MENU

Ήταν 3 Μαΐου του 2016 και εν μέσω της φρενίτιδας που επικρατούσε σε όλο τον πλανήτη για την Λέστερ του Κλαούντιο Ρανιέρι, άρθρο στην «Guardian» τιτλοφορεί: Ο Κλαούντιο Ρανιέρι αποδεικνύει ότι οι ωραίοι τύποι δεν έρχονται πάντα δεύτεροι. Ήταν 26 Ιουλίου του 1990 εν μέσω επιστροφής της Κάλιαρι στη Serie A, όταν εκείνος ο τύπος, ο τύπος που είχε οδηγήσει την ομάδα στη μεγάλη κατηγορία με δύο συνεχόμενες ανόδους, έδινε συνέντευξη στη «L’ Unita». «Ξέρουν τι θέλω από εκείνους: Φυσική κατάσταση, και αρμονία στο γήπεδο. Προτιμώ να έχω έντεκα φίλους από έντεκα πρωταθλητές».

Ναι, ο Κλαούντιο είναι ωραίος τύπος. Καλός. Και στα 71 του χρόνια, με τον ίδιο τρόπο που το έκανε και στα 39 του χρόνια, ζει με το ποδόσφαιρο, κλαίει για το ποδόσφαιρο, απολαμβάνει το ποδόσφαιρο. Οι πιο χαρακτηριστικές του ιστορίες, αποδεικνύουν την ποιότητά του και ξετυλίγουν την ιστορία τους (σ.σ. και όχι, δε θα μιλήσουμε για την Εθνική Ελλάδας).

1. Vigor Lamezia…

To 1986, o… απόμαχος ποδοσφαιριστής Κλαούντιο Ρανιέρι, αποφασίζει να ασχοληθεί με την προπονητική. Ένιωθε μέσα του ότι θα μπορούσε να είναι πετυχημένος, με όπλο την παράξενη ποδοσφαιρική του καριέρα. Τερματοφύλακας μέχρι τα 14 του χρόνια, μέσος ως τα 18, επιθετικός μέχρι τα 21 και αμυντικός από τα 21 ως τα 35 του. Πιθανόν λιγάκι ατάλαντος, όμως σκληρός, δυναμικός και πανέξυπνος. Η πρώτη ιστορία έρχεται από τον Φάμπιο Φρασέτι, αρχηγό της Βιγκόρ Λαμέτσια, μιας ερασιτεχνικής ομάδας στη Καλάμπρια…

«Ερχόταν στην προπόνηση κάθε Τρίτη με τις τοπικές εφημερίδες μαζί του. Τις άνοιγε και άρχισε να μας διαβάζει τη βαθμολογία που μας έβαζαν οι δημοσιογράφοι. «Ω, κοίτα, εσένα σου έβαλαν μόνο 5,5». Έκανα πλάκα και το ειρωνευόταν. Ποτέ δεν χρησιμοποίησε τον Τύπο για να μας γελοιοποιήσει. Αντιθέτως, ήθελε να το διακωμωδήσει για να μας δείξει ότι δεν έχει καμία σημασία τι γράφεται. Ήθελε να μετατρέψει κάτι αρνητικό σε θετικό για την ομάδα».

Η πρώτη του ομάδα ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας όταν παραιτήθηκε μετά από 12 ματς. Η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, ήταν η αιτία που αποφάσισε να φύγει. «Υπήρχε ένας μάνατζερ που είχε πολύ καλή σχέση με τον πρόεδρο εκείνη την εποχή. Του έφερε ένα κάρο δικούς του παίκτες. Ο Ρανιέρι αδιαφορούσε για την κατάσταση και επέλεγε πάντα όσους θεωρούσε ότι άξιζαν να βρίσκονται στο γήπεδο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη ρήξη στις σχέσεις του με τον πρόεδρο και τη συνεχή ένταση. Τότε, παραιτήθηκε».

2. S.S.D. Puteolana

Αφαιρείς μερικά γράμματα από την δεύτερη ομάδα της καριέρας του κι έχεις τον τρόπο σκέψης του Κλαούντιο Ρανιέρι από τις παρυφές της πορείας του. Στη Γ’ Εθνική, η Πουτεολάνα υποδεχόταν την Κάλιαρι, η οποία έστω και υποβιβασμένη κουβαλούσε το δέος του πρωταθλήματος που είχε κατακτήσει αρκετά χρόνια πριν. Για μια άσημη επαρχιακή ομάδα, ένα τέτοιο ματς ήταν κάτι το σπουδαίο. Και ο Ιταλός τεχνικός, 36 ετών τότε, ήθελε να το κάνει ακόμα πιο σπουδαίο.

