Οι πράσινες δεν έπιασαν το άριστα αλλά κατάφεραν να πετύχουν αυτό που ήθελαν. Υπήρξαν πολλά λάθη και αρκετές αδυναμίες για το τριφύλλι αλλά ακόμα και έτσι το αποτέλεσμα ήταν απόλυτα θετικό αφήνοντας σαν συμπέρασμα «καλύτερα μια νίκη χωρίς εντυπωσιακή εμφάνιση παρά μια ήττα με καλή εμφάνιση».
Το βασικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν πως παρότι έχτιζε διαφορά τριών ή τεσσάρων πόντων ακολουθούσε κάμψη που έφερνε το παιχνίδι σε ισορροπία. Ουσιαστικά οι πράσινες ήταν επιρρεπείς όταν είχαν την ευκαιρία να χτίσουν μεγάλη διαφορά και να τελειώσουν τα σετ. Με την ίδια άνεση που ερχόταν η κάμψη, όμως, ακολουθούσε μια ανάκαμψη. Με αυτό τον τρόπο δηλαδή γίνεται φανερό πως ο Παναθηναϊκός γιάτρευε τις πληγές του και δεν πληγωνόταν.
Η ανάπτυξη των επιθέσεων δεν έγινε αρμονικά και αυτό εξηγεί το ότι έμεινε χαμηλά στην επίθεση η Καρκάσες ενώ το δίδυμο των κεντρικών, Χατζηευτρατιάδου και Σαμαντάν, είχαν μόλις 3/9 και 1/5 επιθέσεις αντίστοιχα. Η ικανότητα των κεντρικών, όμως, να συνεισφέρουν σε πολλά επίπεδα κάλυψε τις αδυναμίες αφού τόσο με το μπλοκ όσο και με τα σερβίς αντιστάθμισαν τα προβλήματα.
Στα θετικά που έκαναν τη διαφορά προστίθεται η πολύ καλή εμφάνιση της Γκρότους και την Άτκινσον. Η Ολλανδέζα ακραία πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνισή της για φέτος αφού άντεξε στην υποδοχή, είχε έντονη παρουσία στην άμυνα ενώ επιθετικά είχε επιμονή και κατάφερε να πιέσει την απέναντι πλευρά. Η Άτκινσον, με τη σειρά της, πήρε 25 πόντους με τις περισσότερες επιθέσεις μάλιστα να μη γίνονται με ιδανικές συνθήκες. Αυτό δείχνει το πόσο καθοριστική είναι η Αμερικάνα ακόμα και όταν καλείται να επιτεθεί σε δύσκολες καταστάσεις. Στα αρνητικά, βέβαια, είναι πως μια πανύψηλη αθλήτρια με καλές τοποθετήσεις έχει μόλις ένα κερδισμένο μπλοκ σε τέσσερα σετ.
Δε γίνεται να παραβλέψουμε, όμως, τη γενικότερη συνεισφορά της Χατζηευστρατιάδου. Η κεντρικός του τριφυλλιού έχει επιστρέψει υγιής και αυτό είναι ένα πολύτιμο προνόμιο. Η Μεταξά ανταπεξήρθε σχεδόν άριστα ως βασική μέχρι τώρα παρόλα αυτά η Χατζηευστρατιάδου προσθέτει επιπλέον ενέργεια και πάθος στο παιχνίδι κάτι που είναι εξίσου σημαντικό με τους πόντους και τα μπλοκ πολλές φορές. Ο Παναθηναϊκός είχε σημεία που ήταν υποτονικός και εκεί χρειαζόταν μια «ένεση» ενθουσιασμού που την έβρισκε από τις… εκρήξεις της Χατζηευστρατιάδου. Με τη Σαμαντάν σχεδόν αναντικατάστατη, τη Χατζηευστρατιάδου και την Μεταξά σε πολύ καλή κατάσταση και την Κελεσίδη να γίνεται συχνά (όπως και τώρα) X factor που δίνει σημαντικές λύσεις όταν χρειάζεται ο Καλμαζίδης έχει την άνεση να ανακατέψει την τράπουλα σε αυτή τη θέση κερδίζοντας πολλά από όλες.
Η CSM Βουκουρεστίου αποδείχθηκε στην πράξη ένας αντίπαλος που δεν μπορεί να τον υποτιμήσει κανείς. Για το λόγο αυτό η νίκη με καθαρό σκορ είναι πολυτέλεια ενόψει της ρεβάνς. Άλλωστε στο Βουκουρέστι ο Παναθηναϊκός θα συναντήσει πίεση από την κερκίδα, άγχος το οποίο πάντα υπάρχει σε τέτοια παιχνίδια και έναν άξιο αντίπαλο. Έχοντας ως προίκα το 3-1 του πρώτου αγώνα όμως μπορεί να ελπίζει σε ένα ακόμα βήμα στο φετινό Challenge Cup.
