Δεν είναι μακριά οι σεζόν που έκανε ο Κώστας Μανωλάς στη Ρόμα. Εκεί που «έχτισε» σημαντικό όνομα στην Ευρώπη. Με κορυφαίες στιγμές στο ChampionsLeague, τη… μαγική βραδιά με την Μπαρτσελόνα και όχι μόνο. Τότε που το όνομά του «έπαιζε» για τα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης. Κάπου εκεί άρχισε η ελεύθερη πτώση.
Η Νάπολι πλήρωσε 36 εκ. ευρώ και τον απέκτησε το 2019. Αγώνα με τον αγώνα γινόταν ολοένα και χειρότερος. Φτάνοντας στο σημείο να χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα από τον διεθνή Κοσοβάρο, Ραχμάνι. Από το καλοκαίρι του 2021 άρχισε η προσπάθεια επιστροφής του στον Ολυμπιακό. Μην έχοντας κανένα ρόλο στη Νάπολι τους τελευταίους μήνες παρουσίας του εκεί, τελικά κατέληξε στο λιμάνι και από τον περασμένο Ιανουάριο άρχισε η δεύτερη παρουσία του εκεί.
Δεν επέστρεψε απλά ως ένας καλός παίκτης. Γύρισε ως ηγέτης. Ως ο γνήσιος… γαύρος, που θα βάλει μια τάξη και θα ηγηθεί εντός αποδυτηρίων και αγωνιστικά. Ο παίκτης που «έχει καρύδια» όπως είχε πει ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην παρουσίασή του στα γραφεία της ΠΑΕ.
Εκεί που ο Μανωλάς χοροπηδούσε και τραγουδούσε «είσαι στο μυαλό, κάτι μαγικό». Σαν ένας απλός οπαδός. Το κακό γι’ αυτόν και για τον Ολυμπιακό είναι πως έτσι ακριβώς αγωνίστηκε. Όπως θα αγωνιζόταν ένας απλός οπαδός κι όχι ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής επιπέδου.
Από την πρώτη του μέρα στη δεύτερη θητεία του στους Πειραιώτες, έγινε η αιχμή ενός επικοινωνιακού δόρατος.Συνέντευξη στο MEGA με το καλησπέρα, δημοσιεύματα αποθεωτικά και άκρως επικριτικά (sic) για το γεγονός πως τόσο αυτός όσο και ο Παπασταθόπουλος δεν είναι στην Εθνική ομάδα. Κυρίως για τον Μανωλά που είναι και νεότερος ηλικιακά.
Αγωνιστικά απ’ τα πρώτα του ματς φάνηκε πως δεν είναι ο Μανωλάς που ήταν. Φυσικά κανείς δεν το έλεγε, επειδή «ο Κώστας είναι γαύρος», κάνει καλές δηλώσεις, αποθεώνει τον πρόεδρο, οπότε κάποια στιγμή θα παίξει! Τελικά αυτό δε συνέβη ποτέ.
Καθρέφτης όλης της παρουσίας του στην σύντομη δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό, ήταν ακριβώς αυτός. Τα δημοσιεύματα που παρουσίαζαν κάτι το οποίο ποτέ δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο. Αποκορύφωμα το ματς με την Μακάμπι Χάιφα. Εκεί όπου ζήτησε απ’ τον διαιτητή να μην κρατήσει καθυστερήσεις προκειμένου να σταματήσει ο αγωνιστικός εφιάλτης που ζούσε η ομάδα του. Αμέσως μετά έκανε και δηλώσεις για τον υπέροχο κόσμο που δεν αξίζει τέτοιες πίκρες.
Ο ίδιος κόσμος, τον είχε πάρει χαμπάρι πλέον. Οι δημόσιες σχέσεις και η χρησιμοποίησή του για λόγους «πολιτικής», τα συνθήματα και ο οπαδισμός, μετρούν μέχρι ένα σημείο. Το γήπεδο πάντα ήταν, είναι και θα είναι ο κριτής των πάντων. Ο καθρέφτης όλων. Εκεί ο Μανωλάς… πέρασε και δεν ακούμπησε αυτό το 9μηνο. Πήγε στη Λεωφόρο και τον χλεύαζαν έτσι που τον είδαν. Και τώρα;
Tα… καρύδια, μεταφέρονται στο Ντουμπάι. Κανείς δεν «κλαίει» από αυτούς που τον αποθέωναν και «ξέσκιζαν» την Εθνική ομάδα που δεν τον καλεί. Μια Εθνική που ετοιμάζεται για αδιάφορα ματς στο Nations Leagueέχοντας ήδη εξασφαλίσει πρωτιά και άνοδο, τη στιγμή που ο Μανωλάς πακετάρει τα πράγματά του για Ντουμπάι. Συνεχίζοντας στα 31 του χρόνια στο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των ΗΑΕ και διαβάζοντας αυτούς που τον έκαναν ήρωα, απλά να αναφέρουν πως φεύγει γιατί βρήκε καλά λεφτά.
Ο Μανωλάς ήταν στην κορυφή. Έπρεπε απλά να συνεχίσει να προσπαθεί. Η επιλογή του ήταν να αφήσει το ποδόσφαιρο σε δεύτερη μοίρα. Να επιλέξει τον οπαδισμό, τις δημόσιες σχέσεις, να επιτρέψει τη χρησιμοποίησή του ως… όπλο τοξικότητας. Στα χέρια όσων τώρα τον πετάνε σα στυμμένη λεμονόκουπα.
Τι μένει; Μια καριέρα που ολοκληρώθηκε στην Εθνική Ελλάδας με τους πάντες να θυμούνται ένα… μπου για να τρομάξει ο αντίπαλος επιθετικός και παρακάλια στον διαιτητή να το λήξει σε Ευρωπαϊκό αγώνα του Ολυμπιακού που η ομάδα του δεχόταν 4 γκολ απ’ τη Μακάμπι Χάιφα.
2.500 χιλιάδες κόσμου και ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον περίμεναν στα γραφεία όταν επέστρεψε πριν 9 μήνες. Τώρα αποχώρησε έχοντας για συντροφιά μόνο την βαλίτσα του. Μια διδακτική ιστορία για όλα τα νέα παιδιά.
