Ώρες, μέρες, θα ασχολούμαστε με την τύχη του Ατρόμητος-ΑΕΚ. Θα γίνει το ματς, να δούμε τι θα συμβεί μετά την έφεση, πότε θα οριστεί. Έχετε καταλάβει πως μιλάμε για μια αναμέτρηση που δεν είναι ντέρμπι. Εκτός έδρας μεν, κόντρα σε έναν Ατρόμητο που εκ των πραγμάτων μετά την ήττα στο Βόλο δεν έχει βλέψεις για εξάδα. Άρα θα παίξει για το γόητρό του. Κόντρα σε μια καλύτερη ομάδα από κάθε άποψη, με ασφαλώς αυξημένο κίνητρο συγκριτικά με το δικό του.
Κατά συνέπεια, είτε στα χαρτιά είτε στο χορτάρι θα είναι τεράστια έκπληξη αν η Ένωση δεν πάρει τους βαθμούς. Στην οικονομία του πρωταθλήματος, το επικοινωνιακό με το τι λέει ο καθένας, τι πράττει και όλα αυτά, μικρή σημασία θα παίξουν. Ο τίτλος θα κριθεί στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια, πάρα πολλά ντέρμπι, άρα η τύχη του Ατρόμητος-ΑΕΚ μικρή έως μηδαμινή σημασία θα έχει. Το ηθικό σκέλος είναι αυτό που μένει. Εκεί έχουμε αναφέρει ξανά, κανείς δεν μπορεί έστω να σκεφτεί πως θα κοιτάξει τον Παναθηναϊκό στα μάτια.
Έχουν απλά να απαντούν για την υπόθεση με τη μη εξασφάλιση άδειας και την αλλαγή ποινής με αποτέλεσμα το μη υποβιβασμό του Τριφυλλιού πριν κάποια χρόνια. Στο μεταξύ με όποιον κι αν μιλήσεις, σου λέει «εγώ σε έσωσα». Ακόμη κι εκεί, ο Παναθηναϊκός δεν πήρε τίποτα στα χαρτιά. Γιατί ποδοσφαιρικά, στο χορτάρι δεν υποβιβάστηκε ποτέ. Σε αντίθεση με το πως έπεσαν κατηγορία η ΑΕΚ ή ο Άρης για παράδειγμα. Στα χαρτιά θα έπεφταν οι Πράσινοι. Απλά πάντα υπάρχουν κάποιες δυνάμεις, ακόμη κι όταν είναι πεσμένες κάτω, που αντιλαμβάνονται οι πάντες πως χωρίς αυτές δεν βγαίνει. Διαφορετικά, το ξέρετε πολύ καλά, πρώτοι πρώτοι θα είχαν ψηφίσει τον υποβιβασμό του Παναθηναϊκού όσοι τώρα λένε πως τον… έσωσαν.
Αρκετά με τα ζητήματα αυτά. Προφανώς «πουλάνε», ο κόσμος ασχολείται, στην πράξη όμως δεν εξυπηρετούν το στόχο. Δηλαδή την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για τον Παναθηναϊκό μόνο αυτό πρέπει να υπάρχει. Όσο οι Πράσινοι αναλώνονται στα γύρω-γύρω με τα επικοινωνιακά τρικ που κάνουν εκείνοι που βασίζουν την παρουσία τους σε αυτά, χαμένοι θα βγουν. Η πορεία του πρωταθλήματος, τα επόμενα παιχνίδια, είναι το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό.
Να κοιτάξει να βρει η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς πως θα βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Ειδικά τώρα που το πρόγραμμα… στρώνει για τα καλά. Στα υπόλοιπα τέσσερα παιχνίδια μέχρι το τέλος της σεζόν, ο δρόμος του Παναθηναϊκού είναι ο πιο βατός. Άρα πολύ πιθανό να βρίσκεται πρώτος μπαίνοντας στα πλέι οφ. Ζητούμενο αυτή τη στιγμή, μέχρι να έρθει η ώρα για το επόμενο.
Αγωνιστικά παρά τη νίκη στην έδρα του Άρη, οι Πράσινοι δεν διόρθωσαν σημαντικά την εικόνα τους. Θέλουν ακόμη αρκετά βήματα για να επανέλθουν στη σιγουριά του πρώτου γύρου. Το περίεργο απ’ την άλλη, είναι πως διαφοροποιούν σημαντικά και την πνευματική τους ετοιμότητα και τη νοοτροπία τους, στα δύσκολα παιχνίδια. Άλλη μία ανατροπή, τέταρτο μεγάλο ματς που βρέθηκαν πίσω στο σκορ και δεν έχασαν, μετρώντας τρεις νίκες μάλιστα. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ή συμπτωματικό.
Γι’ αυτό κι έχει τόση σημασία το πως θα μπει η ομάδα στα πλέι οφ. Πρώτη; Δεύτερη με μικρή διαφορά; Έχει καλώς, τα πάντα γίνονται. Με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Το κακό για τους Πράσινους θα είναι να δουν την ΑΕΚ να ξεφεύγει με διαφορά πάνω από ένα αποτέλεσμα (μια νίκη δηλαδή). Σύμφωνα με το πρόγραμμα, κάτι τέτοιο φαντάζει υπερβολικά δύσκολο.
Ακόμη κι αν ήρθαν άσχημα αποτελέσματα που διαμόρφωσαν νέα δεδομένα στη βαθμολογία, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί και δεν πρέπει να συρθεί σε επικοινωνιακές «μάχες» και «διαλόγους» περί στάσης και ηθικής. Το πεδίο εκείνο το γνωρίζουν άριστα οι υπόλοιποι, άρα δε θα έχουν τύχη. Δεν έχει νόημα να έχεις δύναμη σε όλα τα άλλα, όταν στο ποδόσφαιρο κάνεις πίσω βήματα διαρκώς.
Στην τελική δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να παραδεχτεί κάποιος τη σωστή σου στάση, ή να σου το αναγνωρίσει έστω. Οι πάντες θα υπεραμύνονται τις τακτικές των δικών τους ομάδων, ως τις ενδεδειγμένες. Εδώ στην ΑΕΚ που δεν έκαναν ένσταση για να πάρουν το ματς, ξαφνικά κάνουν έφεση… για να πάρουν το ματς. Κι ούτε γάτα ούτε ζημιά, το παίζουν και θιγμένοι και… αδικημένοι. Ο καθένας όπως τη βλέπει την ιστορία. Απλά μην μπλέκουμε το συμφέρον, με το ήθος και τη σωστή συμπεριφορά. Γύρω απ’ τον αθλητισμό πάντα, επειδή το έχουμε… λυσσάξει το θέμα με λέξεις «βαρύτατες» για να τις χρησιμοποιούμε για κάτι τόσο ευτελές όσο η μέτρηση δοκαριών με μεζούρες.
Ο Παναθηναϊκός ας μείνει στην απ’ έξω. Δεν είχε, δεν έχει, δε θα έχει να αποδείξει ποτέ και σε κανέναν το παραμικρό. Η προσοχή στα ματς, στην αγωνιστική βελτίωση κι ας μείνουν οι υπόλοιποι να κραυγάζουν για οτιδήποτε άλλο πέραν του ποδοσφαίρου.
