MENU

Κόπος, ιδρώτας, δουλειά, αγάπη, πίκρες, χαρές, στιγμές μοναδικές μέσα στο χρόνο. Από τα χαμηλά με αποφασιστικότητα και αφοσίωση, σκαρφαλώνεις στην κορυφή. Κι εκεί δεν μπορείς να χορτάσεις, αναζητάς τρόπους για να κατακτήσεις νέες κορυφές. Αφήνοντας τους υπόλοιπους να σε κοιτούν να ανεβαίνεις, ανήμποροι να αντιδράσουν.

Αυτό ακριβώς είναι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός. Η ομάδα που ξεκίνησε από το κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» για να φτάσει να έχει περισσότερους από 12.000 ανθρώπους σε μια κυριακάτικη προπόνηση στο ΟΑΚΑ. Το δικό του ΟΑΚΑ, το καταπράσινο, το πανέμορφο, αυτό που πλήρωσε και το έφτιαξε. Επίσης με κόπο και μεράκι, όπως όσα έχει πετύχει αυτό το τμήμα.

Η σχέση που έχει «χτίσει» η ομάδα με τον κόσμο, δεν ήρθε λόγω των επιτυχιών. Ήρθε μέσω του… ταξιδιού. Η κορυφαία μπασκετική δύναμη στην Ευρώπη τον αιώνα που διανύουμε, κρύβει μέσα της τον ρομαντισμό. Μια οικογένεια που δε χρειάζεται αφορμές ή λόγους για να συγκεντρωθεί, να στηρίξει ο ένας τον άλλον.

Αυτό είναι το legacy του Παναθηναϊκού. Τα λάβαρα αποτυπώνουν τις επιτυχίες που ήρθαν ως επιβράβευση των όσων πρεσβεύει το «τριφύλλι». Όλα εκείνα που δεν μπορούν να καθοριστούν ανάλογα το αγωνιστικό μπάτζετ. Δεν τα κρίνει κανένα σφύριγμα. Ούτε μπορεί να τα αποκτήσει κάποιος πληρώνοντας.

Το… εύκολο, είναι να υπάρξει επένδυση και να αγοραστούν παίκτες επιπέδου. Το ακόμη ευκολότερο, είναι να ασχοληθεί κάποιος με το παρασκήνιο και να επηρεάσει καταστάσεις έχοντας τη διαιτητική… συμπαράσταση. Οι ίδιοι οι τίτλοι, μπορεί να έχουν μια τιμή για να κατακτηθούν.

Ευτυχώς όμως, ακόμη και στην εποχή μας κάποια πράγματα παραμένουν ανεκτίμητης αξίας στον αθλητισμό. Αυτό το μεσημέρι της Κυριακής με τους 12.000 ανθρώπους να τραγουδούν για την ομάδα που αγαπούν, να αποθεώνουν τους παίκτες που πριν λίγες μέρες ηττήθηκαν – όπως ηττήθηκαν – στην έδρα τους, δεν αγοράζεται με όλα τα χρήματα του κόσμου. Ακόμη κι αν κάποιος διαθέτει βαλίτσες γεμάτες λεφτά, δεν μπορεί να το εξασφαλίσει.

Το συναίσθημα, το «δέσιμο», η συσπείρωση που δεν χρειάζεται να ζητηθεί. Ένα κοινό που ξέρει το άθλημα γιατί το έμαθε καλά μέσα στην πολύχρονη ενασχόληση. Μια ομάδα που πήρε την ευλογία της αιώνιας πίστης και συμπαράστασης. Ακόμη κι αν παλεύει κόντρα σε όλους. Το κεφάλι δεν σκύβει για κανένα λόγο. Ο ρομαντισμός και το συναίσθημα δε χάνεται. Αυτό ακριβώς βροντοφώναξαν τόσοι άνθρωποι. Κάνοντας την Ευρώπη να παραμιλά.

Κανείς και πουθενά δεν μπορεί να επιτύχει κάτι ανάλογο. Όσα σφυρίγματα κι αν πάρει, όσες… ωθήσεις από λίγκες και Ομοσπονδίες κι αν έχει. Εκείνο το τρίπτυχο που πάντα ανέφερε ο Παύλος Γιαννακόπουλος ξεδιπλώθηκε στο ΟΑΚΑ Κυριακή μεσημέρι. Αφήνοντας τους υπόλοιπους να παραμιλούν γεμάτοι μελαγχολία γιατί ούτε βαλίτσες, ούτε μπαούλα γεμάτα χρήμα, δεν αγοράζουν τέτοιου είδους σχέση όπως αυτή που «έχτισε» ο Παναθηναϊκός με τον κόσμο του.

Μπορείς να αγοράσεις παίκτες, «κοράκια», ακόμα και τρόπαια, αυτό δεν αγοράζεται όμως!