«Είχαμε μόλις φυτέψει ένα κομμάτι γρασίδι στο γήπεδο μας. Ήρθε ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας ενώ έκανε ζέσταμα η Κάλιαρι και μου είπε:

«Κλαούντιο κάνουν ζέσταμα στο φρέσκο γρασίδι. Θα το καταστρέψουν. Μήπως θες να τους διώξουμε;».

«Όχι, όχι. Μην τους διώξεις. Κοιμούνται και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Θα κάνουν ζέσταμα σε φρέσκο χορτάρι και μετά δε θα μπορούν να παίξουν στο κανονικό. Θα χάσουν το ματς χωρίς καν να έχουν καταλάβει πού έπαιξαν…».

Η Πουτεολάνα κέρδισε με 1-0… «Την ομάδα αποτελούσαν παιδιά, ενώ η Κάλιαρι θεωρούταν η Γιουβέντους της Γ’ Εθνικής», συμπλήρωσε ο Ρανιέρι που χάρη σε εκείνο το ματς βρήκε την επόμενή του δουλειά. Το καλοκαίρι η Κάλιαρι έψαχνε προπονητή και ο πρόεδρος κάλεσε τον Ρανιέρι.

«Πότε θα συναντηθούμε να υπογράψουμε; Μη σε νοιάζουν τα λεφτά, δεν είμαι πρόβλημα για σένα», του είπα…

«Θα καταφέρουμε να είμαστε τουλάχιστον στη Serie B τη χρονιά του Παγκοσμίου Κυπέλλου;», με ρώτησε.

«Μην ανησυχείς».

Το 1990, η Κάλιαρι ήταν στη Serie A με δύο διαδοχικές ανόδους.

3. Cagliari Calcio…

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι πέρασε τρεις σεζόν στην ομάδα της Σαρδηνίας. Πανηγύρισε δύο ανόδους, μια κατάκτηση κυπέλλου (Γ’ Εθνικής) και μια παραμονή στη Serie A, χάρη έναν εκπληκτικό δεύτερο γύρο το 1991. Η σχέση που απέκτησε με τους ποδοσφαιριστές του περιλάμβανε πολλά κερασμένα τραπέζια, πολλά χριστουγεννιάτικα δώρα και πολλές συνήθειες που τον ακολουθούν μέχρι και σήμερα. Ο Ίβο Πούλγκα, προπονητής κι εκείνος σήμερα, περιέγραψε τις λεπτομέρειες.

«Διάβασα την ιστορία σε ένα αγγλικό σάιτ και άρχισα να γελάω μόνος μου. Πρέπει να γράψεις ότι το κουδούνι του Ρανιέρι ανακαλύφθηκε στην Κάλιαρι. Θυμάμαι ακόμα την προπόνηση που έγινε. Ήταν πολύ νωρίς το πρωί και οι παίκτες ήμασταν νυσταγμένοι. Ο Ρανιέρι κατάλαβε ότι ψυχικά ήμασταν ακόμα στα κρεβάτια μας κι άρχισε να φωνάζει: «Ντίλι-ντινγκ, ντίλι-ντονγκ! Η προπόνηση ξεκινάει. Ντίλι-ντινγκ, ντίλι-ντονγκ». Από τότε έγινε σύνθημα. Τα Χριστούγεννα μας έκανε ατομικό δώρο ένα κουδούνι που έγραφε «Κάλιαρι, ντίλι-ντινγκ, ντίλι-ντονγκ» και το όνομα του καθενός. Ακόμα έχω το δικό μου στο σπίτι».

