Άλλο ένα τρομερό παιχνίδι ανάμεσα στην Φενέρ και τον Ολυμπιακό πέρασε, με νικητές αυτήν την φορά τους Τούρκους. Κάθε ματς έχει ακόμα περισσότερη ένταση, ακόμα περισσότερη πίεση και πλέον καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει στο πέμπτο ματς στο ΣΕΦ. Μια φανταστική σειρά, που η επιρροή των προπονητών είναι ίσως το βασικότερο χαρακτηριστικό της.
Σημάδεψαν τον Σλούκα
Στο προηγούμενο παιχνίδι, ο Κώστας Σλούκας έκανε μια εμφάνιση καριέρας και «σκότωσε» με το απίθανο buzzer beater την Φενέρ και έτσι ο κόουτς Ιτούδης δεν ήθελε να το ξαναζήσει. Από την ώρα που πάτησε στο παρκέ ο διεθνής γκαρντ, οι παίκτες των Τούρκων των έβαλαν σε ένα ανελέητο σημάδι στην επίθεση τους. Γνωρίζουμε ότι ο Σλούκας δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικός, όχι μόνο λόγω αθλητικότητας αλλά και μεγέθους, με αποτέλεσμα να έχει mismatch σε όλες τις αλλαγές των σκριν με τους αντιπάλους του.
Δεν ήταν μόνο ότι έτσι η Φενέρ κέρδιζε πλεονέκτημα στην επίθεση της, αλλά τον έβαζε και σε μια διαδικασία να παλεύει με πολύ ψηλότερους παίκτες να βγει από μπροστά τους, να δώσει μάχες μέσα στην ρακέτα, που όπως και να το κάνεις, φθείρουν τον παίκτη και τον κουράζουν. Αυτό φάνηκε σε υπερθετικό βαθμό στο 4ο δωδεκάλεπτο, δηλαδή σε αυτό που έχει συνηθίσει ο Σλούκας να μεγαλουργεί. Κάθε επίθεση της Φενέρ είχε ως στόχο τον Έλληνα γκαρντ όπως φαίνεται και στο παρακάτω βίντεο.
Κοιτάξτε πόσο επίμονα προσπαθούν να περάσουν την μπάλα στο εσωτερικό mismatch στον Σλούκα, όταν το καταφέρνουν ο Ολυμπιακός φέρνει βοήθεια και μοιραία μένει ο παίκτης στα πλάγια ελεύθερος. Έτσι ο Πιερ και ο Χέιζ έβαλαν 4 ίδια τρίποντα, ειδικά ο Πιερ τα τελευταία 3 που καθόρισαν την αναμέτρηση. Θα πει κανείς ότι ήταν ελεύθερα, αλλά και πάλι δεν είναι εύκολο να τα βάλει κάποιος όλα, ειδικά αν δεν είναι κανένας φοβερός σουτέρ όπως ο Πιερ.
Για αυτό στο τέλος αναγκάστηκε ο κόουτς Μπαρτζώκας να βγάλει τον Σλούκα και να ξαναβάλει τον Παπανικολάου όμως το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο, αφού με τον ίδιο τρόπο δημιούργησαν και πάλι ελεύθερο σουτ.
Εκ του αποτελέσματος φάνηκε άλλη μια τακτική νίκη από τον Δημήτρη Ιτούδη, που η αλήθεια είναι ότι σε αυτήν την σειρά έχει κάνει μαγικά για να ισοσκελίσει την διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων και να φέρει τα παιχνίδια στα μέτρα του.
Ξύλο μέχρι να σβήσει ο ήλιος
Για κάθε παίκτη του Ολυμπιακού, η Φενέρ έχει συγκεκριμένη αντιμετώπιση, έχοντας μελετήσει πολύ καλά τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία. Για παράδειγμα στον Γουόκαπ, από το πρώτο παιχνίδι της σειράς παίζουν με το μυαλό του. Στο πικ εν ρολ τον παίζουν under, δεν δίνουν βοήθειες, οπότε είναι σαν να τον προκαλούν να σουτάρει ένα pull-up που δεν είναι το αγαπημένο του σουτ. Ξεκινάει κάθε παιχνίδι, παίρνει τα 3-4 πρώτα σουτ και μετά αρχίζει και διστάζει, πράγμα που αφαιρεί το πλεονέκτημα από την επίθεση των «ερυθρολεύκων».
