Όταν παθαίνεις ένα τέτοιο πατατράκ, σίγουρα ψάχνεις κάποιον να κατηγορήσεις. Στη προκειμένη περίπτωση, το μόνο που μπορείς να πεις είναι το γιατί ο Λουτσέσκου έκανε τις τελευταίες αλλαγές. Τίποτα όμως δεν προδίκαζε τέτοια κεφαλιά.
Μία στις χίλιες μπορεί να γυρίσει ένα τέτοιο παιχνίδι με την συγκεκριμένη διαφορά των ομάδων. Κι όμως συνέβη. Το είχαμε ζήσει βέβαια με σκορ 1-0 αρκετές φορές φέτος. Τη μία με την Ατρόμητο, ο Νάρεϊ βρήκε γκολ και ο ΠΑΟΚ την γλίτωσε. Στον ΟΦΗ, στη Λειβαδειά χάθηκαν τέσσερις βαθμοί. Όμως από τότε, εκείνος ο ΠΑΟΚ δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό.
Είδα όλα τα παιχνίδια της Τρίπολης με τους μεγάλους του ΠΟΚ φέτος. Ο ΠΑΟΚ ήταν ξεκάθαρα καλύτερος και έπρεπε να κερδίσει, είχε πολύ καλύτερη εικόνα από τους υπόλοιπους. Όμως το ποδόσφαιρο είναι στιγμές και αυτές τον πλήγωσαν.
Έβλεπα το παιχνίδι με ένα φιλαράκι μου. Μου λέει στο 0-2, χαλάρωσε. Και του θυμίζω ένα παιχνίδι της Τρίπολης, όπου ο ΠΑΟΚ το έχει σβηστό 0-2 με δύο γκολ του Κουλούρη από το πρώτο ημίχρονο και το παιχνίδι πάει στο τέλος. Ξαφνικά τρελαίνεται ο Σίντεφελντ, δίνει μία σφαλιάρα τον Σανκαρέ εντός περιοχής και ενώ η μπάλα είναι μακριά, πέναλτι και μείωση σκορ. Τα τελευταία λεπτά ροντέο.
Έτσι και σήμερα. Μία σπίθα αρκούσε για να ανατραπεί η κατάσταση. Η πρώτη φάση που γίνεται μετά το 0-2, ο ΠΑΟΚ για πρώτη φορά δεν αμύνεται. Και είναι αυτή που ο μικρός που μπήκε αλλαγή πλάσαρε άουτ. Και πάντα ένα τέτοιο γκολ και δίνει ψυχολογία σε αυτόν που το πετυχαίνει και «σκοτεινιάζει» αυτόν που το δέχεται. Στο τέλος, οι στιγμές ανήκαν στον Αστέρα που βασίστηκε στον ενθουσιασμό των μικρών που έβαλε ο Μάντζιος μην έχοντας κάτι άλλο να κάνει.
Το κάθε γήπεδο έχει τις δυσκολίες του. Εγώ ποτέ δεν χαλαρώνω με την Τρίπολη γιατί έχω ζήσει αρκετά εκεί. Το παιχνίδι που ανέφερα, το 3-2 στο κλεμμένο πρωτάθλημα, τον ημιτελικό του κυπέλλου και άλλα πολλά. Όταν το έχεις 0-2, το κρατάς με νύχια και με δόντια.
Για τον ΠΑΟΚ τα σοκ φέτος είναι πολλά. Και είναι αυτά που του στερούν ουσιαστικά το πρωτάθλημα. Οκτώ χαμένοι βαθμοί από το πουθενά πραγματικά.
Η ομάδα του Λουτσέσκου πάλι ήταν καλή. Στο πρώτο ημίχρονο είχε κυριαρχία, είχε καλή κυκλοφορία, δημιούργησε πέντε καθαρές φάσεις, πέτυχε ένα γκολ. Όμως είχε δύο μεγάλες φάσεις και ο Αστέρας. Στο δεύτερο, έριξε τον ρυθμό, είχε περισσότερες καλές στιγμές και βγήκαν ακόμα και οι αλλαγές του Μπίσε με τον Μπράντον. Και γκολ βρήκε από τον Ισπανό και τη μπάλα κράτησε με τον Ολλανδό.
Και κάπου εδώ έρχεται η στιγμή από το πουθενά, να γίνει κεντρικό πρόσωπο του αγώνα ο Κεντζιόρα.
Ο Πολωνός μπαίνει στο 88΄και στο 89΄ δημιουργεί τις προϋποθέσεις να βγει σε κανεί εστία μετά από συνεργασία με τον Νάρει. Ο Πολωνός δεν σπρώχνει τη μπάλα στο άδειο τέρμα και παρότι ο βοηθός σήκωσε οφσάιντ, αν το γκολ έμπαινε θα μετρούσε γιατί καλύπτεται καθαρά από τα αριστερά του.
Αμέσως μετά, ο Σίτο βγαίνει στη πλάτη του και μειώνει. Στο 2-2 η σέντρα βγαίνει από την πλευρά του, αν και σε αυτό δεν φέρει ευθύνη ουσιαστική. Όμως από το πουθενά, γίνεται το πρόσωπο του αγώνα. Και για την ακρίβεια, αρνητικό πρόσωπο του αγώνα.
Η εικόνα του Πολωνού, που κακός παίκτης δεν είναι σίγουρα, είναι ο λόγος που δεν πρέπει να κάνεις πολλές μεταγραφές τον Γενάρη όταν είσαι δουλεμένη ομάδα. Ο Σάστρε πχ, που δεν είναι ο τοπ σε στοιχεία, μέσα από τη δουλειά και τη γνώση του τι θέλει ο προπονητής, έχει φτάσει σε ένα σημείο να είναι σημαντική σταθερά. Σήμερα ήταν σχεδόν αλάνθαστος.
Ο Κεντζιόρα, μπήκε σαν κάτι ξένο, δεν τελείωσε μία εύκολη φάση, δεν έβγαλε μία νορμάλ άμυνα για έναν μπακ που κάνει τα βασικά και αποτέλεσε τον αδύναμο κρίκο.
Σε γενικές γραμμές, ο ΠΑΟΚ πρέπει να μάθει να ζει με τα στραπάτσα που έχει πάθει στη σεζόν. Και αυτό γιατί το ποδόσφαιρο που παίζει είναι πάρα πολύ καλό. Αποτελεί μία βάση για να πετύχει πράγματα όταν το ρόστερ του θα είναι συνολικά πιο ταγμένο στο πλάνο του προπονητή.
Το σημερινό είναι σοκαριστικό. Δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο, δεν είναι κάτι που εύκολα μπορείς να ξεπεράσεις. Όμως την Κυριακή έρχεται ντέρμπι και η ομάδα οφείλει στο κοινό της την επιστροφή στις νίκες.
Και ο ΠΑΟΚ πρέπει οπωσδήποτε να τερματίσει στη πρώτη τριάδα για να έχει εξασφαλισμένη την είσοδο σε Ευρωπαϊκούς ομίλους.