4. S.S.C. Napoli…

Πόσο πιο βαρύ μπορεί να είναι το φορτίο από τη Νάπολι στην εποχή μετά τον Ντιέγκο Μαραντόνα;  Η δυσκολότερη αποστολή του Κλαούντιο Ρανιέρι ήρθε το 1991 όταν ανέλαβε την πρωταθλήτρια του 1990 σε μια εποχή γεμάτη ίντριγκες και αντεγκλήσεις. Ακόμα και η επιστροφή του Αργεντινού μέσου – ενώ είχε εκτίσει την 15μηνη ποινή του – είχε πέσει στο τραπέζι, με τον Κλαούντιο Ρανιέρι να είναι διστακτικός. Από το 1990, άλλωστε, μέχρι τα μέσα του 1991 είχαν μεσολαβήσει πολλά και οι όροι που έβαζε ο Μαραντόνα για επιστροφή στη Νάπολη δύσκολα θα μπορούσαν να γίνουν αποδεχτοί από έναν προπονητή.

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι είχε τη δική του φιλοσοφία. Και αν κάτι τη χαρακτήριζε από την αρχή της μέχρι και σήμερα ήταν η ακεραιότητα. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, το 2010 κι ενώ ήταν προπονητής στη Ρόμα, μια άγνωστη ιστορία ήρθε στο προσκήνιο. Ο Μάσιμο Μάουρο, δημοσιογράφος, ποδοσφαιρικός σχολιαστής και διευθυντής στη repubblica.it είχε μια έντονη διαφωνία με τον Ιταλό τεχνικό. Οι Ιταλοί ανακάλυψαν το παρελθόν τους…

«Κάποτε ένας πρόεδρος είχε διατάξει τον Ρανιέρι να μην χρησιμοποιεί έναν ποδοσφαιριστή. Να τον έχει μόνιμα στον πάγκο, προκειμένου να πέσει η αξία του. Ο πρόεδρος ήταν ο Φερλαΐνο, ο ποδοσφαιριστής ήταν ο Μάσιμο Μάουρο και η ομάδα ήταν η Νάπολη, τη σεζόν 1992-93. Η σεζόν δεν είχε ξεκινήσει καλά. Η Νάπολι είχε χάσει τέσσερα ματς στα πρώτα οκτώ, είχε αποκλειστεί από το κύπελλο UEFA και ο Μάουρο είχε παίξει και στα οκτώ παιχνίδια! Έξι ως αλλαγή και στα δύο επόμενα ως βασικός.

Στις 8 Νοεμβρίου του 1992, ο πρόεδρος ζήτησε από τον Ρανιέρι να μην τον χρησιμοποιεί άλλο. Ο Ρανιέρι του απάντησε ότι θα κάνει ό,τι θεωρεί καλύτερο για την ομάδα του. Η Νάπολι έχασε στο Μιλάνο, ο Μάουρο έπαιξε και ο Ρανιέρι απολύθηκε! Στη θέση του προσλήφθηκε ο Οτάβιο Μπιάνκι και ο Μάσιμο Μάουρο έπαιξε μόλις σε ένα ακόμα ματς μέχρι το τέλος της σεζόν».

5. ACF Fiorentina…

Μαζί με την Τσέλσι αποτελούν τις ομάδες στις οποίες δούλεψε περισσότερα χρόνια. Το έργο του περιλαμβάνει μια άνοδο στη Serie A το 1994, ένα κύπελλο Ιταλίας, ένα σούπερ καπ Ιταλίας, ένα σερί 15 αγώνων χωρίς ήττα, μια δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, έναν (χαμένο από την Μπαρτσελόνα) ημιτελικό στο κύπελλο κυπελλούχων. Όπως συνηθίζουν να λένε οι δημοσιογράφοι στην Ιταλία, ήταν τέσσερα υπέροχα χρόνια, αν εξαιρεθούν ο πρώτος και ο τελευταίος μήνας του στην Φλωρεντία. Ακόμα και οι ίδιοι, όμως, θα αντιλαμβάνονταν σύντομα το λάθος τους και την αδικία τους απέναντι στον Κλαούντιο Ρανιέρι.

«Έφυγε!!!», με ειδοποίησαν τηλεφωνικά ένα απόγευμα του Ιουνίου.

«Και ποιος θα έρθει στη θέση του», ρώτησα ανακουφισμένος, παρότι είχε μόλις φύγει ο πιο πετυχημένος προπονητής στη σύγχρονη ιστορία της Φιορεντίνα.

«Δεν ξέρω. Μάλλον, ο Μαλεζάνι από την Κιέβο».

Δεν ήξερα τίποτα για εκείνον, αλλά μόλις έκλεισα το τηλέφωνο έβγαλα μια κραυγή ενθουσιασμού. Επιτέλους είχε φύγει».

