Χαρές και πανηγύρια. Θεατρικά σόου που στήνονται γύρω απ’ όλα τα θέματα που «τρώνε» τις σάρκες του Παναθηναϊκού εδώ και δεκαετίες ολόκληρες. Μένεις να κοιτάς το άπειρο σα χάνος, μην μπορώντας να εξηγήσεις στον εαυτό σου τι έχει… παιχτεί. Καμία λογική σκέψη δεν οδηγεί στην εξήγηση, οπότε απλά το παίρνεις μια και καλή χαμπάρι. Αντί να ζητούν συγγνώμη και να ντρέπονται να εμφανιστούν, βρίσκουν το θάρρος/θράσος να «στήσουν» θεατρικές παραστάσεις.
Δεν αναφερόμαστε στο αγωνιστικό φυσικά, παρότι αυτό θα έπρεπε να μας απασχολεί. Ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έρχεται, ματς που κρίνει πολλά. Δύσκολο ματς, αλλά είναι εντός έδρας και έχεις μεγάλο πρέπει για να το νικήσεις. Όπως και ο αντίπαλος που είναι σε καλή κατάσταση όπως έδειξε. Οπότε, θα χαρούμε μπαλίτσα. Είτε αυτό σημαίνει θέαμα, είτε σασπένς, είτε δυναμισμός. Για ντέρμπι μιλάμε και μάλιστα το σπουδαιότερο στη χώρα κι ένα απ’ τα σπουδαιότερα πανευρωπαϊκά.
Κανένα πρωτάθλημα, κανένα ντέρμπι, δεν μπορούν να διαγράψουν μνήμες και συμπεριφορές απέναντι σε αυτή την ομάδα. Οπότε τα σόου που έγιναν, πραγματικά σε κάνουν να σηκώσεις δυναμικά τα χέρια σου, να τεντώσεις τις παλάμες με ανοιχτά δάχτυλα και να μη σταματάς να μουντζώνεις.
Αυτός ο σύλλογος ξαναέζησε… φιέστα έναρξης καθαρισμού του οικοπέδου στον Βοτανικό. Πήγε η μισή κυβέρνηση με γιλέκα. Πάλι καλά δεν έβαλαν προστατευτικά κράνη επειδή θα καθαριστούν τα σκουπίδια. Αμέσως μέσα στην ψυχή μας ήρθε το «βάλε μπρος αφεντικό» του Κακλαμάνη το 2007. Δηλαδή 16 χρόνια πριν. Αν είχε χτιστεί γήπεδο, αυτή τη στιγμή θα ήθελε έργα ανακαίνισης.
Προεκλογικά πανηγυρίζουν οι πολιτικοί επειδή καθάρισαν το οικόπεδο. Ζητώντας μέχρι και διαρκείας. Αντί να σκύβουν το κεφάλι από ντροπή και να κλείνουν την τηλεόρασή τους βλέποντας ρεπορτάζ για το γηπεδικό του Παναθηναϊκού. Εκείνο που το ΧΡΩΣΤΟΥΝ στο Τριφύλλι εδώ και δεκαετίες. Εμπαίζοντας τον σύλλογο, προτείνοντας διαρκώς νέες τοποθεσίες επειδή στη Λεωφόρο δεν γίνεται, αλλά σε όλους τους άλλους γίνεται ή θα γίνει στην ιστορική τους τοποθεσία έδρας. Υπογειοποίηση της Αλεξάνδρας για γήπεδο δεν μπορεί να υπάρξει, για πάρκο και μουσείο γίνεται πώς δε γίνεται;
Στο μπάσκετ το ΟΑΚΑ το συντηρείς μόνος σου ουσιαστικά. Από τότε που κατασκευάστηκε. Το χρησιμοποίησε και η ΑΕΚ κατά καιρούς, για λίγα χρόνια και με σαφώς χαμηλότερο μίσθωμα. Κι εκεί φιέστα θα στηθεί για τις υπογραφές. Αν την ετοιμάσει ο Παναθηναϊκός, πάσο. Αν την ετοιμάσουν πολιτικοί, καθόλου πάσο. Για κάτι που έχει ανακοινωθεί ένα χρόνο τώρα και θα έπρεπε ήδη να είναι 48 προς 47 τα χρόνια που απέμειναν.
Σε δείχνουν κιόλας με το δάχτυλο μπερδεύοντας τροπολογίες νόμων που ψήφισαν, μετά δεν τους έκαναν και τελικά αφού συνειδητοποίησαν πως φέρονται με την έχθρα που θα αντιμετώπιζε το Τριφύλλι ο τελευταίος φανατικός οπαδός του αιωνίου αντιπάλου, είπαν να προχωρήσουν.
Αντί να ζητούν ομαδικά συγγνώμη για ποδόσφαιρο, μπάσκετ, Ερασιτέχνη, κάθονται και πανηγυρίζουν κιόλας. Ακούμε με συγκίνηση για παράδειγμα τους οπαδούς της ΑΕΚ που μιλούν για τους δικούς τους ανθρώπους που «έφυγαν» και δεν πρόλαβαν να δουν το νέο γήπεδο. Σεβασμός κι εκτίμηση μόνο.
