Ο Ντίνος Μήτογλου αποτελεί παρελθόν για το Παναθηναϊκό εδώ και αρκετό καιρό και παρότι οι «πράσινοι» πραγματοποίησαν κάθε δυνατή και απίθανη προσπάθεια για να τον κρατήσουν στο ΟΑΚΑ, εκείνος αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να προχωρήσει σε κάτι καινούργιο στη καριέρα του.
Υπήρχαν πολλοί λόγοι που ο Μήτογλου έπρεπε να συνεχίσει να φοράει τα «πράσινα». Αυτό το γνώριζαν καλά οι ιθύνοντες του Παναθηναϊκού γι’ αυτό και κόντεψαν να τινάξουν το budget στον αέρα για χάρη του.
Σάμπως δεν τα αξίζει ο Ντίνος;
Τα επόμενα χρόνια ο Έλληνας ψηλός θα ανήκει στους κορυφαίους στη θέση του και αν δεν κάνει το λάθος να δοκιμάσει τη τύχη του στο ΝΒΑ, θα αποτελεί σίγουρα σημείο αναφοράς στη Euroleague. Για την ώρα είναι από τους πιο ελπιδοφόρους ψηλούς στην Ευρώπη και αυτό το μαρτυράνε οι προτάσεις που είχε στα χέρια του.
Και αν για το Παναθηναϊκό ήταν ένα δικό του παιδί, που το «μεγάλωσε» και το «άντρωσε» μπασκετικά, αλλά κυρίως Έλληνας. Και αν για τον Ολυμπιακό με το φημολογούμενο ενδιαφέρον ήταν προπαντός Έλληνας και έπειτα παίκτης του Παναθηναϊκού. Για την Αρμάνι Μιλάνο που πήγε στο Final-4 και έχει βλέψεις για να πάει ξανά εκεί, δεν ήταν παρά ένας ξένος αθλητής με τεράστιες περγαμηνές. Αν δηλαδή ορισμένοι θέλουν να μιλάνε για υπεραξίες, επειδή είναι Έλληνας αθλητής, ας δούμε την πρόταση των Ιταλών και το γεγονός ότι άφησαν ελεύθερο τον Λεντέι για να δώσουν χώρο στον Μήτογλου.
Ο coach Δημήτρης Πρίφτης έπρεπε να λειτουργήσει γρήγορα για να αντικαταστήσει τη μεγάλη απουσία του Ντίνου Μήτογλου. Ο Χέιζ εν τέλει κατέληξε στη Μπαρτσελόνα. Ο Κέβιν Χέρβει σίγουρα ο πιο ταλαντούχος απ’ όλους, έδειξε έλλειμα φιλοδοξίας και προτίμησε τα περισσότερα χρήματα και εν τέλει το «κάρμα» μίλησε και έφερε στο ΟΑΚΑ, τον Οκάρο Ουάιτ, το πραγματικό «απωθημένο» του Παναθηναϊκού. Σίγουρα ο Χέρβει έχει τεράστια προσόντα και στη παρούσα φάση μοιάζει πιο έτοιμος, αλλά ο Γουάιτ παρότι δεν είναι δοκιμασμένος στο υψηλότερο επίπεδο μπορεί να κάνει πολλές σπουδαίες δουλειές στο παρκέ.