Ο Ντέιβιντ Γκέτα - καμία σχέση με τον γνωστό dj – είναι πολύ γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και blogger στην Φλωρεντία. Ασχολείται με το ρεπορτάζ της Φιορεντίνα και είναι από τα… κεφάλια που μπορούν να ανεβάσουν και να κατεβάσουν κυβερνήσεις στους «βιόλα». Το ίδιο έκανε και με τον Ρανιέρι, όμως ουδέποτε φαντάστηκε τα χειρότερα. Το περιγράφει, άλλωστε και ο ίδιος στη συνέχεια της ιστορίας.

«Δεν χρειάστηκε καιρό ο Μαλεζάνι για να ξεκαθαρίσει ότι ήμουν ανεπιθύμητος γύρω από την ομάδα. Άφησα στην άκρη τον εγωισμό μου και τηλεφώνησα στον Ρανιέρι. «Κλαούντιο, συγγνώμη. Ξέρω ότι είχαμε τις διαφωνίες μας και, ειλικρινά, χάρηκα όταν έφυγες. Δεν ήξερα, όμως, τι επρόκειτο να συμβεί!».

6. Valencia FC…

Η πρώτη περιπέτεια στο εξωτερικό, ξεκίνησε με ένα ψέμα. Το 1997 η Βαλένθια προσέγγισε τον Κλαούντιο Ρανιέρι κι εκείνος, έκπληκτος και συνάμα απρόθυμος, τους κάλεσε αν ενδιαφέρονται να μιλήσουν στη Ρώμη. Την επόμενη μέρα ήταν εκεί. «Οι διαπραγματεύσεις πήγαν καλά, ειδικά όταν με ενημέρωσαν ότι στην πόλη υπάρχει ένα ιταλικό σχολείο για την κόρη μου. Και αυτό ήταν ένα τεράστιο ψέμα!»

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι πήγε στην Ισπανία και έχτισε την ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο τα επόμενα χρόνια. Κατέκτησε το Ιντερτότο του 1998, το κύπελλο Ισπανίας το 1999 και την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα που έδινε το εισιτήριο για το Champions League της επόμενης σεζόν. Εισιτήριο που έγινε παρουσία στον τελικό με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Εκείνο που ουδέποτε κέρδισε ο Ρανιέρι ήταν οι δύο σταρ. Ο Ρομάριο που «τον ένοιαζε μόνο να βγαίνει και να χορεύει» και ο Ορτέγκα που «δεν τον ένοιαζε απολύτως τίποτα».

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες του στο «Μεστάγια» ήταν η κόντρα του με τον Ρομάριο μπροστά σε ολόκληρη την ομάδα πριν την προπόνηση του Σαββάτου. Ήταν παραμονή του αγώνα με τη Θέλτα στο Βίγκο. «Το ξέρω ότι ήσουν έξω χθες το βράδυ μέχρι τις τέσσερις το πρωί», του είπε μπροστά σε όλους. Ο Ρομάριο σάστισε… «Ε, ε, εεεε… Στην προσωπική μου ζωή μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Σε όποιον δεν αρέσει, να πάει να γαμ….».

Ο Ρομάριο έφυγε από την Βαλένθια δύο μήνες μετά το επεισόδιο για να επιστρέψει στην πατρίδα του. Και για εκεί κρατούσε την εκδίκησή του… «Με τον τρόπο που παίζει ο Ρανιέρι, ούτε ο Πελέ θα μπορούσε να σκοράρει».

7. Club Atletico De Madrid!

Ένας σωστός τζέντλεμαν όπως ο Κλαούντιο Ρανιέρι προστατεύει τους δικούς του ανθρώπους. «Δεν τον βλέπω ως τρελό. Ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος με τον οποίο συνεργάστηκα», απαντούσε στις επίμονες ερωτήσεις για την πιο παράδοξη ιστορία που θα μπορούσε να διηγηθεί από τον Χέσους Χιλ. Η πορεία του στον πάγκο των Μαδριλένων διήρκησε ελάχιστους μήνες. Γιατί, όπως λέει ο Ρανιέρι, αυτοσαρκαζόμενος για την κατάσταση που έζησε με την χρεοκοπία της ομάδας και τη φυλάκιση του μακαρίτη «είμαι ο μοναδικός προπονητής που κατόρθωσα να διώξω τον πρόεδρο, πριν με διώξει».