Για τον σούπερμαν Βεζένκοφ, η παρουσία του Χέιζ στο παρκέ, εξελίσσεται σε κρυπτονίτη, αφού ο Αμερικανός έχει κάνει μια φανταστική σειρά σε άμυνα και επίθεση. Ο τρόπος που κολλάει στην κυριολεξία πάνω στον Σάσα, τον έχει βγάλει από τις αγαπημένες του καταστάσεις, του έχει κόψει το off-ball παιχνίδι και χθες για πρώτη φορά εμφανίστηκε θολωμένος στην τελική του απόφαση. Κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα μετά από μεγάλη προσπάθεια, την «μπουμπουνούσε» από όπου και να βρισκόταν, παίρνοντας κακά σουτ ακόμα και για την κλάση του.
Από εκεί και πέρα το μεγαλύτερο κατόρθωμα της Φενέρ στην σειρά και σε αυτό που δεν έχει βρει ακόμα λύση ο Ολυμπιακός, είναι η αδυναμία δημιουργίας καλών spot σουτ. Ο Ολυμπιακός ήταν πρώτος στην κανονική διάρκεια με πάνω από 18-19 τέτοια σουτ ανά αγώνα από τα οποία έπαιρνε περίπου 20 πόντους. Η Φενέρ έχει κατεβάσει αυτόν τον αριθμό στα 6-7 σουτ ανά αγώνα και ειδικά χθες, ο Ολυμπιακός πήρε μηδέν (!!) πόντους από τέτοιες καταστάσεις. Θα πει κάποιος, σουτ όπως του Πίτερς ή του Παπανικολάου ήταν εντελώς ελεύθερα και έπρεπε να μπουν. Σωστό είναι αυτό αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και κάτι άλλο.
Η Φενέρ είναι μια πολύ αθλητική και physical ομάδα, που στην άμυνα της δίνει απεριόριστο μπασκετικό ξύλο. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια για να το ματσάρει αυτό, αλλά όπως και να γίνει πάντα οι Τούρκοι θα έχουν πλεονέκτημα σε αυτό το μοτίβο. Όταν λοιπόν ένας παίκτης τρώει ξύλο σε κάθε επαφή, σε κάθε προσπάθεια να πάρει ένα σκριν και να βγει να σουτάρει, τότε ακόμα και ελεύθερος να βγει, έχει καταπονηθεί τόσο πολύ που το χέρι δεν πάει ακριβώς όπως θα ήθελε. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τον πρώτο αγώνα και την ραψωδία του Κάναν από το 6.75, ο Ολυμπιακός στα επόμενα τρία ματς έχει 20/71 τρίποντα (28.2%) και αν τα σκεφτούμε ένα ένα, είναι και αυτά πάρα πολύ δύσκολα εκτελεσμένα.
Οι ασίστ του Ολυμπιακού, όσο περνάνε οι αγώνες πέφτουν, με αποτέλεσμα εχθές να καταγράψει season low με μόλις 11 ασίστ για 14 λάθη, νούμερα πρωτόγνωρα για τους Πειραιώτες. Ίσως εκεί βρίσκεται και μια πιθανή λύση, όπως φάνηκε από τον αγώνα. Ποια είναι αυτή; Ο Σακίλ Μακίσικ. Ο Αμερικανός είναι ίσως ο μόνος παίκτης, ας πούμε μαζί με τον Κάναν, που έχει προσωπική φάση και μπορεί να πάει κάθετα στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός είναι η προτελευταία ομάδα σε κατοχές από isolation στην διοργάνωση και όμως στον χθεσινό αγώνα, όταν τίποτα άλλο δεν έβγαινε, ο Μακίσικ έδωσε λύσεις ακριβώς με αυτόν τον τρόπο. Οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν 14 πόντους από καταστάσεις απομόνωσης, το μεγαλύτερο τους νούμερο φέτος, με τον Αμερικανό να είναι unguardable.
Πλέον το παιχνίδι στο ΣΕΦ την επόμενη εβδομάδα θα είναι ο ορισμός του «αίμα και άμμος». Σε τέτοια παιχνίδια, πάνε περίπατο τα ροτέισον, οι συνηθισμένες πεντάδες και παίζουν μόνο οι «σκληροί» και αυτοί που αντέχουν τέτοιες συνθήκες. Η Φενέρ έχει βρει τα κουμπιά του Ολυμπιακού και ο Γιώργος Μπαρτζώκας καλείται να βρει λύσεις σε ένα do or die παιχνίδι και σε ένα γήπεδο που θα κοχλάζει.
