Ήταν 13 ημέρες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, όταν ο Βαγγέλης Ντούμα ήρθε στη ζωή, το όχι και τόσο μακρινό 2008. Ο 16χρονος κολυμβητής έπειτα από μια φανταστική κούρσα χθες, στα 100μ πρόσθιο (1:00.66) κατέρριψε τρία πανελλήνια ρεκόρ: παίδων (ο ίδιος στις 20/4 είχε σημειώσει 1:01.88, εφήβων (το είχε ο Γιάννης Καρπουζλής με 1:01.11 από τις 8/12/2009) και Νέων Ανδρών (του Καρπουζλή).
Σήμερα, ο αθλητής του Ολυμπιακού, κολύμπησε στα 200μ πρόσθιο και σημείωσε και πάλι διπλό πανελλήνιο ρεκόρ με επίδοση 2:12.49: εφήβων (είχε 2:12.51 ο Σάββας Θώμογλου από το 2019) και παίδων (ο ίδιος το φετινό Μάρτιο έκανε 2:14.92), δίνοντας υποσχέσεις για σπουδαίες εμφανίσεις στο μέλλον, αν συνεχίσει να δουλεύει με την ίδια προσήλωση και τον ίδιο ενθουσιασμό.
Στις γυναίκες τα φώτα έπεσαν, λίγο προτού πέσει η αυλαία της διοργάνωσης στην Άρτεμις Βασιλάκη, η οποία πανηγύρισε έξαλλα τη νίκη της στα 400μ ελεύθερο (4:11.47), αφού κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ γυναικών. Όταν η Ζωή Δημοσχάκη, είχε κάνει το ρεκόρ (23 ολόκληρα χρόνια πριν) η Άρτεμις δεν είχε γεννηθεί καν! Η προηγούμενη επίδοση ήταν 4:11.59 και η Δημοσχάκη την είχε πετύχει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων.
Η 18χρονη πρωταθλήτρια του Τρίτωνα Ηρακλείου, έκανε δικό της το αρχαιότερο πανελλήνιο ρεκόρ σε άνδρες και γυναίκες, με την επίδοση της να αποτελεί και ρεκόρ Νεανίδων και Νέων Γυναικών, που επίσης είχε με το 4:11.59 η Δημοσχάκη, τριπλό δηλαδή πανελλήνιο ρεκόρ!
Από την άλλη o «πεταλουδίστας» Λεωνίδας Γαλλής, ο οποίος αγωνίστηκε με το σκουφάκι της Ελβετίας, μπορεί να μην κατάφερε να προκριθεί σε κάποιον τελικό, βελτίωσε το ατομικό του ρεκόρ στα 100μ. πεταλούδα παρότι όπως σημειώνει πια δεν κάνει εννιά προπονήσεις την εβδομάδα, αλλά μόνο έξι, αφού παράλληλα εργάζεται, προκειμένου να ολοκληρώσει την πρακτική του άσκηση, στην πληροφορική.
Ο παλιός αθλητής του Ωκεανού μετακόμισε στην Ελβετία με την οικογένεια του μεσούσης της οικονομικής κρίσης. Είναι γόνος της περήφανης γενιάς των Ελλήνων, που προτίμησαν να ξενιτευτούν από το ανεχτούν την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την απαξίωση του κράτους υγείας, πρόνοιας και δικαίου.
Ο Λεωνίδας (πρώτος από αριστερά στη φωτογραφία), λοιπόν, με τα χρήματα που μάζεψε από την εργασία του (σ.σ. εντάξει προφανώς στην Ελβετία δεν δουλεύεις τσάμπα για να… μάθεις) αντί για διακοπές στη Μύκονο, προτίμησε να ταξιδέψει στην Αθήνα για να συμμετάσχει μαζί με τρεις ακόμα φίλους του, τους Federico Passione, Maxime Brutsch (δεύτερος και τρίτος από αριστερά) και Samuel McAvoy στο Ακρόπολις.
«Χάρηκα πολύ που είδα τους παλιούς συναθλητές μου και τους προπονητές μου από τον Ωκεανό και που με αναγνώρισαν. Ήταν ξεχωριστό να κολυμπώ εδώ που έκανα κάποτε προπόνηση. Σκεφτόμουν από την αρχή της χρονιάς να δηλώσω αυτόν τον αγώνα. Έβγαινε και ημερολογιακά. Αμέσως μετά θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα και στη συνέχεια θα επιστρέψουμε ξανά στις προπονήσεις για το Εθνικό Πρωτάθλημα.
Ήταν συναρπαστικό που ήρθα και είχα την ευκαιρία να δω σπουδαίους αθλητές με τους οποίους έβγαλα φωτογραφίες και αλλάξαμε σκουφάκια, όπως τους Τόμας Τσεκόν, Σάρα Κούρτις. Μίλησα με την Κίρα Σέιν και λίγο πριν τα έλεγα με τον Ελβετό Τιέρι Μπόλενιν. Γνωριζόμαστε από τη Ζυρίχη, αλλά ήταν ωραίο που συναντηθήκαμε εδώ. Πήρε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο ύπτιο», σημειώνει ο Λεωνίδας Γαλλής και προσθέτει αναφορικά με τους στόχους του για το επόμενο διάστημα: «Θέλω να κάνω ρεκόρ στο Εθνικό Πρωτάθλημα της Ελβετία το καλοκαίρι. Δεν είχα ποτέ μεγάλα όνειρα. Απλώς κολυμπάω και στόχος είναι να γίνομαι ολοένα και πιο γρήγορος. Θα ήθελα να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ξέρω ότι δεν κάνω αρκετή προπόνηση γι’ αυτό».
Για τους τέσσερις φίλους η εμπειρία του Ακρόπολις ήταν μοναδική όχι μόνο γιατί λάτρεψαν την πόλη, αλλά και για το επίπεδο της διοργάνωσης, η οποία ήταν η μεγαλύτερη διεθνής στην οποία έχουν μετάσχει.
Έχοντας ολοκληρώσει τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις, το πρόγραμμα έχει αύριο Ακρόπολη και δεν μπορεί να κρύψει κανείς τον ενθουσιασμό του!