8. Chelsea F.C.!

Και κάπου εδώ αποχαιρετούμε τον Κλαούντιο Ρανιέρι και υποδεχόμαστε τον tinkerman. Ή αλλιώς μαστροχαλαστής ή στο πιο παιδικό, Κλαούντιο ο Μάστορας! Ο Ιταλός τεχνικός δεν ήξερε τίποτα περισσότερο από ένα «hi» κι ένα «bye», όταν βρέθηκε στο Λονδίνο. Διάβαζε αγγλικές εφημερίδες για να μάθει τη γλώσσα, όταν του είπαν ότι αυτός θα ήταν ο πιο σίγουρος τρόπος να μην μάθει σωστά τη γλώσσα. Κι όταν άκουγε ξανά και ξανά την ίδια λέξη στα αποδυτήρια, ρώτησε τον μεταφραστή του. «Τι σημαίνει tinkerer;».

Εκείνος δεν είχε άλλη επιλογή από το να του απαντήσει. Μαστροχαλαστή τον φώναζαν οι παίκτες στα αποδυτήρια επειδή επέμενε να αλλάζει σχήματα, πρόσωπα και να επιμένει στο rotation. Ίδια περίπου αντίληψη υπήρχε και από τον κόσμο. Το πρώτο του παρατσούκλι ήταν «Clownio», χωρίς να χρειάζεται μετάφραση το λογοπαίγνιο και στο πρώτο του ματς στο «Stamford Bridge» φώναζαν το όνομα του Τζιανλούκα Βιάλι, δηλαδή του προκατόχου του.

Ο Ρανιέρι έφυγε από το Λονδίνο ουσιαστικά μόλις ξεκίνησε η εποχή του Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Χωρίς να έχει να διαχειριστεί κάποιο ιδιαίτερο μπάτζετ παρά μόνο στην τελευταία του σεζόν, έφερε την Τσέλσι στο προσκήνιο και την έκανε αρκετά ελκυστική ώστε να την αγοράσει ο Ρώσος μεγιστάνας. Ήξερε εκ των προτέρων ότι οι μέρες του τελείωναν και πριν το δεύτερο ημιτελικό απέναντι στην Μονακό, υποδέχτηκε τους ρεπόρτερ στη συνέντευξη Τύπου, με μια πρόταση. «Καλησπέρα καρχαρίες. Καλώς ήρθατε στην κηδεία μου».

9. S.S.D. Parma Calcio!

Εδώ, η ιστορία είναι απλά η πραγματικότητα. «Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανάψω τη φωτιά μέσα τους. Μπορεί να πέσουμε, είπα, αλλά δεν είμαστε χειρότερο από τους άλλους. Απλά, δεν παλεύουμε το ίδιο. Τους είπα πως όποιος δεν τα δώσει όλα για τον στόχο μας, ε, απλά θα τον σκοτώσω». Ο Κλαούντιο Ρανιέρι ανέλαβε την Πάρμα στις 12 Φεβρουαρίου του 2007. Η ομάδα ήταν προτελευταία με 15 βαθμούς σε 23 ματς. Μάζεψε 17 βαθμούς σε δέκα ματς και την κράτησε στην κατηγορία. Στις 31 Μαΐου ανακοινώθηκε ότι δε θα συνεχίσει στο σύλλογο.

10. Juventus F.C.!

Η Γιουβέντους ήταν σε κρίση… Ο Κλαούντιο Ρανιέρι είχε προσληφθεί το 2007, στην πρώτη σεζόν της επιστροφής στη Serie A, και η τρίτη θέση που κατέκτησε θεωρήθηκε σπουδαία επιτυχία. Την επόμενη σεζόν, όμως, οι απαιτήσεις ήταν μεγαλύτερες, οι τραυματισμοί είχαν πληγώσει την ομάδα που είχε κερδίσει δύο φορές στο Champions League τη Ρεάλ και ήρθε τόσο ο αποκλεισμός από την Τσέλσι, όσο και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς νίκη. Τον Απρίλιο, η μοίρα του Ιταλού έμοιαζε προκαθορισμένη από ένα και μόνο γεγονός.

