Μετά από ένα τέτοιο παιχνίδι για να μπορέσεις να είσαι σωστός σε όσα θα καταγράψεις θα πρέπει να βάλει τις σκέψεις σου σε μία τάξη. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Από τον μεγάλο χαμένο Ολυμπιακό που παρατάχθηκε να παίξει με τον Παναθηναϊκό και έμοιαζε σαν να ήταν σε… πενταήμερη τις προηγούμενες ημέρες; Η από τον μεγάλο νικητή Παναθηναϊκό που μάσαγε σίδερα και πήρε μια νίκη που μπορεί να σηματοδοτήσει μια ολόκληρη χρονιά; Η από την απόδοση των κ.κ. Φούφη και Κορομηλά. Της διαιτησίας της νέας εποχής. Της… εξυγίανσης. Αυτής που προφανώς ήθελαν στον Ολυμπιακό για να αγωνιστούν κόντρα στην ομάδα που δε μπορούν να νικήσουν. Αποτέλεσμα ένα ακόμα διπλό με τις βολές 28 για τον Ολυμπιακό και 13 για τον Παναθηναϊκό.
Ευκολάκι. Από τον μεγάλο νικητή του ΣΕΦ. Τον Παναθηναϊκό.
Ο Παναθηναϊκός «κατέβηκε» στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όντας στη χειρότερή του αγωνιστική κατάσταση. Προερχόμενος από συνεχόμενες ήττες στην Euroleague και τη ψυχολογία στο ναδίρ. Όμως, άπαντες στο ΟΑΚΑ ήξεραν πως αυτά τα παιχνίδια είναι… ειδικών καταστάσεων. Και όλες τις προηγούμενες ημέρες οι «παλιοί» του ΟΑΚΑ είχαν φροντίσει να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Είχαν φροντίσει να τους βάλουν όλους στο κλίμα. Και αυτό φάνηκε από το «καλησπέρα».
Έτρεμαν τα πόδια των «ερυθρόλευκων»
Στο πρωινό άρθρο είχαμε επισημάνει πως «Αυτό που θα δούμε στο πρώτο δεκάλεπτο θα είναι και το πως θα πάει το παιχνίδι». Και έτσι κι έγινε. Ο Παναθηναϊκός έδειξε από την αρχή πως ήταν αποφασισμένος να πουλήσει ακριβά το… τομάρι του και να φύγει νικητής από το ΣΕΦ, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έμοιαζε πιο φοβισμένος από ποτέ. Και η αλήθεια είναι πως τον έχουμε δει πολλές φορές φοβισμένο.
Όλοι περίμεναν τη ζώνη εκτός από τον Μπαρτζώκα
Ο Παναθηναϊκός είχε ξεκάθαρο πλάνο στο παιχνίδι του. Ειδικά στο αμυντικό του κομμάτι. Ο Δημήτρης Πρίφτης είχε προετοιμάσει με εξαιρετικό τρόπο την ομάδα του για την άμυνα ζώνης που έπαιξαν από την πρώτη φάση και κατάφερε να «κλειδώσει» τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός ήθελε να πάει σε αργό τέμπο, πήγαινε σε μεγάλες επιθέσεις και προσπαθούσε να επιβάλλει τον ρυθμό του. Και στο πρώτο ημίχρονο ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος. Η «πυραυλοκίνητη» και πολυδιαφημιζόμενη επίθεση του Ολυμπιακού που… μοίραζε «100άρες» και έμοιαζε ασταμάτητη τελείωσε το πρώτο ημίχρονο στους 31 πόντους. Και αν δεν ήταν ο Φαλ τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο εύκολα για τον Παναθηναϊκό.
