MENU

Είναι ξεκάθαρο πως στα ζευγάρια των πλέι άουτ υπάρχουν φαβορί και είναι φυσικά οι δύο ομάδες που έχουν το πλεονέκτημα έδρας. Μέχρι την τελευταία στιγμή άλλωστε ο Άρης και ο Ηλυσιακός είχαν μαθηματικές ελπίδες για την οκτάδα και ενδεχομένως να τα είχαν καταφέρει αν στη regular season είχαν κάνει κάποιες λεπτομέρειες καλύτερα. Παρόλα αυτά τόσο ο Απολλώνιος όσο και η Λαμία υπήρξαν στιγμές στη σεζόν που έδειξαν πολύ καλά στοιχεία αλλά τους έλλειψε κάτι βασικό, η διάρκεια και η συνέπεια.

Οι κιτρινόμαυρες ομάδες των πλέι άουτ έχουν αρκετή δόση ποιότητας στο ρόστερ τους. Ο Άρης μετά τον ερχομό του Γιάννη Τσαϊρέλη απέκτησε… σχήμα και ταυτότητα. Η παρουσία της Μπάκα και της Ξανθοπούλου έδωσε αρκετό πάθος και δυναμισμό στην ομάδα κάτι που μεταξύ άλλων έφερε την ομάδα και στο Final 4 του Κυπέλλου. Δεν είναι τυχαίο πως ο Άρης, με εξαίρεση την ήττα με 2-3 από τη Λαμία, έχει κερδίσει δύο φορές τον Ηλυσιακό, δύο φορές τον Απολλώνιο και επίσης τη Λαμία εκτός έδρας κάτι που δείχνει πως στα παιχνίδια υψηλής σημασίας πήρε αυτό που ήθελε. Σε μεγάλο βαθμό πληρώνει τον άσχημο πρώτο γύρο όταν η ομάδα δεν είχε σημείο αναφοράς στην επίθεση και έψαχνε να βρει ρυθμό χωρίς επιτυχία. Από τον Ιανουάριο και μετά δε συνέβαινε το ίδιο και σίγουρα πέρα από τη δύναμη της έδρας κόντρα στον Απολλώνιο θα έχει και τη δύναμη της ψυχολογίας και της αυτοπεποίθησης.

Ο Απολλώνιος, από την άλλη, ήταν η ομάδα που κέρδισε τις εντυπώσεις μετά τις πρώτες έξι αγωνιστικές αφού πήρε βαθμό από την ΑΕΚ, και παραλίγο τη νίκη, το ίδιο πήγε να κάνει στην έδρα του Ολυμπιακού όπου έχασε δύσκολα με 3-2, εντυπωσίασε κόντρα σε Θέτιδα και ΠΑΟΚ ενώ πήρε πολύτιμο βαθμό και στη Λαμία. Αυτό έδωσε σημαντικούς βαθμούς και περίσσια ψυχολογία στην ομάδα κάτι που σταμάτησε απότομα αφού οι νίκες έγιναν αντικείμενο προς… εξαφάνιση. Η λύση της συνεργασίας με τον Μπουτσουρή και αργότερα με την Φακοπουλίδου, τη Χατζηγρηγορίου και τη Διάλλα αποσυντόνισαν πλήρως την ομάδα. Η νίκη επί του Παναθηναϊκού ήταν σημαντική όχι τόσο βαθμολογικά όσο για τον εγωισμό της ομάδας. Ο Απολλώνιος ενδεχομένως να πληρώνει ότι δεν είχε υπομονή όταν ήρθαν τα ανεπιτυχή αποτελέσματα, αρκετά από αυτά ωστόσο δεν ήταν κόντρα στη λογική όπως η ήττα από έναν καλό Ηλυσιακό ή από τον φορμαρισμένο Άρη ακόμα και από τα σκληροτράχηλα Πεύκα. Η ομάδα από το Κερατσίνι ξεκίνησε τη σεζόν με φιλοδοξίες αλλά η έλλειψη εμπειρίας και παραστάσεων σε όλα τα επίπεδα δεν επέτρεψε κάτι καλύτερο από τη 12η θέση.

