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Κάτι που δεν μεταφράστηκε όμως ποτέ σε αντίδραση μέσα στο γήπεδο. Και, προσέξτε, δεν είναι η ήττα αυτή καθ΄αυτή που «κλωτσάει» άσχημα, είναι η συνολική εικόνα του Δικεφάλου σε ένα ολόκληρο 90λεπτο.
Πρόσωπα που έχουν δημιουργήσει και... συντηρούν το προβληματισμό
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις κάποιον που διακρίθηκε στο ματς, που ενδεχομένως έκανε τα αυτονόητα απέναντι στην ΑΕΚ. Πριν από την αναμέτρηση, ο «επίφοβος» βάσει της αγωνιστικής του εικόνας εδώ και καιρό στα μετόπισθεν, ήταν ο Εκόνγκ. Οι... φόβοι επιβεβαιώθηκαν καθώς χρεώθηκε ένα ακόμη λάθος που κατέληξε σε γκολ για την ομάδα του. Το πείραμα με τον Νάσμπεργκ δεν απέδωσε ποτέ ενώ η λογική της χρησιμοποίησης του Βιεϊρίνια, μετά το ματς στην Σκωτία, για να «σπάσει» το πρέσινγκ της ΑΕΚ και να περάσει τη μπάλα μπροστά, δεν βγήκε. Επειδή όμως λέγονται πολλά για το που βρίσκεται ο αρχηγός του ΠΑΟΚ όταν ο Πινέδα έχει όλο το χώρο μπροστά του για να «εκτελέσει» τον Κοτάρσκι από τ΄αριστερά, είναι ψηλά στο γήπεδο, από τη στιγμή που το στυλ παιχνιδιού σου βασίζεται στα μπακ και στις προωθήσεις τους, δεν έχει -προφανώς- την ταχύτητα και την φρεσκάδα να προλάβει να γυρίσει αλλά δεν έχει και καμία κάλυψη, ενδεικτικό της προβληματικής εν γένει λειτουργίας των ασπρόμαυρων.
Πέρα από την άμυνα όμως, ο ΠΑΟΚ δεν πήρε βοήθειες ούτε από τα χαφ του, τα νούμερα είναι αποκαρδιωτικά ενώ ο Αντρίγια «εγκλωβίστηκε» στ΄αριστερά για να... χωρέσει ο Ντεσπόντοφ δεξιά. Μεσοεπιθετικά οι Θεσσαλονικείς δεν μπορούσαν να κρατήσουν καθόλου μπάλα, πόσω μάλλον να δημιουργήσουν. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως το σύνολο του Ραζβάν Λουτσέσκου κατέγραψε αρνητικό επιθετικό ρεκόρ, με μόλις τέσσερις τελικές και ουσιαστικά μόλις μια και αυτή στο τελευταίο λεπτό του αγώνα με τον Σάστρε. Και εδώ μπαίνει στο πλάνο και ο Άλι Σαμάτα, ο οποίος «κουβαλά» στην πλάτη του το ρόλο του βασικού φορ της ομάδας αλλά έχοντας αγωνιστεί στα 15 από τα 18 επίσημα παιχνίδια του ΠΑΟΚ, η εικόνα του όσο περνάει ο καιρός δεν εξαλείφει κανέναν προβληματισμό γύρω από τον Τανζανό φορ. Κάθε άλλο...
Η μεγάλη εικόνα πίσω από το κακό βράδυ
Εν κατακλείδι, ο ΠΑΟΚ έχει αδυναμίες, είναι γνωστό, από τη στιγμή όμως που «πληγώνεται» και εκτίθεται με οδυνηρό τρόπο από αυτές, οφείλει να δει τι μπορεί να αλλάξει άμεσα και εν ευθέτω χρόνω. Και όπως πολύ σωστά πιστώνονται στον Ραζβάν Λουτσέσκου οι τρεις μήνες εξαιρετικής προσπάθειας και υπέρβασης του γκρουπ, έτσι χρεώνονται και αυτές οι «κακές ημέρες» στη δουλειά. Και σε πρώτη φάση, ο ΠΑΟΚ οφείλει να δει τη μεγάλη εικόνα πίσω από το «κακό του βράδυ». Άμεσα γιατί ακολουθεί ένα ακόμη δυνατό crash test...
