Η σημασία της αποψινής νίκης του Παναθηναϊκού επί της Μπολόνια στο ΟΑΚΑ είναι τεράστια. Και ίσως ακόμα κάποιοι να μην έχουν αναλογιστεί το μέγεθος. Και πριν προλάβουν κάποιοι να… κράξουν, εξηγούμαστε. Η νίκη αυτή και κυρίως με τον τρόπο που ήρθε είναι από αυτές που αλλάζουν τα δεδομένα. Που γυρνάνε τον διακόπτη. Και αυτό είναι κάτι που ο Παναθηναϊκός ΟΦΕΙΛΕΙ να το εκμεταλλευτεί και να αποδειχτεί εξαιρετικά… προσεκτικός.
Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Έτσι και τώρα. Η αποψινή νίκη μπορεί να είναι τεράστιας σημασίας, αλλά δε θα σημαίνει τίποτα, αν σε λιγότερο από 48 ώρες από τώρα, στο ίδιο μέρος ο Παναθηναϊκός δεν καταφέρει να επικρατήσει της Βιλερμπάν. Αυτό μπορεί να ακούγεται και να λέγεται υπό τη μορφή… πίεσης, αλλά ο Ντέγιαν Ράντονιτς με τους συνεργάτες του καταφέρουν να το περάσουν στους παίκτες του ως μια μεγάλη πρόκληση τότε η ανατροπή που ψάχνουν όλοι στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ ίσως αρχίσει να… ψήνεται. Σε διαφορετική περίπτωση… μια τρύπα στο νερό.
Ο Παναθηναϊκός απόψε έδειξε ότι έχει ζωή. Ότι έχει σφυγμό. Ότι δεν έχει ξεχάσει να κερδίζει. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να έχει συνέχεια. Πρέπει να έχει συνέπεια. Ένα στοιχείο που μέχρι στιγμής στη σεζόν δεν το έχει επιδείξει. Τώρα έχει την ευκαιρία του. Και φυσικά, θα πρέπει να αποβάλλει τις παιδικές του αρρώστιες. Όλες εκείνες που τον έχουν φέρει σε αυτό το σημείο. Σε ένα παιχνίδι ορισμό του «Do or die» ο Παναθηναϊκός μπήκε πάλι στο παρκέ και ήταν… ανύπαρκτος. Νωθρός, νωχελικός και με.. κομμένα πόδια. Εξ ου και το 12-21 της πρώτης περιόδου και το μόλις ένα εύστοχο δίποντο σε 8 προσπάθειες.
Η πρώτη προειδοποιητική του Ράντονιτς
Στο δεύτερο δεκάλεπτο όμως ο Παναθηναϊκός έδειξε σημάδια αντίδρασης, με τον Ντέγιαν Ράντονιτς να πετάει την πρώτη προειδοποιητική βολή. Ο Μαυροβούνιος τεχνικός (για πρώτη φορά στη σεζόν) αποφάσισε να παίξει με τρεις κοντούς και έριξε στο παρκέ μαζί τους Νέιτ Ουόλτερς, Παρις Λι και Ματέους Πονίτκα. Με τον πρώτο να είναι από την πρώτη στιγμή του παιχνιδιού ο καλύτερος και πιο μυαλωμένος παίκτης των γηπεδούχων. Ο Παναθηναϊκός άρχισε να μπαίνει στο ματς, ο Σκαριόλο άρχισε να προβληματίζεται και οι γηπεδούχοι στην ανάπαυλα είχαν μειώσει στους 3 πόντους δείχνοντας απειλητικές διαθέσεις.
Τη στιγμή που ο Ντουέιν Μπέικον ήταν πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό, η απόφαση για τον Ράντονιτς ήταν ακόμα πιο εύκολη. Συνέχισε να αγωνίζεται με τους τρεις κοντούς με τον Ουόλτερς και τον Λι να συνεργάζονται άψογα, να εκτελούν, να «διαβάζουν», να δημιουργούν. Και κάπως έτσι ήρθε το 14-0 του «τριφυλλιού» και το 62-55. Ένα σερί το οποίο διακόπηκε από τον Ντέγιαν Ράντονιτς, εξαιτίας της τεχνικής ποινής που δέχθηκε και ο Μίλος Τεόντοσιτς πέτυχε 4 πόντους, κρατώντας την ομάδα του ζωντανή.
Η λαμπάδα στον Ουίλιαμς και το ξύλο του «Γκούντα»
Οι κοντοί όμως δε θα μπορούσαν να «καθαρίσουν» την μπουγάδα μόνοι τους. Θα ήταν αδύνατο. Και γι αυτό ο τεχνικός του «τριφυλλιού» μάλλον θα πρέπει να ανάψει μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του Ντέρικ Ουίλιαμς ο οποίος έβλεπε να γεννούν και τα… κοκόρια τους. Ο Ουίλιαμς ήταν σεληνιασμένος και τελείωσε την αναμέτρηση με 26 πόντους, 5/8 τρίποντα και 8 ριμπάουντ, αγωνιζόμενος 39:04 λεπτά. Και την ίδια ώρα ο Αρτούρας Γκουντάιτις προσπαθούσε με κάθε τρόπο να καλύψει και τα κενά του Γιώργου Παπαγιάννη. Ο Λιθουανός είχε 10 πόντους, 3 ριμπάουντ και 3 ασίστ, παίζοντας ξύλο και στις δύο ρακέτες κόντρα σε όλους και σε όλα.
Και μέσα σε όλα ακόμα και στο βράδυ που ο Μπέικον είχε 4/16 σουτ, όλοι κατάλαβαν γιατί τον απέκτησε ο Παναθηναϊκό. Γιατί όταν η μπάλα «έκαιγε», γιατί όταν το ματς είχε γείρει προς τον πάγκο του Σκαριόλο με το τρίποντο του Χάκετ και το 80-83, πήρε την μπάλα και κέρδισε όλη την άμυνα των Ιταλών για το γκολ-φάουλ και το 83-83. Γι αυτό παίζει. Γι αυτό πληρώνεται.
Το ματς αυτό είναι το ματς που ήθελαν όλοι. Προπονητές και παίκτες. Να βρουν ψυχολογία, να πατήσουν και πάλι γερά στα πόδια τους και να «χτίσουν» ένα σερί. Η ευκαιρία είναι μπροστά τους. Το ΟΑΚΑ είναι εδώ, ο κόσμος το κρατάει «ζωντανό», όπως έκανε και απόψε και την Παρασκευή κόντρα στη Βιλερμπάν οι «πράσινοι» θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα ακόμα βήμα προς την ανατροπή των δεδομένων.
