Μπορεί στην Ελλάδα η σημερινή μέρα να κινείται στους ρυθμούς της συναυλίας των Iron Maiden στο Terra Vibe, παράλληλα όμως συμπίπτει με την επέτειο ενός χρόνου από τον αδόκητο χαμό μιας από τις πλέον γνωστές μουσικές φυσιογνωμίες.
Η ζωή του Τσέστερ Μπένινγκτον χαρακτηρίστηκε από δόξα, φήμη και καταξίωση στο μουσικό στερέωμα ως ο frontman της γνωστής nu metal μπάντας Linkin Park. Υλικές και ηθικές αξίες που όπως έχει αποδειχθεί κατ' επανάληψη δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία.
Ο Μπένινγκτον γεννήθηκε στο Φοίνιξ της Αριζόνα στις 20 Μαρτίου 1976 και ήταν γόνος πατέρα αστυνομικού, ενώ η μητέρα του εργαζόταν ως νοσοκόμα. Η παιδική ζωή του νεαρού Τσέστερ ήταν γεμάτη κακουχίες και στιγματίστηκε από την σεξουαλική παρενόχληση που δεχόταν επί σειρά ετών από έναν μεγαλύτερο φίλο του, κάτι το οποίο όπως δήλωσε δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει.
Οι γονείς του χώρισαν όταν ο ίδιος ήταν 11 ετών, στο σχολείο δεχόταν σωματική και λεκτική βία από τους συμμαθητές του και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να στραφεί στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Καταπολέμησε τους εθισμούς του προσωρινά το 1992, όταν και μετακόμισε στο Λος Άντζελες.
Έτρεφε μεγάλη αγάπη για την μουσική και όταν εν τέλει αποφάσισε να ασχοληθεί με τον χώρο πέρασε από ακρόαση για το συγκρότημα που έμελλε να γίνει οι Linkin Park.
H μπάντα από την Καλιφόρνια γνώρισε τεράστια επιτυχία μετά την κυκλοφορία του παρθενικού της άλμπουμ με τίτλο «Hybrid Theory» και στην πορεία εδραιώθηκε ως η δεύτερη εμπορικότερη nu metal μπάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πουλώντας πάνω από 18 εκατομμύρια δίσκους και συγχρόνως πάνω από 70 εκατομμύρια παγκοσμίως, κερδίζοντας παράλληλα και δυο Βραβεία Γκράμι.
Ακόμα όμως και αυτή η επιτυχία δε στάθηκε αρκετή για μπορέσει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, μακριά από τις εφιαλτικές αναμνήσεις.
Οι «δαίμονες» του παρελθόντος που ταλάνιζαν το μυαλό του δεν τον άφησαν ποτέ σε ησυχία. Ο ίδιος έδινε χρόνια μάχη με την κατάθλιψη, απόρροια του παιδικού βιώματος μιας σεξουαλικής παρενόχλησης που τον «στοίχειωσε» για το υπόλοιπο της ζωής του.
Οι εθισμοί του επέστρεφαν συνεχώς για να προστεθούν στην εξίσωση και πλέον ο χρόνος για το πρόωρο τέλος κυλούσε αντίστροφα.
Η αυτοκτονία και η απώλεια του στενού του φίλου Κρις Κορνέλ δυο μήνες πριν ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Η ευάλωτη ψυχική του υγεία επλήγη ανεπανόρθωτα και πλέον το απονενοημένο διάβημα αποδείχτηκε μονόδρομος.
Έδωσε τέλος στην ζωή του δια απαγχονισμού στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, σαν σήμερα στις 20 Ιουλίου του 2017, αφήνοντας πίσω του έξι παιδιά από δυο συντρόφους και βυθίζοντας στην θλίψη τον καλλιτεχνικό -και όχι μόνο- χώρο.
Τραγική ειρωνεία; Την ίδια ημέρα ο Κρις Κορνέλ θα γινόταν 53 ετών.
Η χαρακτηριστική και διαπεραστική φωνή του Τσέστερ εκείνη την ημέρα σίγησε για πάντα. Μια φωνή η οποία συντρόφευσε την εφηβεία μιας ολόκληρης γενιάς στις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Και αυτή είναι που θα συνεχίσει να κρατάει το πνεύμα του αθάνατο στο πέρας των χρόνων. Μια παρακαταθήκη βαριά σαν ιστορία στο μουσικό πάνθεον...