ΤΙ ΧΑΝΕΙ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΤΟΓΛΟΥ & ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΥΑΙΤ;
Οι «πράσινοι» στο εξωαγωνιστικό κομμάτι έχασαν ένα παιδί που «μεγάλωσε» στο ΟΑΚΑ και βίωσε τις πρώτες του εμπειρίες στο υψηλότερο επίπεδο. Ένα αθλητή που πίστεψαν στο ταλέντο του και αυτός τους έβγαλε ασπροπρόσωπους. Ένα παίκτη με Ελληνικό διαβατήριο. Έναν απίστευτο αθλητή που εξελίσσεται συνεχώς. Ένα παίκτη που ήξερε ποια φανέλα φορούσε και πάλευε για αυτή μέχρι τη τελευταία μέρα. Στα αγωνιστικά χάνει έναν αθλητή με πολλά περιθώρια εξέλιξης, που διαθέτει πολύ καλό μέγεθος για τη θέση, έχει δουλέψει εξαιρετικά το σώμα του και συνεχώς βάζει νέα πράγματα στο παιχνίδι του. Φέτος έφτιαξε σε μεγάλο βαθμό το αριστερό χέρι σε όλους τους τομείς. Πρόσθεσε πιο σταθερά το ενδιάμεσο σουτ, ενώ ήταν πιο συνεπής στην τρίποντη εκτέλεση. Παράλληλα ήταν η καλύτερη του χρονιά στο τομέα δημιουργία, ενώ παρέμεινε ένας από τους κορυφαίους ριμπάουντερ και σκληρότερους αμυντικούς της λίγκας.
Όσον αφορά τον Οκάρο Ουάιτ, ο Παναθηναϊκός προσθέτει έναν αθλητή με μεγάλη θέληση για διάκριση στο επίπεδο της Euroleague, που χρειάζεται ωστόσο το απαραίτητο περιβάλλον για να αποδώσει. Καταλαβαίνουμε ότι χωρίς το Δημήτρη Πρίφτη δεν θα ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, καθώς ο Αμερικανός εμπιστεύεται τον Έλληνα τεχνικό περισσότερο από κάθε άλλον. Στα αγωνιστικά, ο Γουάιτ είναι ιδιαίτερα αθλητικός, εξαιρετικός αμυντικός στη περιφέρεια, καλός ριμπάουντερ – κυρίως επιθετικά – και το πιο σημαντικό ότι μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σουτ κάτω από αρκετές καταστάσεις. Πάμε όμως παρακάτω:
Είστε έτοιμοι για ανάλυση;
PENETRATION/SPLIT(=ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ)
Ο Οκάρο Ουάιτ είναι ένας παίκτης που παίζει με τη μπάλα στα χέρια και πολύ περισσότερο από τον Μήτογλου, δημιουργεί το δικό του σουτ. Βέβαια ακριβώς για αυτό το λόγο υποπίπτει σε αρκετά λάθη(11.9% των διαθέσιμων λαθών της Oύνιξ στο Eurocup φέτος). Δεν είναι βέβαια πολλά τα λάθη που πραγματοποιεί, καθώς είναι ο 11ος στη λίστα με τα διαθέσιμα λάθη της Ρωσικής ομάδας, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε από που προέρχονται. Ο Αμερικανός είναι αρκετές φορές απρόσεκτος με τη μπάλα και δεν διαβάζει τόσο καλά το διαθέσιμο χώρο. Μπορεί δηλαδή να προσπαθήσει να περάσει το προσωπικό του και δεν θα διαβάσει τη βοήθεια από τη δυνατή πλευρά πάνω του, αργή αντίδραση. Από εκεί και πέρα όμως, ο Γουάιτ είναι ένας παίκτης που λειτουργεί αρκετά καλά από τη περιφέρεια βάζοντας τη μπάλα κάτω. Έχει σχετικά γρήγορο πρώτο βήμα, αλλά ακόμη μεγαλύτερο διασκελισμό. Αυτό που τον διακρίνει και θα το δείτε στις δύο πρώτες επιθέσεις είναι η crossover από δεξί προς αριστερό χέρι, όπου είναι εξαιρετικός και αναπτύσσει μεγάλη ταχύτητα μετά από αυτήν.