Ομάδα ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο ήταν ο Ηλυσιακός με τη σειρά του. Ο βασικός στόχος της ομάδας ήταν το πλασάρισμα στην οκτάδα και η παρουσία καλών αθλητριών με αποκορύφωμα την Αγκμπορτάμπι, που αποκτήθηκε για μισή σεζόν, έδειχναν πως σε καμία περίπτωση ο Ηλυσιακός δε θέλει να μπλέξει σε πλέι άουτ. Η νίκη επί του Ολυμπιακού ήταν το «μπαμ» αλλά ήταν ακόμα σημαντικότερο πως ακολούθησαν πολύτιμες νίκες κόντρα σε Θέτιδα και ΠΑΟΚ. Εκεί ο Ηλυσιακός έδειξε ότι είναι ομάδα που θα κοιτάξει ψηλά. Το ότι δεν υπήρξε σταθερότητα, όμως, και τα παιχνίδια που ανοίγουν το δρόμο για τα πλέι οφ χάθηκαν άλλαξε τα δεδομένα. Ο Ηλυσιακός, παρόλα αυτά, εκτός ότι βρήκε στο πρόσωπο της Μάασε μια καλή και αξιόπιστη διαγώνια διαθέτει μια από τις πιο ταλαντούχες ακραίες της νέας γενιάς, τη Φαίη Μπακοδήμου. Η 23χρονη «μεγάλωσε» και έδειξε ότι έχει τις δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει και δεν ήταν τυχαίο πως αποτέλεσε μια από τις καλύτερες παίκτριες του Ηλυσιακού συνολικά στη σεζόν.

Η Λαμία, τέλος, ήταν μια περίπτωση αντίστροφη του Απολλώνιου. Το πρόγραμμα της ομάδας ήταν ιδιαίτερα δύσκολο στο ξεκίνημα και αυτό έφερε πέντε συνεχόμενες ήττες με το… καλημέρα. Το ότι ακολούθησαν 4 νίκες σε 5 αγώνες ήταν μια απόδειξη ότι η ομάδα δεν ήταν τόσο κακή και πως είχε πλέον αποκτήσει ρυθμό. Με τον Κώστα Αγγουρά πλέον στον πάγκο βρισκόταν μονίμως σε δύσκολη θέση και κάθε παιχνίδι ήταν απαιτητικό κάτι που δεν άφησε την ομάδα χωρίς άγχος και πίεση ακόμα και όταν κέρδισε κατά σειρά Πεύκα, Απολλώνιο και Παναθηναϊκό. Η εικόνα της ομάδας έδειχνε πως από τη μια αγωνιστική στην άλλη μπορεί να εμφανίσει τελείως διαφορετικό πρόσωπο και μετά από μια σημαντική νίκη να ακολουθήσει ήττα από αυτές που κοστίζουν.

Σε καμία περίπτωση ο Απολλώνιος και η Λαμία δεν είναι τελειωμένες αλλά σίγουρα ο Άρης και ο Ηλυσιακός είναι σε καλύτερη θέση και κυρίως έχουν πνευματικό πλεονέκτημα. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, βέβαια, από τότε που ο Ηλυσιακός είχε ανατρέψει πλήρως τα δεδομένα κόντρα στις Αμαζόνες οι οποίες είχαν χάσει οριακά την οκτάδα αλλά εν τέλει υποβιβάστηκαν. Αυτό είναι το καλύτερο παράδειγμα για να δείξει πόσο διαφορετικά είναι τα δεδομένα σε αυτή τη σειρά αγώνων όπου η ψυχολογία και το φορμάρισμα μπορούν να πάνε περίπατο από τη μια μέρα στην άλλη. Πόσω μάλλον όταν όλα κρίνονται στις δύο νίκες, τόσο γρήγορα.

Στο κυνήγι της παραμονής δε χωράνε όλοι