Κορυφαίος Φαλ με τη συμπαράσταση των «ξένων» διαιτητών
Όμως με το «αν» δε γράφεις ιστορία και ο Φαλ ήταν. Και ήταν ο κορυφαίος για τον Ολυμπιακό. Ο σέντερ των «Ερυθρολεύκων» πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του στο πρώτο ντέρμπι «αιωνίων» της ζωής του. Και τελείωσε το ματς με 17 πόντους, 11 ριμπάουντ και κάμποσες μεγάλες άμυνες. Όμως για να πάρει την ώθηση που χρειαζόταν ο Φαλ έπρεπε να έχει και τη συμπαράσταση των συμπαικτών του. Την οποία ΔΕΝ είχε. Είχε όμως την συμπαράσταση των «ξένων» διαιτητών. Οι οποίοι φρόντισαν και με φάουλ να φορτώνουν την άμυνα του Παναθηναϊκού και να μη μπορούν οι «πράσινοι» να τον ακουμπήσουν αλλά και να μη τον χρεώσουν ούτε με ένα επιθετικό φάουλ. Ο Φαλ αν παρατηρήσει κανείς την κίνηση που κάνει κάθε φορά που ρολάρει στο σώμα του αντιπάλου του, τον κλειδώνει με το αριστερό του χέρι στην πλάτη και ντριμπλάρει με το δεξί. Αυτό το έκανε στις μισές επιθέσεις απ όσες εκτέλεσε. Και δεν πήρε ούτε ένα φάουλ. Και αυτός ήταν ένας από τους καταλυτικότερους παράγοντες για το επιμέρους 26-12 που άλλαξε τα δεδομένα.
Ο «Νέντο» τον κάνει ό,τι θέλει
Και κάπου εκεί «Ερυθρόλευκο» πάρτι. Αλλά στον Πειραιά είχαν λογαριάσει χωρίς τον Νεμάνια Νέντοβιτς. Τον «κουτσό». Τον «τελειωμένο». Τον «γυάλινο». Τον «βετεράνο». Ναι όλα αυτά τα είχε ακούσει και τα είχε διαβάσει. Και μπήκε μέσα και άλωσε το ΣΕΦ μόνος του. Για πλάκα. Όποιον έβρισκε μπροστά του τον εξέθετε. Ο Σέρβος τελείωσε το ματς με 24 πόντους και 4/8 τρίποντα σε 20 λεπτά. Με το απόλυτο highlight το τρίποντο μπροστά στο πρόσωπο του Φαλ από τα 9 μέτρα που χάρισε την νίκη στους «πράσινους». Ο άνθρωπος ο οποίος έχει «υπογράψει» τρεις μεγάλες νίκες του Παναθηναϊκού τη φετινή σεζόν. Ως τώρα….
ΥΓ1: Η εικόνα του Γιαννούλη Λαρεντζάκη δεν θύμισε τον Ελ Αραμπί όπως σχολίασαν πολλοί κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δυστυχώς θύμισε τον Αντώνη Νικοπολίδη. Εκείνο το βράδυ στα πηγάδια. Από τα πρώτα παιχνίδια του με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Τότε που ακούσαμε για πρώτη φορά τη φωνή του και πέταγε τα γάντια του στον επόπτη. Αυτό θύμισε ο Λαρεντζάκης. Ας ελπίσουμε ότι απλά παρασύρθηκε από την ατμόσφαιρα, γιατί αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.
ΥΓ2: Μέχρι και λίγο πριν βγουν οι ομάδες για ζέσταμα θεωρούσα ότι το ματς δεν θα γίνει. Άλλωστε από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έπεσε στην Α2 οι άνθρωποι του έλεγαν όπου βρισκόντουσαν και όπου στεκόντουσαν ότι με τον Παναθηναϊκό θα παίζουν μόνο με ξένους διαιτητές. Προφανώς Κορομηλάς, Φούφης είναι νατουραλιζέ.
ΥΓ3: Απ’ όσα διαβάζαμε, απ’ όσα μαθαίναμε, απ’ όσα διέρρεαν μόνο τραπέζι στα μπουζούκια δεν είχαν κλείσει οι «ερυθρόλευκοι». Τόσο σίγουροι ήταν για το ματς. Τόσα χρόνια και δε λένε να μάθουν με τίποτα.
ΥΓ4: Η μεγαλύτερη ΗΤΤΑ για τον Παναθηναϊκό θα είναι να κρύψει τα προβλήματά του κάτω από το χαλάκι του ΣΕΦ. Οι «πράσινοι» έκαναν ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι, έδειξαν πολλά κιλά… μπάσκετ και πήραν μια τεράστια νίκη. Μέχρι εκεί όμως. Έχουν πολλή δουλειά ακόμα μπροστά τους.
ΥΓ5: Καταγγελία έκανε η αστυνομία για δολοφονική επίθεση εναντίων αστυνομικών στη φυσούνα του ΣΕΦ μετά το τέλος του παιχνιδιού. Για να τα λέμε όλα. Δυο χρόνια και κάτι μια χαρά ήμασταν.