Επιτρέψτε μας προσωπική αναφορά λοιπόν. Είχε τύχει ο πατέρας αυτού που υπογράφει, να έχει φορτηγά τα οποία πάρκαρε στο σημείο ακριβώς που θα γίνει τώρα το γήπεδο. Πριν το πρώτο πλάνο στον Βοτανικό βλέπετε, εκεί ήταν πάρκινγκ για μεγάλα οχήματα καθώς γύρω-γύρω οι μεταφορικές.
Από τότε είχαν υπογράψει για να… προχωρήσουν τα αφεντικά που έλεγε κι ο Κακλαμάνης. Τότε ο δικός μας πατέρας, εργαζόταν. Βγήκε στη σύνταξη, γέρασε, πέθανε πριν 8,5 χρόνια. Ακόμη το συζητάμε. Και η μεγάλη διαφορά είναι πως εμείς δε θα συγκινηθούμε αν ζήσουμε για εκείνη την άγια μέρα με τις εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού έτοιμες. Διότι δε θα μπορούμε να πούμε-εμείς και κανείς-«μπαμπά γυρίσαμε σπίτι μας». Το «σπίτι μας» θα είναι πάρκο (;).
Καθόμαστε κι ακούμε τους πάντες και θα φανεί αλαζονικό αν σε όλους απαντάμε «έλα παππού να σου δείξω τ’ αμπελοχώραφά σου». Όσα αναφέρουν και τα δεχόμαστε με σεβασμό, τα έχουμε ζήσει Χ10. Εξαίρεση η κατεδάφιση του γηπέδου της ΑΕΚ. Τα υπόλοιπα, δεν χρειάζονται καν συζήτηση.
Για να πάμε και στα πιο καθημερινά, ίδια ακριβώς συναισθήματα έχουμε με τα ζητήματα διαιτησίας. Ξαφνικά όλοι… παλεύουν μόνοι κόντρα σε όλους. Όλοι αδικούνται, «σφάζονται», τους περνούν… πριονοκορδέλα. Ενώ εσύ έχεις πάθει ανοσία πλέον, δεν κάθεσαι καν να αναλύσεις φάσεις για να αποδείξεις το δίκιο σου. Είναι τόσες οι αποδείξεις που αδικείς πολλές ξεχνώντας εκείνη τη στιγμή να τις αναφέρεις.
Συμμετέχει ο Παναθηναϊκός εν γνώση του σε πλέι οφ που ήδη τον έχουν «πιστολιάσει» δύο φορές. Ενώ με τον Βόλο στην έδρα του τα… σπόρια πήγαν στον αντίπαλο. Κατορθώνουν να το κάνουν σε εποχές VAR. Λέγοντάς σου από πάνω πόσο… μάγκες θα είναι αν κατακτήσουν το πρωτάθλημα.
Πανηγύρι κι εκεί επειδή φέρνουν τον Ισπανό ελίτ για το ντέρμπι. Αυτόν που δεν μπορούσε να έρθει, αλλά μετά το συζήτησε, δεν το συζητούσαμε εμείς, έπαψε να το συζητάει και τελικά όταν ξαναθέλαμε εμείς είδε πως βολεύεται. Άντε τώρα να έχεις εμπιστοσύνη και σε ποιον να έχεις. Παρ’ όλα αυτά, πανηγυρίζουν ως… δικαιωμένοι και ανακουφισμένοι οι αντίπαλοι. Ενώ έχουν απέναντι τον Παναθηναϊκό που από ένα σημείο και μετά τον αδικούν στον… αυτόματο πιλότο χωρίς να το θέλουν, παίρνει πρωτοβουλίες η σφυρίχτρα.
Μέσα σε αυτά τα βιώματα μόνο τις τελευταίες μέρες, τί έμεινε στον Παναθηναϊκό; Μια συσπείρωση, μια στήριξη στο έμβλημα απ’ όσους το αγαπούν. Δε θα αλλάξει τίποτα, βαρεθήκαμε κι εμείς να πιστεύουμε να ελπίζουμε να περιμένουμε. Χρυσόσκονη θα πετάνε για 1-2 μήνες θεωρώντας πως κάτι πάει να στρώσει και μόλις το πράγμα… σφίγγει, υπάρχει το σύστημα! Πολιτικά, ποδοσφαιρικά, σε όλα.
Ας δούμε τι κάνουμε κι εμείς λάθος όμως. Είναι τεράστιο το μέγεθος του συλλόγου, είναι τεράστια η μάζα των υποστηρικτών του, για να θεωρείται τόσο εύκολο κι απλό να σε εμπαίζουν σε όλους τους τομείς. Μάλλον δεν γνωρίζει το κλαμπ τη δύναμή του. Μόλις την αντιληφθεί, θα αντιληφθούν όλοι οι υπόλοιποι. Δε συζητάμε για εύνοια ή έστω διευκόλυνση. Τα αυτονόητα, τη μη αδικία, τα προβλεπόμενα.
Υ.Γ. Το ματς με τον Ολυμπιακό θα κριθεί στα χαφ. Αν εκεί ανταπεξέλθει ο Παναθηναϊκός, έχει τεράστια τύχη. Αν παρουσιάσουν εκεί την ίδια εικόνα κόντρα στους χαφ του Ολυμπιακού που φαίνεται να μην ταιριάζουν στους «πράσινους», τότε πάλι θα δούμε ένα ματς που θα ικανοποιούμαστε απ’ την ισοπαλία.
