Από την επανέναρξη της σεζόν κι έπειτα κάθε παιχνίδι της ΑΕΚ ήταν (και είναι) τελικός. Η πρότερη εικόνα της ομάδας άλλωστε έδειχναν ένα πράγμα, πως κΑνένα παιχνίδι δεν ήταν εύκολο, όσο διαφορετικής δυναμικής κι αν ήταν ο αντίπαλος.
Η πορεία της ΑΕΚ από την επανέναρξη της σεζόν και μετά είναι μια... άλλη εντελώς κατάσταση. Διότι η Ένωση όχι μόνο έχει βελτιώσει την εικόνα της, όχι μόνο έχει περισσότερες λύσεις, αλλά πλέον κάνει και μεγάλες νίκες. Η πιο ξεκάθαρη επιβεβαίωση των παραπάνω είναι το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο κλειστό των Λιοσίων.
Για την ΑΕΚ η νίκη αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες της σεζόν. Για πάρα πολλούς λόγους. Αφενός γιατί στην οικονομία του πρωταθλήματος θα παίξει ρόλο στη «μάχη» για την 3η θέση της κατάταξης. Αφετέρου γιατί έγινε κόντρα σε ένα από τα μεγαλύτερα brand names του ευρωπαϊκού μπάσκετ, που σε όποια κατάσταση κι αν είναι δεν παύει να είναι πολύ μεγάλη δύναμη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε σε καμία περίπτωση τι εστί Παναθηναϊκός και αυτό είναι δίνει επιπλέον αίγλη στη νίκη της ΑΕΚ.
Η Ένωση πήρε μεγάλη νίκη και για ψυχολογικούς λόγους, γιατί σε μια περίοδο γεμάτη τελικούς η ΑΕΚ όχι μόνο καταφέρνει να κερδίζει, αλλά το κάνει και με τον τρόπο της.
Στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, ιδίως στην τέταρτη περίοδο, οδήγησε τους «πράσινους» να παίξουν με ατομικές προσπάθειες, είτε του Γκριγκόνις, είτε του Μπέικον. Όταν δε τα σουτ του Μπέικον δεν βρήκαν τον στόχο στα τελευταία λεπτά η ΑΕΚ απέκτησε ξεκάθαρο πλεονέκτημα, το οποίο ήρθε από το πλάνο της.
Το πλάνο του Καντζούρη βγήκε στο μέγιστο βαθμό, ιδίως στα τελευταία λεπτά. Το πιο σημαντικό όμως ήταν πως όλοι οι παίκτες του ήταν αποφασισμένοι να το ακολουθήσουν, ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Οι απουσίες των Ουίλιαμς και Στρέλνιεκς ήταν κομβικές για την πορεία της ομάδας, με παίκτες που έκαναν πολλές δουλειές στο παρκέ, όμως ο Καντζούρης κατάφερε να τις καλύψει. Και αυτό είναι μεγάλη «νίκη» και του ίδιου.
Στο τέλος της ημέρας η νίκη αυτή για την ΑΕΚ είναι από εκείνες που γιορτάζονται την ημέρα του αγώνα, αλλά και την επομένη, που η ομάδα έχει ρεπό και από Δευτέρα... ξεχνιούνται. Οι υποχρεώσεις είναι διαδοχικές και δεν επιτρέπουν περαιτέρω πανηγυρισμούς και υπεραναλύσεις. Και το υπάρχον σύνολο έχει δείξει πως έχει τον τρόπο να δείχνει καλό πρόσωπο με συνέπεια και σταθερότητα.
ΥΓ. Ο Δημήτρης Φλιώνης έδειξε πόσο σκληρός είναι, πνευματικά, βάζοντας το πιο μεγάλο καλάθι του αγώνα, σε ένα παιχνίδι που δεν του βγήκε τίποτα. Κάτι που δείχνει πολλά και για την εξέλιξη του ίδιου.
ΥΓ1. Η ενέργεια που βγάζει στο παρκέ ο Βλάντο Γιάνκοβιτς είναι μοναδική και συμπαρασύρει και την ομάδα.
ΥΓ2. Στα τελευταία δύο παιχνίδια εμφανίστηκε ξανά ο... κανονικός Ακίλ Μίτσελ και η ΑΕΚ βρήκε ακόμα περισσότερη ισορροπία. Η δική του «κανονική» εμφάνιση παρέσυρε και τον Αϊζάια Μάιλς. Οι δύο ψηλοί άλλωστε είναι κάτι παραπάνω από κομβικοί για την ΑΕΚ.