PULL UP SHOOTING (=ΣΟΥΤ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΝΤΡΙΜΠΛΑ)
Στην ίδια κατηγορία για τη δημιουργία του δικού του σουτ, ο Οκάρο Ουάιτ δοκιμάζει αρκετές φορές τη τύχη του από μέση απόσταση. Όπως και στα split, ο Αμερικανός θα επιτεθεί αρκετά σε close out καταστάσεις και όπως θα παρατηρήσουμε μπορεί μέσα από μια ντρίμπλα να πατήσει και να σουτάρει. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η ταχύτητα με την οποία εκτελεί. Ένας ακόμη τομέας, όπου ο νέος PF των «πρασίνων» διαφέρει από το προκάτοχο του.
FINISHING (=ΤΕΛΕΙΩΜΑΤΑ)
Τα τελειώματα τόσο με το δεξί, όσο και με το αριστερό ήταν το μεγάλο μειονέκτημα του Ντίνου Μήτογλου από τα νεανικά του χρόνια, καθώς λειτουργούσε κυρίως με περιφερειακή εκτέλεση. Ο Έλληνας ψηλός βέβαια με τα χρόνια έγινε πιο αποτελεσματικός τόσο με επαφή, όσο και με χωρίς και είναι σημαντικό ότι φέτος δούλεψε σε μεγαλύτερο βαθμό τα τελειώματα με το αριστερό χέρι. Από την άλλη ο Ουάιτ έχει «δαντελένια» τελειώματα. Αφήνει πολύ απαλά τη μπάλα στα καλάθι. Ωστόσο εδώ πρέπει να κρατήσουμε ένα πράγμα. Εκτελεί εννέα στις δέκα προσπάθειες, είτε από το δεξιό, είτε από τον αριστερό διάδρομο με το δεξί χέρι. Είναι ελάχιστες οι φορές που θα νιώσει άνετα και θα τελειώσει με το αριστερό χέρι και στο βίντεο το βλέπουμε μονάχα μια φορά. Ο Ουάιτ είναι γρήγορος και καλός finisher, αλλά θα δυσκολευτεί αρκετά με επαφή.
SHOOTING OFF-SCREENS (=ΣΟΥΤ ΜΕ ΣΚΡΙΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΠΑΛΑ)
Αυτό που κάνει επίσης ξεχωριστό τον Οκάρο Ουάιτ είναι η ικανότητα του να εκτελεί χρησιμοποιώντας screen μακριά από τη μπάλα. Ο coach Πρίφτης τον εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι οι ψηλοί δεν έχουν την ίδια ικανότητα με τα γκαρντ στο να κυνηγάνε τους αντιπάλους τους μακριά από τη μπάλα. Δεν είναι μόνο πνευματική ικανότητα, αλλά κυρίως σωματομετρική, καθώς δεν είναι το ίδιο ευκίνητοι. Η συνηθέστερη αμυντική προσέγγιση σε ενδεχόμενο screen του «5» για τον «4» είναι αλλαγή. Οπότε ο Έλληνας τεχνικός χρησιμοποιούσε αρκετά flare screen ή down screen ή screen away απέναντι σε αντίπαλα πεντάρια που έμεναν βαθιά στα ρακέτα και δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβουν να βγουν στην αλλαγή. Γενικά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, ότι ο Πρίφτης θα δώσει αρκετά off-ball actions στον Ουάιτ κυρίως από τη δεξιά πλευρά για να εκμεταλλευτεί, όχι μόνο το σουτ του Αμερικανού, αλλά και τη δεξιά διείσδυση.
