MENU

Σε μια άκρη του γηπέδου, μετά το τέλος του αγώνα, ο Τάκης Μακαλατές κρατούσε αγκαλιά τον Ρούλη Αγραπιδάκη ο οποίος άκρως συγκινημένος μετά τις δηλώσεις του στην κάμερα του SDNA είχε βάλει τα κλάματα. Ο αιώνιος έφηβος, Αγραπιδάκης, είχε βραβευτεί στο ξεκίνημα του αγώνα από τον Σωτήρη Πανταλέων για το ήθος και την προσφορά του στον Παναθηναϊκό και το ελληνικό βόλεϊ. Μπορεί ο αγαπημένος όλων Ρούλης να έχει εγκαταλείψει εδώ και πολλά χρόνια την ενεργό δράση αλλά είναι η μαγική κλωστή που δένει το χθες με το σήμερα και έχει κρατήσει το DNA του συλλόγου γεμάτο περηφάνεια και αυτό είναι κάτι απόλυτα σημαντικό καθώς παραμένει κομμάτι του staff.

Στα καθαρά αγωνιστικά, οι πράσινοι πιθανώς να μην περίμεναν μια τόσο νωθρή παρουσία του Ολυμπιακού. Η ομάδα του Τζουλιάνι είχε δείξει δείγματα ανάκαμψης και σταθερότητας και με τη βελτιωμένη εικόνα του Τέπαν έμοιαζε να μπαίνει με φόρα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Ωστόσο, ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε σε κάθε κομμάτι του παιχνιδιού απέναντι σε έναν «ζαλισμένο» Ολυμπιακό.

Ο Βαν Ντερ Ντρις μπήκε απόλυτα προσηλωμένος και έδωσε ώθηση στους πράσινους στο ξεκίνημα. Εξίσου δυναμικά μπήκε στο παιχνίδι και ο Ανδρεόπουλος ο οποίος όχι μόνο τα πήγε πολύ καλά στην υποδοχή αλλά ενίσχυσε σημαντικά το επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Η αδυναμία του Ολυμπιακού στο μπλοκ μεγάλωσε ακόμα περισσότερο όταν ο Παγιένκ αποχώρησε τραυματίας αρκετά νωρίς. Όσο το παιχνίδι εξελίσσονταν τόσο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση έβρισκε ο Παναθηναϊκός στην επίθεση εκμεταλλευόμενος την κακή μέρα του Ολυμπιακού στο μπλοκ.

Όταν ο Γιάκομπσεν έβαλε και τους κεντρικούς στο παιχνίδι οι πράσινοι βρήκαν ακόμα περισσότερες επιλογές. Μάλιστα, από τις 15 φορές που ο Γιάκομπσεν επέλεξε πρώτο χρόνο τις 11 πήρε πόντο ο Παναθηναϊκός. Το σερβίς του Παναθηναϊκού έβαλε ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους ερυθρόλευκους και παρά τις αλλαγές ανάμεσα σε Δαλακούρα και Πέριτς ο Τζουλιάνι δε βρήκε ποτέ την ιδανική μέθοδο ώστε να βρει σίγουρη υποδοχή.

Με τον Τέπαν να είναι σε άσχημη μέρα αλλά και τον Στιβαχτή και τον Προύσαλη, για όσο αγωνίστηκε, να είναι εκτός ρυθμού οι ερυθρόλευκοι δεν βρήκαν σταθερότητα σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Με κάποια μεμονωμένα σερβίς και κάποιες επιθέσεις που η ατομική ποιότητα έπαιξε το ρόλο της, κυρίως από τον Μιχαΐλοβιτς, ο Ολυμπιακός προσπάθησε να κρατηθεί ζωντανός. Αυτό δεν ήταν αρκετό, όμως, αφού, επιπλέον, ο Παναθηναϊκός βρήκε πολλές βοήθειες από τον Στάλεκαρ στο μπλοκ. Ο Σλοβένος, που έχει όλο και καλύτερη απόδοση, έπιασε υψηλή απόδοση αφού μέτρησε 5 μπλοκ, αλλοίωσε ακόμα περισσότερες φάσεις και επιπλέον πίεσε αρκετά από το σερβίς το οποίο εκτελεί όλο και καλύτερα το τελευταίο διάστημα.

Η εικόνα του Ολυμπιακού, με αποκορύφωμα το δεύτερο σετ, ήταν απογοητευτική και αυτό συνοδεύτηκε από έλλειψη ψυχολογίας. Είναι γεγονός πως ο Τζουλιάνι παρέλαβε μια ομάδα το υλικό της οποίας δεν επέλεξε και κλήθηκε να το διαχειριστεί μετά από αλλαγές. Ωστόσο δεν κατάφερε στο σημερινό παιχνίδι να δώσει ηρεμία και αισιοδοξία στην ομάδα του ακόμα και αν δοκίμασε αλλαγές και βεβαίως έχοντας την ατυχία με τον Παγιένκ από νωρίς.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο ξεπέρασε την περίοδο κάμψης που είχε στα τέλη Φλεβάρη αλλά έχει καταφέρει να επανέλθει στην κορυφή με τον ιδανικότερο τρόπο και αξιοποιώντας τις γκέλες των αντιπάλων του. Οι ακραίοι του, και ο Πρωτοψάλτης και ο Ανδρεόπουλος, έχουν δώσει μεγάλη σταθερότητα στην υποδοχή δίπλα στον Γκαρά, ο Ντερ Ντρις θυμίζει και πάλι τον καλό του εαυτό ενώ ο Γιάκομπσεν με τους δύο κεντρικούς κάνουν τη διαφορά, δίνουν πόντους και κυρίως χαλάνε μπάλες του αντιπάλου δίνοντας την ευκαιρία για εύκολες άμυνες. Ο πάντα μετριόφρων Δημήτρης Ανδρεόπουλος δεν αποδέχθηκε τον τίτλο του φαβορί και αυτό δείχνει για ακόμα μια φορά το πόσο προσεκτικός είναι στα λόγια και πόσο ελεγχόμενη θέλει να κρατήσει την αισιοδοξία ώστε να μην παρασύρει τον Παναθηναϊκό σε λάθος δρόμο. Πέρα από την ποιότητα των παικτών ο προπονητής της ομάδας είναι ο απόλυτος «μαέστρος» και εκ του αποτελέσματος δείχνει ότι μπορεί να διαχειριστεί άψογα το ρόστερ του και να το οδηγήσει με ασφάλεια προς την κορυφή.

Η απόλυτη κυριαρχία του Παναθηναϊκού, ο ηγέτης Ανδρεόπουλος και ο συνδετικός κρίκος Ρούλης