Στο παιχνίδι με την Κιέβο στο Τορίνο, η Γιουβέντους απέτυχε να κερδίσει. Ήρθε ισόπαλη 3-3 και την επόμενη μέρα στην προπόνηση, είχε ομιλία. Ο Κλαούντιο Ρανιέρι ήταν πιο αυστηρός και έντονος από συνήθως και οι παίκτες του, με σκυμμένο κεφάλι άκουγαν τις παρατήσεις του στο κέντρο του γηπέδου. Έλειπε, όμως, ένας. Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο βγήκε καθυστερημένα από τα αποδυτήρια, σταμάτησε στην άκρη του γηπέδου να δέσει τα κορδόνια του και μόνο όταν η ομιλία είχε ολοκληρωθεί μπήκε στο γήπεδο. Λεπτομέρεια: Την προηγούμενη μέρα είχε γίνει αλλαγή στο ημίχρονο!

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι απολύθηκε αμέσως μετά τη λήξη του πρωταθλήματος.

11. A.S. Roma

Η κόντρα είχε ξεκινήσει ένα χρόνο πριν, με την ταυτόχρονη παρουσία τους στην Ιταλία. Ο Ζοσέ Μουρίνιο συχνά εκφραζόταν αρνητικά για τον Κλαούντιο Ρανιέρι κι εκείνος ανταπέδιδε με περίσσια, είναι η αλήθεια, ευγένεια! Η Ίντερ του Πορτογάλου είχε κατακτήσει τον τίτλο απέναντι στην Γιουβέντους του Ιταλού και ο δημόσιος διάλογος όταν βρέθηκαν να μάχονται και την επόμενη σεζόν για το scudetto ήταν κάθε άλλο παρά γεμάτος φιλοφρονήσεις.

«Ο Ρανιέρι; Για να πω την αλήθεια, έχει δίκιο. Είμαι πολύ απαιτητικός από τον εαυτό μου και όντως πρέπει να κερδίζω για να νιώθω ότι όλα γίνονται σωστά. Γι’ αυτό και έχω κερδίσει τόσα τρόπαια στην καριέρα μου. Εκείνος, αντιθέτως, έχει τη νοοτροπία ότι δεν χρειάζεται να κερδίζει και στα 70 του (σ.σ. ο Ρανιέρι τότε ήταν 57 χρονών) έχει κερδίσει ένα Super Cup και κάτι άλλα κυπελάκια. Είναι πολύ μεγάλος για να αλλάξει το πώς σκέφτεται».

«Δεν αισθάνομαι φαινόμενο, όμως ποτέ δεν κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα γιατί ξέρω ότι δουλεύω σκληρά για να βοηθήσω την ομάδα μου. Φυσικά, θα ήταν πιο εύκολο να βάλω να δούμε όλοι μαζί μια ταινία πριν τον αγώνα. Δεν είναι δική μου ευθύνη πως όταν ρώτησα το 2004 πηγαίνοντας στην Τσέλσι γιατί έφυγε ο Ρανιέρι, μου είπαν επειδή θέλουν να κερδίζουν και μαζί του δεν επρόκειτο ποτέ να συμβεί. Δεν φταίω εγώ που όλοι στην Τσέλσι τον θεωρούν loser. Ήρθα στην Ιταλία και διάβαζα πέντε ώρες την ημέρα ιταλικά για μήνες, ώστε να μπορώ να επικοινωνώ με τους παίκτες, τους οπαδούς και τα μίντια. Ο Ρανιέρι έμεινε χρόνια στην Αγγλία και ακόμα δυσκολεύεται να πει «γεια» και «αντίο»».

«Νομίζω ότι με έχει βάλει στην καρδιά του. Πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι μιλάει συνέχεια για μένα;. Με κάνει να βαριέμαι, λέγοντας συνέχεια τα ίδια πράγματα. Με φοβάται μάλλον, τι να πω; Ίσως χρειάζεται να δημιουργεί καταστάσεις για να δίνει κίνητρο στον εαυτό του. Θα μπορούσα κι εγώ να πω πολλά για εκείνον, αλλά δεν με ενδιαφέρει και τόσο πολύ».

Μετά από χρόνια ήρθε η εκδίκηση του Κλαούντιο Ρανιέρι. Με την Λέστερ. Στην Premier League – το σπίτι του Ζοσέ Μουρίνιο. Και ο Πορτογάλος δεν είχε πια επιλογή: «Ο Κλαούντιο αξίζει όλα τα εύσημα. Όταν κάτι πάει στραβά, φταίνε οι προπονητές. Όταν κάτι πάει καλά, λέμε μπράβο στους παίκτες. Αλλά για λίγο συλλογιστείτε πως φέρεστε στους προπονητές και τοποθετήστε τον Κλαούντιο εκεί που του αξίζει!».