LOW POST ACTIONS (=ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΜΗΛΟ BLOCK)
Ο Ουάιτ όπως βλέπουμε είναι αθλητής που μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σουτ. Είτε μέσα από split, είτε μέσα από pull up, ξέρει να εκμεταλλεύεται τα screen μακριά από τη μπάλα και έχοντας ως απειλή επίσης, την επίθεση από το χαμηλό post. Εδώ ο Αμερικανός είναι decent. Δεν έχει ούτε τα καλύτερα τελειώματα με πλάτη, ούτε το ιδανικό footwork. Το σώμα του δεν τον βοηθάει. Θα τον δείτε να δυσκολεύεται απέναντι σε πιο δυνατούς ή ισοϋψείς αντιπάλους και αυτό που κάνει συχνότερα, είναι ένα turnaround jumper(=στροφικό σουτ). Ωστόσο απέναντι σε ομάδες που παίζουν αλλαγές θα επιτεθεί απέναντι στα αντίπαλα γκαρντ προσπαθώντας να τα παρασύρει στο δεξί διάδρομο. Πιο συγκεκριμένα από δεξιά δείχνει τη τάση με dropstep να κλειδώνει τον αντίπαλο και να γυρίζει από την εσωτερική, τελειώνοντας με δεξί hook. Άλλες φορές επιτυχημένο, άλλες όχι. Δεν είναι ο πιο σταθερός του τομέας, αλλά του αρέσει να επιτίθεται με πλάτη στο καλάθι. Δεν έχει τα κλειδώματα του Ντίνου σε καμία περίπτωση, ούτε το σώμα, ούτε το μέγεθος για να το πετύχει, παρότι είναι σκληρός και παλεύει για τις θέσεις του.
PLAYMAKING(=ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ)
Όπως θα δούμε και στο βίντεο παραπάνω, ο Ντίνος Μήτογλου κατάφερε από την έλευση του Κάτας και έπειτα να μεγιστοποιήσει τα νούμερα του στη δημιουργία. Η μπασκετική ευφυία του τον βοήθησε αρκετά σε αυτό. Ο Έλληνας ψηλός δημιουργούσε κυρίως από το χαμηλό post και μέσα από short roll καταστάσεις. Την ίδια ώρα ο Ουάιτ έρχεται να προσδώσει στο Παναθηναϊκό ένα πολύ ειδικό πακέτο, καθώς είναι ένας αθλητής επίσης με καλό μπασκετικό IQ, χωρίς εγωισμό πάνω του. Κρατήστε το αυτό. Θυμάστε άραγε τις εποχές του Ντεσόν Τόμας που δεν πάσαρε ΠΟΤΕ στον ελεύθερο; Ξεχάστε το αυτό. Ο Ουάιτ είναι παίκτης που και βλέπει γήπεδο και έχει μια καλή τεχνική στη δημιουργία. Πάντα κάνει την extra πάσα, πάντα αν υπάρχει παίκτης με καλύτερη θέση από αυτόν, θα του μεταβιβάσει τη μπάλα. Και εδώ βέβαια, όπως και στη ντρίμπλα, σημειώνεται σημαντικός αριθμός λαθών. Μεγαλύτερος στη ντρίμπλα μεν, μικρότερος στη πάσα δε.
OFFENSIVE REBOUNDING (=ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ)
Ο Μήτογλου ήταν από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος ψηλός του Παναθηναϊκού στο να εκμεταλλεύεται το επιθετικό ριμπάουντ και να σκοράρει μέσα από δεύτερες ευκαιρίες. Από ένα σημείο και μετά, εκμεταλλευόταν σε τέτοιο βαθμό το μέγεθος, τα μακριά άκρα του και τις τοποθετήσεις του, που το έκανε να μοιάζει πανεύκολο. Εξάλλου ακόμη και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο Ντίνος είναι από τους καλύτερους ριμπάουντερ της λίγκας, οπότε χρειαζόταν ένας Άλαν Ουίλιαμς για να μπορέσουμε να μπούμε σε πραγματική σύγκριση σε αυτό το τομέα. Εδώ το μέγεθος δεν βοηθάει τον Γουάιτ, ωστόσο έχει τεράστια άκρα, ένστικτο για το που θα πάει η μπάλα και κυρίως μεγάλη καρδιά. Σκοράρει από δεύτερες επιθέσεις, όχι με τόσο μεγάλη συνέπεια, αλλά θα ανανεώσει αρκετές επιθέσεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δεν έχει τη δύναμη του Ντίνου, ούτε καν το πιάσιμο της μπάλας του Τζον Μπράουν, αλλά είναι «σκυλί του πολέμου» και πολλές φορές αυτό μετράει λίγο παραπάνω!
