MENU

Οι 203 αγώνες στον πάγκο του ΠΑΟΚ δεν είναι απλώς… 203 μεροκάματα. Δεν είναι απλώς 203… ένσημα. Είναι κάτι περισσότερο από βαρέα και ανθυγιεινά. Είναι βαρέα και… ασήκωτα. Απαιτούν ατσάλινα νεύρα, τιτάνιο στομάχι, ζωτικά όργανα από γρανίτη και… ολύμπια ψυχραιμία. Κάνουν τα μαλλιά να γκριζάρουν σε χρόνο ρεκόρ, σε γεμίζουν ρυτίδες, σου καταπονούν όλα τα κύτταρα, σε γερνάνε.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει ήδη πετύχει ότι κανείς άλλος σε αυτό το πόστο. Ουδείς άλλος πρόσφερε περισσότερες από τις 123 νίκες στον σύλλογο, θέλει άλλα 12 νυχτοκάματα για να γίνει αυτός με τις περισσότερες παρουσίες στον πάγκο του. Παράσημο. 

Σε αυτό το διάστημα είχε στα χέρια του και καλές και μέτριες και κακές ομάδες. Είχε να διαχειριστεί και απεριόριστο και περιορισμένο μπάτζετ. Και ρόστερ γεμάτο μεγάλα παιδιά και ρόστερ με νεούδια.

Πριν από δύο χρόνια -τέτοια εποχή- η ενδεκάδα του εντός έδρας ματς με την Ριέκα είχε μέσο όρο ηλικίας τα 31,5 χρόνια, ο μεγαλύτερος στην ιστορία του συλλόγου. Μέσα σε δύο μόλις σεζόν η ενδεκάδα που παρατάχθηκε απέναντι στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ δεν είχε ούτε έναν τριαντάρη μέσα! 

Σε όλη αυτή την μετάβαση, σε όλα αυτά τα σοκαριστικά ups and downs, σε όλες αυτές τις τρικυμίες, τις αναποδιές, τις στραβές, τις αλλαγές, τις παθογένειες, εκείνος ήταν μία από τις ελάχιστες σταθερές. Μοναδική του έγνοια; Το γκρουπ. 

Σε έναν οργανισμό που παράγει πολύ περισσότερες και συχνά απρόβλεπτες αλλαγές από όσες αντέχει ο οργανισμός του, ο general του ΠΑΟΚ ήταν ο συνδετικός κρίκος όλων των κομματιών, η κόλλα, ο αρμός.

Αυτός που έπρεπε να σκαρφιστεί λύσεις για να μακιγιαριστούν όλα τα κενά. Αυτός που έπρεπε να κάνει όλα τα μέλη του γκρουπ να νιώθουν χρήσιμοι, αποδεκτοί, πολύτιμοι.

Αυτό το καλοκαίρι, ο Ρουμάνος επιχειρεί κάτι ακόμα πιο δύσκολο: να μετατρέψει αυτό που λογιζόταν πέρσι ως  λίπος, σε καύσιμη ύλη.

Ο Τόμας Μουργκ ήταν ξένο σώμα, όλη την περσινή σεζόν, οι εμφανίσεις του ήταν πιο σπάνιες κι από κομπάρσο σε σίριαλ. Μία 25λεπτη παρουσία σε ένα παιχνίδι Κυπέλλου με την Καλαμάτα και άλλα τόσα λεπτά σε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να λύσει το συμβόλαιο του, να τον πουλήσει, να τον δανείσει, να τον ξεφορτωθεί, να απαλλαγεί από αυτόν.  

Αυτόν τον απογοητευμένο, τον παραδομένο τύπο με τον διαλυμένο ποδοσφαιρικό εγωισμό, ο κόουτς τον έκανε να νιώσει ξανά χρήσιμος. Ίσως για πρώτη φορά στα τρία χρόνια που φοράει τα ασπρόμαυρα, ο Αυστριακός ήταν παίκτης επιπέδου ΠΑΟΚ. Σημαντικός, χρήσιμος, καθοριστικός, ουσιαστικός. Δεν είναι εύκολο.

Όπως δεν είναι εύκολο να κάνεις έναν 34χρονο σταρ, όπως ο Τάισον, που έχει ζήσει τα πάντα στην καριέρα του, να κατεβάζει τα μούτρα όταν γίνεται αλλαγή λόγω αποβολής στο Ισραήλ, να λυσσάει να παίξει, να σκοράρει, να πιέσει, να προσφέρει. 

Όπως δεν είναι εύκολο να κάνεις τον Στέφαν Σβαμπ να αντέχει το νέο βάρος που προσθέτει το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του, να παίζει σερί 90λεπτα και να είναι σε θέση να δίνει σβηστά δύο καθοριστικές ασίστ 70 ώρες μετά από σούπερ απαιτητικό ευρωπαϊκό ματς.

Σε αυτή την δύσκολη και καθοριστική καμπή που ο ΠΑΟΚ παίζει κάθε ματς με την θηλιά στον λαιμό, ο Λουτσέσκου βρήκε τον τρόπο να παίρνει πολλά από πολλούς. Κατάφερε να πάρει ποδοσφαιρικούς χυμούς από όσους έριξε μέσα, είτε είχαν μία ολόκληρη προετοιμασία στα πόδια τους, είτε μερικές προπονήσεις, όπως ο Οζντόεφ και ο Σαμάτα. 

Ο Δικέφαλος σκληραγωγήθηκε και σκλήρυνε απότομα στις κακοτράχαλες έδρες σε Ιερουσαλήμ και Σπλιτ, έχτισε αυτοπεποίθηση από δύο πολύπλοκες προκρίσεις, βρήκε φόρα και απλοποιεί παιχνίδια που άλλες εποχές έμοιαζαν ύποπτα για γκέλα.

Ακόμα και πολύ καλύτεροι, πολύ πιο γεμάτοι, πιο ποιοτικοί ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου τα έβρισκαν μπαστούνια από τον κακό μπελά που λέγεται Αστέρας Τρίπολης. 

Θα περίμενε κανείς ένας ΠΑΟΚ που είχε αδειάσει μετά την προσπάθεια της Πέμπτης, με 7 αλλαγές στην ενδεκάδα και επερχόμενο παιχνίδι στο Εδιμβούργο να εμφανιστεί ασύνδετος, άγευστος και δυσλειτουργικός απέναντι σε μία ομάδα που πάντα του βάζει δύσκολα. 

Αντιθέτως, στο χορτάρι εμφανίστηκε μία ομάδα κεφάτη, έξυπνη, παθιασμένη και κυριαρχική. Μία ομάδα με πλάνο, σχέδιο, ενέργεια, αυτοπεποίθηση και κυνισμό. 

Το υπάρχον γκρουπ είναι καλά. Άντεξε, σφυρηλατήθηκε, μορφοποιήθηκε. Τα κατάφερε πολύ καλύτερα μέχρι στιγμής κι από αυτό που θα περίμενε και ο πιο αιαιόδοξος. 

Μένει το κάτι παραπάνω. Το αλατοπίπερο. Αυτοί οι δύο επιπλέον παίκτες που είπε και ο κόουτς μετά το τέλος της πρεμιέρας…

Λαγοί απ’ το καπέλο…