Τα ντέρμπι για τον Παναθηναϊκό τελείωσαν. Έμειναν δύο αναμετρήσεις τις οποίες δεν συζητιέται πως πρέπει να τις νικήσει. Συγχρόνως επιβάλλεται να το κάνει με ευκολία, για να πάρει αυτοπεποίθηση ενόψει των πλέι οφ. Εκεί, αν κατορθώσει να έχει ακόμη 6 βαθμούς μέχρι τέλος του πρωταθλήματος, θα πάει με μικρή διαφορά είτε πρώτος είτε δεύτερος. Οπότε ο τίτλος θα είναι ορθάνοιχτος.
Μια ομάδα που ξεκίνησε τη σεζόν με τον Γιοβάνοβιτς να θέτει ως στόχο την συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League. Δηλαδή πρώτη ή δεύτερη θέση. Ξέρουμε, ο Παναθηναϊκός δεν κάνει και δεν πρέπει να συμβιβάζεται με τις δεύτερες θέσεις. Σύμφωνοι, κανείς δε λέει όχι. Ειδικά στο σημείο που φτάσαμε, με το Τριφύλλι να έχει τα φόντα να σηκώσει το τρόπαιο που του λείπει εδώ και 13 ολόκληρα χρόνια.
Αυτό το τεράστιο για Παναθηναϊκό διάστημα, έμοιαζε και το βασικότερο εμπόδιο. Ο πρωταθλητισμός δεν είναι σαν το ποδήλατο που δεν ξεχνιέται. Αν το χάσεις, θέλει απίστευτο κόπο για να αλλάξει η νοοτροπία σου. Μέχρι τώρα, στα εύκολα και στα δύσκολα της σεζόν, οι Πράσινοι διατηρούν τον ίδιο χαρακτήρα. Εκείνο που διαφέρει είναι το δοκάρι και μέσα, δοκάρι κι έξω.
Στη Νίκαια δε νίκησες, αλλά το ματς ήταν μαγική εικόνα με το τελικό 1-1. Στη Λιβαδειά νίκησες, παρότι η ισοπαλία δε θα εξέπληττε κανέναν σύμφωνα με το αγωνιστικό σου πρόσωπο. Στο Φάληρο έφυγες με ισοπαλία, ενώ ήσουν κακός αγωνιστικά. Με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, σε καμία περίπτωση δεν άξιζες να χάσεις. Στο τέλος της ημέρας, είσαι μία η άλλη με λίγα λόγια.
Το θετικό για το Τριφύλλι είναι πως πάει σε αυτές τις αναμετρήσεις που ακολουθούν, με συσπείρωση, πείσμα και κυρίως τη μνήμη των όσων είπε ο Γιοβάνοβιτς. Την περίφημη υποτίμηση του Παναθηναϊκού. Σωστά μίλησε ο Σέρβος, άψογος ο τρόπος που χειρίστηκε το θέμα. Αλλά υπάρχει και μια άλλη παράμετρος.
Οι αναφορές υποτίμησης προς τον Παναθηναϊκό, αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο. Το πόσο τον υπολογίζουν. Πόσο τον φοβούνται. Γιατί ο Παναθηναϊκός όταν είναι Παναθηναϊκός, πάντα μα πάντα αυτές τις αντιδράσεις προκαλεί σε αντιπάλους. Χωρίς ο ίδιος να κάνει το παραμικρό. Ούτε να προκαλεί, ούτε να δείχνει ασέβεια σε κανέναν. Γι’ αυτό και διαχρονικά η αντίληψη των πραγμάτων γι’ αυτούς, έκρινε το Τριφύλλι ως «ύπουλο» ή υπερβολικά αριστοκρατικό.
Οι ίδιοι τους έχουν μάθει να φωνάζουν πριν τα ματς, θα σας σκίσουμε, θα σας κάνουμε, θα σας δείξουμε, θα σας βάλουμε τέσσερα. Αυτή τη μορφή γραφικότητας, ο Παναθηναϊκός δεν την είχε ποτέ. Δεν έλεγε κανείς κουβέντα. Μέχρι που ερχόταν στο γήπεδο και σου έκανε αυτά που εσύ έλεγες πως θα του κάνεις. Αυτό το θεωρούσαν… ύπουλο. Στο μυαλό τους. Στην πράξη είναι επίδειξη αριστοκρατικής μαγκιάς. Και σε σέβομαι και σε νικάω.
Θέλει ακόμη δρόμο η ομάδα για να φτάσει στο Παναθηναϊκό επίπεδο. Κυρίως επειδή πρέπει να πάρει τον τίτλο για να… ξεμπουκώσει. Είναι αγχωτική η διαδικασία της επιστροφής στην κορυφή μετά από τόσα χρόνια. Μετά θα γίνουν όλα πιο απλά.
Το πλέον αισιόδοξο για τους Πράσινους, είναι οι αντιδράσεις των υπόλοιπων. Μόνο τον τελευταίο καιρό, ο Παναθηναϊκός έχει ακούσει την ΑΕΚ να σχολιάζει την απόσταση της κροτίδας απ’ τον Μπρινιόλι, δίχως κανείς να αναφερθεί εκεί μετά το μέτρημα των δοκαριών. Άκουσε τον Ολυμπιακό να μετρά το πόσο ψηλότερα απ’ τον Ελ Αραμπί πέρασε η μπάλα, για να πείσουν πως… δεν υπήρχε οφσάιντ στη φάση.