DEFENSIVE REBOUNDING (=ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ)
Πάμε τώρα και στο αμυντικό κομμάτι, αρχής γενομένης από το ριμπάουντ, σε συνέχεια του παραπάνω τομέα. Σε αυτό το κομμάτι δεν αλλάζουν πολλά. Ο Ουάιτ στερείται μεγέθους, αλλά κυρίως δύναμης και στηρίζεται στα δικά του φυσικά προσόντα, στη μπασκετική ευφυία και στο mentality «πολέμου» που ενστερνίστηκε από το Florida State. Ο Αμερικανός είναι συγκεντρωμένος αμυντικός και κυρίως «ορκισμένος» να κάνει box out μετά από κάθε σουτ. Ο μεγαλύτερος αριθμός κερδισμένων επιθετικών ριμπάουντ προέρχεται από την αδύνατη πλευρά, εκεί όπου οι αμυντικοί έχουν το νου τους στο σουτ και ξεχνάνε να κάνουν block out τον επιθετικό. Ο Ουάιτ σε τεράστιο βαθμό καταφέρνει να «μπλοκάρει» τον αντίπαλο από το να πάει στο ριμπάουντ. Είναι μακρύς, είναι έξυπνος, δεν «ανέχεται» να χάνει ριμπάουντ, οπότε μένει να δούμε πως θα ανταποκριθεί, γιατί μιλάμε για το επίπεδο της Euroleague, όπου οι περισσότερες αδυναμίες δεν κρύβονται.
DEFENSIVE MOTOR & REACTIONS (=ΤΑΧΥΔΥΝΑΜΙΚΗ & ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ)
Ο όρος motor χρησιμοποιείται κυρίως για ευκίνητους, ταχυδυναμικούς αθλητές που παίζουν στα «κόκκινα» στο διάστημα που αγωνίζονται. Παράλληλα ως motoring skills ονομάζονται τα χαρακτηριστικά εκείνα ενός «κινητικού» παίκτη, δηλαδή οι αθλητικές ικανότητες που περιλαμβάνουν κίνηση σε μεγάλη ένταση(βλ. sprint σε μεγάλο ή μικρότερο εύρος). Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ψηλούς αθλητές που θεωρητικά είναι πιο δυσκίνητοι από τα γκαρντ, οπότε ένας ψηλός με high motor θα παίζει με μεγάλη ενέργεια και διαθέτει σπουδαία ταχύτητα σε κάθε του κίνηση. Ο Μήτογλου και λόγω μεγέθους δεν μπορούσε να αντικατοπτρίσει τον εν λόγω όρο, σε αντίθεση με τον Ουάιτ. Ο Αμερικανός είναι πολύ ευκίνητος και παίζει με απίστευτη ενέργεια, ειδικά όταν πρόκειται για αμυντικές αντιδράσεις. Θα δείτε σπουδαία τρεξίματα, όταν πρόκειται για το αμυντικό transition ή πολύ γρήγορες αντιδράσεις στις close out άμυνες. Όπως και να ‘χει ο Οκάρο, αναμένεται να έχει σημαντική επίδραση στο τομέα ταχύτητας, ευκινησίας και αντιδράσεων στην άμυνα.
LOW POST DEFENSE(=ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ ΧΑΜΗΛΟ BLOCK)
Το μεγαλύτερο αμυντικό μειονέκτημα του Ουάιτ αφορά την άμυνα στο χαμηλό post. Οι αντίπαλοι χτύπαγαν συχνά πυκνά πάνω στον Αμερικανό, με το Δημήτρη Πρίφτη να τον αφήνει χωρίς βοήθειες. Ο Ουάιτ προσπαθεί με κάθε σπιθαμή του κορμιού του να πιέσει, να βάλει δυνατά το σώμα του ή να σηκώσει τα τεράστια άκρα του προκειμένου να δυσκολέψει το σου του αντιπάλου. Βέβαια στη πίεση και στο physicality, οι αντίπαλοι απαντάνε με ρολάρισμα πάνω του. Όσο πιο επιθετική είναι μια άμυνα στο χαμηλό post, τόσο πιο εύκολο το roll. Η θέληση που έχει να κερδίσει τον αντίπαλο παίζει ρόλο, βέβαια αν στο Eurocup δυσκολεύτηκε μια φορά, στη Euroleague θα δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο και είμαι περίεργος να δω πως θα ανταποκριθεί.
