Αν ο νοκ άουτ ημιτελικός του κυπέλλου ανάμεσα σε Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ και Ολυμπιακό διεξαγόταν ένα μήνα πριν, για τους «ερυθρόλευκους» ακόμα και ένα αρνητικό αποτέλεσμα, θα ενοχλούσε πολύ λιγότερο, απ’ ότι στην παρούσα φάση. Ο παρηκμασμένος θεσμός του κυπέλλου, ελέω χειρισμών-τρόπου διεξαγωγής από την ΕΟΚ και ανικανότητας Πολιτείας-ομάδων να τον αναβαθμίσουν, είναι ο τρίτος τι τάξει σε ενδιαφέρον και καθόλου άδικα.
Μία ήττα στο ΟΑΚΑ και ένας αποκλεισμός από τον τελικό, ασφαλώς και θα πείραζε τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του, όμως, επαναλαμβάνω, ένα μήνα πριν, με την ομάδα στην τέταρτη-πέμπτη θέση της βαθμολογίας της Ευρωλίγκας και με καλές εμφανίσεις στο παρκέ, θα ήταν σχετικά ανώδυνη. Τώρα η κατάσταση, είναι εντελώς διαφορετική. Η αναμέτρηση που έχει χαρακτηριστεί εδώ και καιρό ως ορόσημο για τη σεζόν, από τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού, απέκτησε και δεύτερο έντονο διεκδικητή, όχι μόνο για την ουσία, αλλά και τις εντυπώσεις. Οι συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα σε συνδυασμό με τις κακές εμφανίσεις, αλλά κυρίως τα εσωτερικά προβλήματα που αποκαλύφθηκαν, βάζει πολύ περισσότερο «πρέπει» στον Ολυμπιακό.
Την ίδια ώρα, αρκετοί και ορθώς, σκέφτονται πως με απόντες τους Παππά, Λοτζέσκι, με τον Λάνγκφορντ να επιστρέφει (εκτός απροόπτου) για πρώτη φορά μετά από δύο μήνες και τον Παναθηναϊκό σε κακή κατάσταση, η ευκαιρία είναι μεγάλη για τους «ερυθρόλευκους». Ασφαλώς και δεν θα έχουν κάνει και κανένα… κατόρθωμα να πάρουν (σχεδόν γιατί υπάρχει και τελικός) τον συγκεκριμένο τίτλο, όμως αναμφίβολα θα αναταθούν ψυχολογικά και θα δημιουργήσουν έξτρα προβλήματα στον αντίπαλο. Σε καμία περίπτωση πάντως, δε θα έχουν λύσει τα δικά τους, ακόμα και αν προκριθούν. Θα είναι απλά πιο χαμογελαστοί και με περισσότερη αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια. Η ουσία πάντως, είναι πως τα αγωνιστικά μέτωπα θα είναι ανοικτά. Ενδεχόμενη ήττα, θα τα «ανοίξει» πλέον περισσότερο.
Σε ότι αφορά το αγωνιστικό σκέλος, η απόφαση του Ντέιβιντ Μπλατ να δώσει το χρίσμα για ντεμπούτο στον Μπριάντε Γουέμπερ είναι λογική, καθώς η άγνοια κινδύνου που θα έχει, οι αμυντικές του ικανότητες και το στοιχείο του… αιφνιδιασμού προς τον αντίπαλο, αρκούν. Απορίες δημιούργησε το ότι αφήνει εκτός εγχώριου ρόστερ -για την ώρα- τον Τουπάν και κρατάει τον Τίμα. Και αυτή η έχει όμως λογική. Και γιατί το βασικό του σμολ φόργουορντ, Παπανικολάου, δεν «πατάει» καλά τελευταία και ήταν μέχρι χθες εμπύρετος και γιατί ο Λετονός έχει το μακρινό σουτ, που ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί πολύ. Στο συγκεκριμένο γήπεδο μάλιστα, έχει γίνει και μία από τις σπάνιες φετινές καλές εμφανίσεις του Τίμα.
Αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός θα πρέπει εκτός του να μειώσει τα «νεκρά» διαστήματα που έχει συνήθως στο συγκεκριμένο γήπεδο, να κάνει λιγότερα λάθη από τα 12 μέσο όρο που έχει κάνει φέτος εκεί και να σουτάρει καλύτερα από το 34,8% στα τρίποντα, Να παίξει καλύτερη άμυνα απ’ ότι στα δύο προηγούμενα παιχνίδια, όπου δέχθηκε μέσο όρο 86 πόντους, να κρατήσει ήρεμο τον Μιλουτίνοφ και να περιορίσει τη δράση του Καλάθη. Γενικότερα να πιέσει στην ελλιπή περιφέρεια των «πράσινων» και να πάρει περισσότερους πόντους από τα επιθετικά ριμπάουντ που του δίνει ο αντίπαλος (12,5 μέσο όρο φέτος στο ΟΑΚΑ). Τα υπόλοιπα μετά το παιχνίδι…
Υ.Γ.: Η δήλωση των αδελφών Αγγελόπουλων και η «ασπίδα» που ύψωσαν για τον Γιώργο Πρίντεζη, είναι προς την σωστή κατεύθυνση της αλλαγής του κλίματος, της διόρθωσης των εκατέρωθεν λαθών και της επαναφοράς του «εσωτερικού» της ομάδας στην υγιή κατάστασή που την διέκρινε όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει όμως να έχει και συνέχεια με πράξεις από όλους και κυρίως πιο συνεπούς διοικητικής παρουσίας-λύσης όλων των θεμάτων που δημιουργούνται.
Υ.Γ.2: Ο ορισμός (τι πρωτότυπο) των τριών συγκεκριμένων διαιτητών από την ΚΕΔ/ΕΟΚ είναι ανάξιος σχολιασμού. Οι παίκτες οφείλουν να μπουν στο παρκέ τόσο συγκεντρωμένοι, που να μην τους… βλέπουν καν. Ο,τι και αν σφυρίξουν, αν σφυρίξουν, εναντίον τους. Κακό στον εαυτό τους θα κάνουν σε αντίθετη περίπτωση. Ασφαλώς και έχουν τραβήξει πολλά στο παρελθόν από τους ίδιους, όμως δουλειά άλλων και όχι δική τους, ήταν να σφυρίζουν στα… τρένα, όπως έχει πει και μία ψυχή.