Μεγάλη η πρεμούρα των αναφορών στον Παναθηναϊκό που… υποτιμούν και δεν υπολογίζουν. Ζουν μετρώντας αποστάσεις μπας και βρουν επικοινωνιακό δίκιο. Τα έχουν κάνει… σαλάτα, γιατί απλά επιδεικνύουν φόβο. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα για αυτούς να χάσουν τον τίτλο απ’ τον Παναθηναϊκό. Αυτόν που παρασκηνιακά δεν ασχολείται, δεν έχει «δικούς» του στην ΕΠΟ, δεν «ελέγχει» ενώσεις.
Σαστίζουν και το δείχνουν. Τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός δεν ασχολείται καν. Κοιτά το δικό του ποδοσφαιρικό δρόμο. Είτε δικαιωθεί αυτός, είτε τελικά δεν κατορθώσει να κατακτήσει τον τίτλο, δεν πρόκειται να αλλάξει το πράγμα. Ούτε επιστολές θα δείτε, ούτε αναρτήσεις στα social media με παραδείγματα από φάσεις στο εξωτερικό μπας και δικαιωθεί για να πείσει πως αδικήθηκε, ούτε φυσικά ανακοινώσεις για να συσπειρώσει τον κόσμο του επειδή κυνηγά να πάρει ματς στα χαρτιά αλλοιώνοντας το «χαρακτήρα» του.
Ο Παναθηναϊκός που δεν ενοχλούσε κανέναν, ανήκει στο εφιαλτικό πρόσφατο παρελθόν. Η ομάδα που της έλεγαν «είσαι μεγάλη και βαριά φανέλα», αλλά έχανε γιατί δεν είχε δυναμική. Η ΠΑΕ για την οποία έβγαζαν ανακοινώσεις αντίπαλοι «εμείς δε θα πάρουμε παίκτη τους εκμεταλλευόμενοι τη δύσκολη κατάστασή της». Το φιλικό χτύπημα στην πλάτη, η συμπόνοια ενώ εσύ ήσουν πεσμένος στο χώμα, απλά ήταν η ηρεμία τους επειδή δεν προκαλούσες φόβο.
Οι Πράσινοι ως φτιάξη είναι το ακριβώς αντίθετο. Ακόμη κι αν ακόμη έχουν δρόμο να διανύσουν, οι ανηφόρες, οι πέτρες που δυσκολεύουν την πορεία, πέρασαν. Γι’ αυτό και ο Παναθηναϊκός αναφέρεται χωρίς να ενοχλεί, τον θυμούνται σε άσχετες στιγμές.
Πάντα υποτιμητικά, αλλά είναι η υποτίμηση του φόβου. Γιατί το φόβο πάντα θες να τον μειώνεις, αφού δεν μπορείς να τον εξηγήσεις. Μπας και τον αντιμετωπίσεις πείθοντας τον εαυτό σου πως είναι κάτι ασήμαντο. Απλά η συγκεκριμένη αντιμετώπιση όλων, έχει γίνει προφανής μετά από τόσο καιρό. Τραυματίστηκε ο Αϊτόρ. Έχασε τη σεζόν. Αυτό που έλεγαν οι πάντες είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει λύσεις στο ρόστερ του, ξεχνώντας πως μιλάμε για τον πιο φορμαρισμένο παίκτη του πρωταθλήματος. Ήρθε τώρα ένας μυϊκός τραυματισμός του Λιβάι στην ΑΕΚ. Καλά να είναι ο άνθρωπος. Θα μείνει εκτός για 3-4 εβδομάδες. Άγχος, τεράστια απουσία, πανικός.
Το πρωτάθλημα θα ολοκληρωθεί όπως κι αν ολοκληρωθεί. Ελπίζουμε να κριθεί στα γήπεδα και όχι στην επικοινωνιακή και παρασκηνιακή δυναμική που μετατρέπουν το κρέας σε ψάρι και τη νύχτα σε μέρα.
Η δύναμη του Παναθηναϊκού είναι η παρουσία και η συσπείρωση του κόσμου του. Είναι το όνομά του. Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του. Αυτό δεν μπορεί να υποτιμηθεί από κανέναν. Κι όσοι συνεχίζουν να το υποτιμούν, ας σκεφτούν ένα απλό σενάριο που μπορεί να γίνει και πράξη έτσι όπως είναι το πρωτάθλημα.
Τελευταία αγωνιστική πλέι οφ, κρίνεται ο τίτλος. Η Ένωση πάει στην έδρα του Ολυμπιακού και θέλει μόνο νίκη. Τί λέτε να γίνει στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ με το πρωτάθλημα να κρίνεται απ’ το αποτέλεσμα της Ένωσης και τον Ολυμπιακό να ξέρει πως αν έρθει 1Χ το ματς, παίρνει τίτλο ο Παναθηναϊκός;
Καλά τα λόγια του αέρα. Η πράξη είναι στο γήπεδο. Ή έστω εκεί θέλουμε να είναι. Αφού είναι όλοι τόσο ανώτεροι και τόσο ομαδάρες, δεν έχουν να φοβηθούν το παραμικρό. Αγωνιστείτε και περάστε τον Παναθηναϊκό ρε παιδιά. Στο τέλος θα δούμε πόσα απίδια έπιασε ο κάθε σάκος.