12. F.C. Internazionale…

Υπέγραψε διετές συμβόλαιο τον Σεπτέμβριο του 2011. Ένα ακόμα που δεν θα κατόρθωνε να ολοκληρώσει, το τρίτο συνεχόμενο μετά από εκείνα σε Γιουβέντους και Ρόμα. Ο Κλαούντιο Ρανιέρι αντικατέστησε τον Τζιαν Πέρο Γκασπερίνι στον πάγκο της Ίντερ και το ξεκίνημά του ήταν τόσο εντυπωσιακό, ώστε να θεωρείται πρώτο φαβορί για τον τίτλο στην Ιταλία τον Δεκέμβριο. Και μετά ήρθε η Παρί Σεν Ζερμέν.

«Ήρθε ο πρόεδρος και μου είπε ότι ο Μότα θέλει να φύγει και πως δεν ήθελε να τον κρατήσει δυσαρεστημένο. Του είπα να μην τον αφήσει, επειδή δεν υπήρχε άλλος παίκτης με τα χαρακτηριστικά του στην ομάδα. Δεν με άκουσε». Η Ίντερ κατέρρευσε μετά τη μεταγραφή του Μότα και ο Ρανιέρι έχασε τη δουλειά του.

13. AS Monaco FC

Το ματς κριτήριο. Η διαδικασία γνωστή. Ο Κλαούντιο Ρανιέρι ανέλαβε τη Μονακό στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας, κατόρθωσε με σαφέστατη ανωτερότητα να την οδηγήσει στα σαλόνια και το καλοκαίρι του 2013 ξοδεύτηκαν εκατομμύρια στις μεταγραφές. Ο Ρανταμέλ Φαλκάο και ο Χάμες Ροντρίγκεζ ήταν από τα πιο σπουδαία και ακριβά ονόματα που έφτασαν στο Πριγκιπάτο για να διεκδικήσουν τα σκήπτρα από την επίσης ζάμπλουτη Παρί Σεν Ζερμέν.

«Είναι πολύ σημαντικό να παίξουμε καλά με την Παρί. Είναι μια ομάδα που προκαλεί τρόμο με τους παίκτες που έχει, όμως νομίζω ότι έχουμε τα όπλα για να την αντιμετωπίσουμε». Ο Πρίγκιπας Αλβέρτος ήταν στο πλευρό της Μονακό, που πήγαινε σε ματς-τίτλου στις 9 Φεβρουαρίου υπολειπόμενη πέντε βαθμούς της αντιπάλου της. Το ματς έληξε 1-1. Ο Πρίγκιπας ήταν απογοητευμένος. Είναι και να σε θέλει λίγο…

14. Εθνική Ελλάδας…

Ένα όνομα, μια ιστορία!

15. Leicester City FC

«Αν μου κάνετε τη χάρη να τα δίνετε όλα για μένα, θα σας κάνω τη χάρη να σας μαθαίνω λίγο ποδόσφαιρο αραιά και που». Του την έκαναν! Τους την έκανε! Η πιο σπουδαία ιστορία γράφτηκε… Ο Κλαούντιο Ρανιέρι σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Αγγλίας το 2016 με την Λέστερ. Και να απολυθεί μερικούς μήνες αργότερα. Γιατί, όπως, θα έγραφε και ο Ζοσέ Μουρίνιο προς υπεράσπισή του. «Πρωταθλητής Αγγλίας και καλύτερος προπονητής της χρονιάς για τη FIFA. Απολύθηκε. Αυτό είναι το νέο ποδόσφαιρο Κλαούντιο. Συνέχισε να χαμογελάς φίλε μου. Κανείς δεν μπορεί να σβήσει την ιστορία που έγραψες».

Και την ιστορία του έγραψε. Την ιστορία του γράφει. Με το δικό του ρητό να τον ακολουθεί: Volere è potere! Όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Υπάρχουν, εντέλει, και οι καλοί τύποι στο ποδόσφαιρο. Και καμιά φορά δε βγαίνουν δεύτεροι…

(Στο παραπάνω βίντεο παρακολουθήστε από το τρίτο λεπτό και μετά)

 

Με το ίδιο μακό…