Γράφτηκαν και λέχθηκαν πολλά, όπως είθισται να συμβαίνει, κακώς κατά την προσωπική μας άποψη, τις περισσότερες φορές για τον Ζαρίφ. Ουδείς κατ' αρχήν δεν αμφισβητεί πως ο Ζαρίφ συνιστούσε ένα πολύτιμο στέλεχος στο team του Ματίας Αλμέιδα. Ήταν σημαντικό γρανάζι...
Υπάρχει, ωστόσο, και ένα «όμως». Ποιο είναι αυτό; Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως ο Αλμέιδα δεν ήξερε εδώ και καιρό πως φέτος δεν θα τον έχει δίπλα του και να μην τα έβαλε κάτω. Να σκεφτεί, δηλαδή, το πώς θα διαχειριστεί την επόμενη μέρα.
Και για να μην «ξεχειλώσουμε» το θέμα, να πούμε και το αυτονόητο. Ο Αλμέιδα είναι leader. O Pelado είναι ο ηγέτης, ο καθοδηγητής. Δίχως αμφιβολία είναι ο εγκέφαλος του τιμ που επιλέγει ο ίδιος εδώ και χρόνια! Και συν τοις άλλοις όταν κρίνει, το συμπληρώνει ανάλογα με τα «θέλω» του στις ομάδες που έχει δουλέψει ή το αφήνει ως έχει.
Με απλά λόγια, αν ο Αλμέιδα έκρινε ότι έπρεπε να διαχειριστεί διαφορετικά το ζήτημα που προέκυψε με την αποχώρηση του Ομάρ, θα το γνώριζε και θα έπραττε αναλόγως.