SIZE/STRENGTH ISSUES (=ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ & ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ)
Σε συνέχεια των όσων παραθέσαμε, ο Ουάιτ προβληματίζει για το χαμηλό μέγεθος και τον όγκο που προσφέρει στη θέση «4». Ο Ντίνος Μήτογλου διέθετε αυτά τα χαρακτηριστικά και με το παραπάνω, αλλά σίγουρα κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Βλέπουμε και στο βίντεο ότι ο παίκτης δεν στερείται ευφυίας ή αντιδράσεων. Είναι πάντα στη κατάλληλη θέση στη βοήθεια, είναι πάντα στο σημείο που πρέπει, αλλά στερείται δύναμης και μεγέθους και ίσως φανεί λίγο παραπάνω στο επίπεδο της EL.
HELP DEFENDER (=ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ)
Σαφώς πέρα από το πρόβλημα που δημιουργεί το μέγεθος και η δύναμη ο Οκάρο Ουάιτ παραμένει ένας σπουδαίος αμυντικός σε όλες τις υπόλοιπες καταστάσεις και πιο συγκεκριμένα στις βοήθειες. Είπαμε έχει τρομερές αντιδράσεις και είναι πολύ ευκίνητος, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι από τους βασικούς helper στην άμυνα του Δημήτρη Πρίφτη, όπως και στο Καζάν. Παράλληλα είναι ένας σπουδαίος μπλοκέρ και το αποδεικνύει το γεγονός ότι πραγματοποίησε το 2% των διαθέσιμων block της ομάδας του στο Eurocup, πάνω ακόμη και από τον Τζον Μπράουν!
PERIMETER DEFENSE (=ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΜΥΝΑ)
Το καλύτερο φυσικά το αφήσαμε για το τέλος. Ο Ντίνος Μήτογλου είχε ραγδαία άνοδο στην περιφερειακή άμυνα, αλλά σίγουρα δεν ήταν το μεγάλο του όπλο. Ο Οκάρο Ουάιτ από την άλλη είναι ένας περιφερειακός αμυντικός υψηλής κλάσης. Χρησιμοποιεί τα χέρια του με αριστοτεχνικό τρόπο, μπορεί να πιέσει τη μπάλα, είναι μακρύς και θα δυσκολέψει κάθε σουτ, ενώ το πιο σημαντικό ο μεγάλος διασκελισμός του, που του επιτρέπει να κάνει μεγάλα πλευρικά βήματα και να μένει κοντά στον αμυντικό του. Παράλληλα παίζει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ close out άμυνα – ΠΟΛΥ καλύτερη από τον ιδιαίτερα κακό σε αυτό το τομέα, Κέβιν Χέρβει – και φρονώ πως θα γίνει ο «εφιάλτης» αρκετών περιφερειακών εκεί στην Euroleague. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να κατανοήσουμε ότι στις close out άμυνες, ο επιθετικός θα έχει πάντα το πλεονέκτημα, καθώς αντιμετωπίζει μια άμυνα σε κίνηση και μένει να πάρει τη σωστή απόφαση. Είναι λίγες οι φορές που ο Γουάιτ θα εκτεθεί σε αυτό το τομέα και για να τον «τρυπήσει» ένας επιθετικός πρέπει να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικός και με καλά διαβάσματα.
*Δείτε εδώ όλα τα θέματα από το Preview του SDNA για την Euroleague
