Στο επίκεντρο αυτής της κατάστασης βρίσκεται ο Θανάσης Κατσαρής, πρόεδρος του Α.Σ. ΠΑΟΚ, ο οποίος προχώρησε σε συμφωνία με τον Τέλη Μυστακίδη για την κατασκευή του νέου γηπέδου, χωρίς όμως να έχει ενημερώσει εγκαίρως και επαρκώς τον ισχυρό άνδρα της ΠΑΕ και ουσιαστικό χρηματοδότη του συλλόγου, Ιβάν Σαββίδη.
Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα – όχι στη συμφωνία καθαυτή, αλλά στον τρόπο με τον οποίο έγινε.
Ο Ιβάν Σαββίδης δεν είναι απλώς ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Είναι ο άνθρωπος που σήκωσε στις πλάτες του όλο τον οργανισμό όταν βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Είναι αυτός που επένδυσε, όχι μόνο σε χρήματα, αλλά και σε όραμα, για να αναστηλώσει έναν σύλλογο με τεράστια ιστορία αλλά χρόνια διοικητικής αστάθειας. Και είναι εκείνος που πρωτοστάτησε στο όραμα της Νέας Τούμπας, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε αυτό το έργο να προχωρήσει εντός θεσμικού και επιχειρησιακού πλαισίου.
Όταν λοιπόν ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη – του θεματοφύλακα της ταυτότητας του ΠΑΟΚ – προχωρά σε κινήσεις που επηρεάζουν άμεσα το μέλλον του συνόλου του συλλόγου, χωρίς προηγουμένως να έχει υπάρξει συνεννόηση με τον βασικό χρηματοδότη του έργου, τότε το ζήτημα δεν είναι μόνο τυπικό.
Η συμφωνία με τον Τέλη Μυστακίδη, ανεξαρτήτως των όρων της ή των προθέσεων που τη συνοδεύουν, ήταν μια κίνηση που δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθεί εκτός του πλαισίου που έχει θέσει ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης για την εξέλιξη του πρότζεκτ.
Ο επιχειρηματικός και πολιτικός χαρακτήρας ενός έργου όπως η Νέα Τούμπα δεν επιτρέπει παρεμβάσεις ή πρωτοβουλίες που δε βασίζονται σε πλήρη συνεννόηση όλων των εμπλεκόμενων μερών. Όταν, δε, το πρόσωπο που φέρει την ευθύνη για την υλοποίηση του έργου – και το αντίστοιχο βάρος – είναι ο Ιβάν Σαββίδης, τότε η παράκαμψη του συνιστά όχι απλώς αστοχία, αλλά θεσμικό ατόπημα.
Η κίνηση του Θανάση Κατσαρή ερμηνεύτηκε από πολλούς ως μια πράξη ανεξαρτησίας. Όμως ανεξαρτησία δεν σημαίνει αποκοπή από τον κοινό σκοπό. Σημαίνει διάλογος, συνεργασία, σεβασμός των ρόλων. Και σε αυτή την περίπτωση, το έλλειμμα επικοινωνίας άνοιξε ρήγματα που απειλούν να μετατρέψουν μια ιστορική ευκαιρία – την κατασκευή του νέου γηπέδου – σε εσωτερικό πεδίο αντιπαράθεσης.
Η εμπιστοσύνη μεταξύ των θεσμών ενός συλλόγου είναι θεμέλιο για την πρόοδο. Όταν αυτή η εμπιστοσύνη κλωνίζεται, τότε όλα τα υπόλοιπα – από τις υπογραφές μέχρι τα τεχνικά σχέδια – χάνουν τη σημασία τους. Και αν σήμερα ο οργανισμός ΠΑΟΚ δείχνει να μπαίνει σε φάση εσωστρέφειας, αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά στην επιλογή Μυστακίδη, αλλά στον τρόπο με τον οποίο αυτή έγινε.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης, στην προσωπική του δήλωση μετά τα όσα συνέβησαν, τόνισε πως όποιος θέλει να βοηθήσει στο εγχείρημα της Νέας Τούμπας είναι ευπρόσδεκτος, κατόπιν όμως συνεννόησης και κοινής βάσης - λογικής.
Ο ΠΑΟΚ δεν έχει την πολυτέλεια να διασπάται. Δεν μπορεί να πορεύεται με δύο παράλληλες στρατηγικές για το ίδιο έργο. Ο Θανάσης Κατσαρής είχε – και έχει – κάθε δικαίωμα να συμμετέχει ενεργά στο πρότζεκτ της Νέας Τούμπας. Όμως το πραγματικό του λάθος ήταν πως δεν ενημέρωσε και δεν συζήτησε με τον άνθρωπο που έχει δώσει σώμα και πνοή στο έργο: τον Ιβάν Σαββίδη.
Ωστόσο όλα αυτά δυσχεραίνονται από το γεγονός ότι εξί μέρες μετά κανένας δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι όροι της συμφωνίας που ανακοίνωσε ο Κατσαρής.
Μια τέτοια συμφωνία απαιτεί δημόσια τοποθέτηση και ανάλυση, αδιαπραγμάτευτα.
Η φημολογία μπορεί να κάνει λόγο για παραίτηση του Κατσαρή αλλά πλέον όποια κι αν είναι η εξέλιξη, για το καλό του συλλόγου, απαιτείται δημόσια δήλωση του νυν προέδρου του ΑΣ.
Το οφείλει κυρίως στον Ιβάν Σαββίδη αλλά και στον εαυτό του και την θέση που υπηρετεί επάξια εδώ και πάρα πολλά χρόνια, στην προεδρία του Ερασιτέχνη.
Γι' αυτό άλλωστε προξένησε και τόσα ερωτηματικά η απόφαση που πήρε προ ολίγων ημερών...
