Ο Παναθηναϊκός έκανε το χρέος του. Έπαιξε σχεδόν σαν Παναθηναϊκός για ένα ημίχρονο και «καθάρισε» εύκολη την υπόθεση νίκη με το Περιστέρι. Άλλωστε το Περιστέρι δεν μπορούσε να περιμένει πολλά από τον αποψινό αγώνα, μιας και ο προπονητής του ούτε νηφάλια μπασκετική κρίση είχε (μιας και είχε αλλού το μυαλό του), ούτε φαινόταν να θέλει να ασχοληθεί ιδιαίτερα με την προπονητική.
Οι «πράσινοι» στο πρώτο μέρος νόμιζαν ότι συνέχιζαν να παίζουν στο Περιστέρι, αλλά στο δεύτερο συνήλθαν. Λι, Γκριγκόνις και Πονίτκα τον «οδήγησαν» με… ασφάλεια με τον Αργαβάνη να δίνει πολλές λύσεις στην άμυνα κυρίως στο δεύτερο μέρος και να «κλειδώνει» η επικράτηση του «τριφυλλιού».
Αρκετά για το ματς. Άλλωστε τα σημαντικά είναι άλλα. Τα σημαντικά δεν είναι τα αποψινά. Είναι αυτά που έρχονται. Ο Παναθηναϊκός, ο κανονικός Παναθηναϊκός είναι στον δρόμο της επιστροφής. Και αυτό φαίνεται από τις κινήσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει να γίνονται. Ο κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης, αυτή τη στιγμή, είναι ήδη πράσινος και ο Παναθηναϊκός έχει βγει για… ψώνια, όχι από το πάνω ράφι, αλλά από πολύ πιο πάνω. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι αποφασισμένος να «χτίσει» μια ομάδα η οποία θα φέρει τον σύλλογο εκεί που του αξίζει. Εκεί που του αρμόζει. Και για να γίνει αυτό, μπορεί να θέλει δουλειά, αλλά το πρώτο που θέλει είναι τα κατάλληλα υλικά. Πρώτης ποιότητας.
Ο Παναθηναϊκός μιλάει με Χεζόνια, Τζέιμς, Πάντερ και πολλούς άλλους. Ο Παναθηναϊκός μιλάει με την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Όπως είναι φυσιολογικό δε θα καταφέρει να φέρει στο ΟΑΚΑ όλους όσους μιλάει, αλλά είναι δεδομένο πως αυτοί που θα έρθουν θα είναι από τους κορυφαίους. Και αυτό δείχνει και τις διαθέσεις και τις προθέσεις όλων στο «τριφύλλι».
Κάπου εδώ όμως και ο κόσμος θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικός. Και με αυτά που ακούει και με αυτά που διαβάζει και με αυτά που πιστεύει. Θα πρέπει όλα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας να… ζυγίζονται. Για παράδειγμα σήμερα γράφτηκε ότι ο Παναθηναϊκός εξετάζει την περίπτωση του Πρέπελιτς. Όχι. Δεν την κοιτάζει. Και δε θα κοιτάξει ούτε τον Πρέπελιτς, ούτε παίκτες τύπου Πρέπελιτς. Και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους.
Αυτό πάντως που είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικό είναι πως αυτό έχει γίνει κατανοητό στην αντίπερα όχθη. Αν και ακόμα δεν έχει τελειώσει ο Μάιος οι περισσότεροι εκ των αντιπάλων του Παναθηναϊκού νιώθουν ένα… μούδιασμα. Έναν φόβο για το… άγνωστο που είναι προ των πυλών.
Λίγη υπομονή ακόμα. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να τελειώσει το Σάββατο τη σειρά με το Περιστέρι και να πάει στους τελικούς με τον Ολυμπιακό για να κλείσει μια πολύ δύσκολη σεζόν με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και από εκεί και πέρα εδώ θα είμαστε και θα τα πούμε όλα.
ΥΓ1: Αυτό που πήγε να καταφέρει απόψε ο Βασίλης Πιτσίλκας θα ήταν παγκόσμιο φαινόμενο. Ο συγκεκριμένος διαιτητής με τις αποφάσεις του και με όλο του το ύφος λίγο έλειψε να βάλει μέσα στο γήπεδο της οικογένειες που βρισκόντουσαν στις εξέδρες. Ο άνθρωπος με τις εξοργιστικές αποφάσεις του έβγαλε από τα ρούχα τους γονείς και παιδιά. Ακατάλληλος και επικίνδυνος. Αλλά αν δεν υπάρχει κάποιος να τον τιμωρήσει αυτά θα συνεχίσει να κάνει.
ΥΓ2: Πολλά και… αντιαθλητικά τα φάουλ του Βασίλη Σπανούλη. Ο βοηθός προπονητή του Περιστερίου, που στη μικρή διαδρομή του στην προπονητική έχει καταφέρει να κερδίσει πολλά καλά λόγια, δυστυχώς απόψε θύμισε… άλλους συναδέλφους του.
Είναι ξεκάθαρο πως ο βοηθός του Παναγιώτη Βασιλόπουλου στο Περιστέρι, ήρθε στο ΟΑΚΑ για να προκαλέσει. Τα έβαλε με τον Μποχωρίδη, τα έβαλε με τον Γκριγκόνις, τα έβαλε με τον Σερέλη, μόνο με τον Green Kong δεν τα έβαλε. Μόνο και μόνο για να βάλει.. φωτιά στο ματς.
