Η αλήθεια είναι ότι καιρό είχαμε να δούμε τόσο μεγάλη φασαρία για τους διαιτητές, μετά από ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος σήκωσε τον κόσμο στο πόδι, αφού μετά τη λήξη του ματς της Δευτέρας (29/1) έκανε σχετικές δηλώσεις και έβαλε φωτιά στο τρίτο ημίχρονο του τρίτου «αιώνιου» ντέρμπι της χρονιάς. Προσωπικά δεν θέλουμε να μπαίνουμε στην διαδικασία της ανάλυσης των διαιτητών, γιατί είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Είναι σαν να συζητάς για τα πολιτικά. Ακριβώς ή περίπου το ίδιο. Δεν βγάζεις, δηλαδή, άκρη. Θα κάνουμε, όμως, την εξαίρεση και θα καταγράψουμε την άποψή μας για την αντιμετώπιση, που έχουν τα δύο αυτά μπασκετικά μεγαθήρια σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Έχουμε και λέμε, αρχίζοντας από την τρέχουσα Ευρωλίγκα.
α) Ο Ολυμπιακός απολαμβάνει διαιτητικής προστασίας στον θεσμό. Υπάρχουν παιχνίδια, που οι γκρι άρχοντες τον έχουν σπρώξει στη νίκη. Οπως στο παιχνίδι με την Εφές στην Πόλη. Γενικώς, οι Πειραιώτες δεν μπορούν να έχουν το παραμικρό παράπονο από τους διαιτητές στις 20 αγωνιστικές, που έχουν παιχτεί μέχρι στιγμής. Κάθε άλλο θα λέγαμε.
β) Ο Παναθηναϊκός αντίθετα δεν έχει καλή αντιμετώπιση από τους διαιτητές στην Ευρωλίγκα. Δεν έχει, όμως, τόσο κακή διαιτησία, όσο φωνάζουν οι άνθρωποί του και κυρίως ο κόσμος του. Η αλήθεια είναι ότι οι Παναθηναϊκοί έχουν γίνει Ολυμπιακοί τον τελευταίο καιρό, μετρώντας τις βολές των Πειραιωτών.
Από κει και πέρα, οι «πράσινοι» δικαίως φωνάζουν για το παιχνίδι της Βιτόρια και το φάουλ-νίκης του Μπομπουά στον Παππά. Δικαίως επίσης έχουν τα παράπονά τους για το ματς με την Φενέρ στην Πόλη. Και γενικώς οι διαιτητές στην Ευρωλίγκα τους παίζουν περίπου στο 60-40. Βεβαίως στο παιχνίδι με την Ζαλγκίρις ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε και κυρίως στο τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα, όταν έγιναν τρία φάουλ στον Πάνγκος και οι διαιτητές κοίταζαν τα...βουνά.
γ) Ο Ολυμπιακος φέτος στο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να έχει ουσιαστικά παράπονα από την διαιτησία μόνο στη πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό. Και πιο συγκεκριμένα στο φάουλ, που δεν δόθηκε στο τέλος στο ΜακΛιν. Για το τελευταίο ματς η κατάσταση ήταν λίγο υπέρ των «πράσινων», όχι, όμως, τόσο, ώστε να θεωρηθεί αλλοίωση του αποτελέσματος.
δ) Ο Παναθηναϊκός στο τρέχον ελληνικό πρωτάθλημα έχει ευνοηθεί από την διαιτησία. Και κυρίως στα παιχνίδια στην Ρόδο με τον Κολοσσό και την προηγούμενη Δευτέρα (22/1) στο ΟΑΚΑ με το Λαύριο. Περί τούτου δεν τίθεται καμμία αμφιβολία. Τα βίντεο του παιχνιδιού είναι ξεκάθαροι μάρτυρες.
Αυτά για φέτος. Θέλετε να πάμε και σε προηγούμενα χρόνια; Πάμε. Πέρυσι στους τελικούς του πρωταθλήματος οι διαιτητές «πετσόκοψαν» τον Παναθηναϊκό και κράτησαν ζωντανό τον Ολυμπιακό στο κυνήγι του τίτλου. Αν οι διαιτητές ήταν στο 50-50, ο Παναθηναϊκός θα είχε πάρει με 3-0 το πρωτάθλημα. Η διαφορά των δύο ομάδων φάνηκε ξεκάθαρα στον πέμπτο τελικό, όταν οι «πράσινοι» έκαναν περίπατο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Για τα παλιότερα χρόνια και κυρίως για τα χρόνια του Ομπράντοβιτς, ο Παναθηναϊκός είχε την διαιτησία με το μέρος του. Είχε και ομαδάρες βεβαίως. Πάνω από όλα αυτό. Με ή χωρίς διαιτησία, τα περισσότερα πρωταθλήματα θα τα έπαιρνε και πάλι. Αστερίσκο και αμφιβολίες βάζουμε στη περίπτωση του Πηλοϊδη και του Σκούνι Πεν, και το 2010 όταν ο Ολυμπιακός είχε τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο του.
Αντίστοιχη διαιτησία είχε ο Ολυμπιακός στα χρόνια της κυριαρχίας του με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Και για τους δύο «αιώνιους» δεν γίνεται ο λόγος μόνο για την διαιτησία στα μεταξύ τους παιχνίδια. Αλλά και σε ματς, όπως με Πανιώνιο, Αρη και ΠΑΟΚ (και όχι μόνο). Ειδικά τον Πανιώνιο στην Νέα Σμύρνη (και το Ελληνικό) οι διαιτητές τον είχαν πάει καροτσάκι σε κάποια ματς με τον Παναθηναϊκό.
Αυτή, λοιπόν, είναι πάνω, κάτω η εικόνα της διαιτησίας τα τελευταία 25 χρόνια για τους δύο «αιώνιους». Θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν πολλοί, που θα διαφωνήσουν με ό, τι έχουμε αναφέρει. Και προσοχή: το κείμενο ενδείκνυται για ανθρώπους, που έχουν σχέση με το άθλημα και κυρίως δεν φοράνε «πράσινα» και «κόκκινα» γυαλιά. Και το λέμε αυτό, γιατί δυστυχώς οι «άρρωστοι», όχι με τις ομάδες τους, αλλά με τη νίκη είναι πολλοί εδώ στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι δηλαδή.
