Σε όλη μου την καριέρα έχω συνηθίσει να κινούμαι σε ένα περιβάλλον που δεν είμαι πλειοψηφία όσον αφορά στα πανελλαδικά ΜΜΕ. Από την κανονική SportDay, την ΕΞΕΔΡΑ, τον ΣΚΑΪ, τον SporFM, το gazzeta και αρκετά ακόμη είναι η αλήθεια, έπρεπε να απευθύνομαι σε ένα κοινό που είναι εκπαιδευμένο διαφορετικά και ζει σε ένα διαφορετικό περιβάλλον κατά βάση. Άρα θεωρώ τον εαυτό μου προσαρμοσμένο στη συγκεκριμένη διαδικασία.
Από την ώρα που έγινα πατέρας, έχω ηρεμήσει πολύ είναι η αλήθεια και προσπαθώ να περάσω τις θέσεις μου με πιο ήπιο τρόπο γιατί αντιλήφθηκα με το πέρασμα του χρόνου πως ίσως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να σεβαστεί τις θέσεις σου ακόμα και αυτός που είναι απέναντί.
Προφανώς αντιλαμβάνομαι πως έχω ένα ιδιαίτερο ύφος, πως μπορώ να σε εκνευρίσω χωρίς αυτό να αποτελεί την βασική μου επιδίωξη γιατί προέχει το πιστεύω μου. Για μένα πχ είναι αδιαπραγμάτευτο το ότι δεν θα ανεχτώ να με κλέψει κανένας και στη περίπτωση του Μπακασέτα αυτό που κάνει είναι κλοπή. Και αναφέρομαι στον θεατρινισμό και όχι στο σκηνικό που συνειδητά έστησε για ποδοσφαιρικούς λόγους στη προσπάθεια εξασφάλισης του αποτελέσματος. Αν για σένα που διαβάζεις είναι εκνευριστικό να αναφέρομαι στα πιστεύω μου, μη με διαβάζεις. Αν πιστεύεις πως δεν είναι μεμπτό αυτό που έκανε, είναι πρόβλημα. Και επειδή θα αρχίσετε από κάτω αυτό έκανε ο Ίβιτς και αυτό έκανε ο Μπράντον, δεν θυμάμαι να ήμουν θερμός υποστηρικτής του ότι έκαναν. Αν και στου Μπράντον περισσότερο μου φαίνεται αστείο, παρά καφρίλα αλλά εδώ έχω το πλεονέκτημα να γνωρίζω τον χαρακτήρα του παίκτη κάτι που δεν έχετε εσείς.
Αυτό που με έκανε έξαλλο στο προηγούμενο άρθρο, είναι ο φελλός που έγραψε από κάτω πως πρέπει να παρέμβει λέει ο κ. Παπαθεοδώρου και να με απολύσει επειδή έγραψα υποτιμητικά για τον Μπακασέτα. Να με απολύσει δηλαδή επειδή έγραψα το πιστεύω μου, για έναν εκατομμυριούχο που στα δικά μου μάτια αυτή τη στιγμή παίζει το λεγόμενο «ποδοσφαιρικό εφάπαξ». Ας απολυθώ εγώ, αλλά να ξέρεις πως θα απολυθείς και εσύ φιλαράκο απόγονε των δωσίλογων αν στη δουλειά σου πεις τα πιστεύω σου. Ή ακύρωσέ τα και ζήσε στη δυστυχία σου. Γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να αυτολογοκρίνεσαι.
Τέτοιοι τύποι, είναι αυτοί που σε οδηγούν στους λόγους που η χώρα υπάρχει από τύχη. Η σκατοψυχία σε άλλο επίπεδο, το μίσος προς λάθος κατευθύνσεις και στο τέλος η λιγοψυχία σε κρίσιμα θέματα που επηρεάζουν τις ζωές μας. Ο σύγχρονος Έλληνας σε μία πρόταση.
Εγώ λοιπόν είμαι εδώ για να γράφω τα πιστεύω μου, κόντρα στα στατιστικά αφού υπάρχουν δεκάδες άλλοι να υποστηρίζουν αυτά που στη δική μου κουλτούρα είναι απέναντι. Και δεν απολογούμαι για να μη παρεξηγηθώ, απλά γράφω αυτό το μπλογκ για να ξεφτιλίσω τον ρουφιάνο της διπλανής πόρτας.
Η θέση μου για τον Μπακασέτα δεν αλλάζει και ούτε θα αλλάξει. Και αν καθαρίσει το μυαλό σας, θα καταλάβετε πως η βάση των όσων γράφω είναι δίκαιη. Απλά σας πιάνει ένα κλίμα προστατευτικότητας για κάποιον που λειτουργία παρωδικά υπέρ της ομάδας σας, αλλά είμαι σίγουρος 1000% πως σε βάθος χρόνου θα αντιληφθείτε απλά πως την μικραίνει.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα περιστατικό στο Σουκρού Σαράτσογλου και αφού ο Μούσλι έχει σκοράρει. Στα 30 του τότε, ο αρχηγός της εθνικής Ουρουγουάης Ντιέγκο Λουγκάνο, έχοντας χάσει τον Μουσλίμοβιτς στη φάση του γκολ, κλοτσάει στο ψαχνό και τον αποθεώνει η κερκίδα. Μία κερκίδα που λίγα λεπτά μετά, έφευγε με το κεφάλι κάτω και ο Λουγκάνο με την αίσθηση πως έκανε τη δουλειά του.
Στη περίπτωση του ΠΑΟ, δεν θα είναι λεπτά, θα είναι λίγο περισσότερο.
Πάμε τώρα στο ντέρμπι της Κυριακής. Η επιστροφή Κωνσταντέλια είναι δεδομένη και αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά, είναι πως η απουσία του ήταν εμφανής. Προφανώς και δεν είναι εύκολο παιχνίδι, απλά για τον ΠΑΟΚ αποτελεί αβαντάζ πως διεξάγεται πριν και μετά από ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Απλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο αντίπαλος δεν έχει σίγουρα τη δυνατότητα απώλειας στο πρωτάθλημα, άρα θα πρέπει να είμαστε πειστικοί στον αγωνιστικό χώρο.
Διάβαζα τα σχόλια στο θέμα της απόρριψης του αιτήματος του Ολυμπιακού. Οι εξυπνάδες από κάτω έδιναν και έπαιρναν. Επειδή λοιπόν πρέπει να καταλαβαίνετε και τι συμβαίνει, όταν τίθεται θέμα προγράμματος, δεν μετράνε οι συμμαχίες εκτός και αν είσαι αδιάφορος. Δηλαδή ο Καρυπίδης, περισσότερο ήθελε να πάει κόντρα στον Μαρινάκη παρά οτιδήποτε άλλο. Ο Άρης έχει να διαχειριστεί την κατάρα της 5ης θέσης από την πρώτη στιγμή. Είναι κακό να ξέρεις τι θα τερματίσεις. Όμως η ουσία είναι πως πολλές ομάδες έχουν έναν συγκεκριμένο προγραμματισμό που τους βολεύει, άρα θα κοιτάξουν το συμφέρον τους. Στη περίπτωση του ΠΑΟΚ, αυτό που ουδείς λέει, είναι πως ήθελε την αναβολή για διάφορους λόγους με σημαντικότερο έναν. Το ότι η πρεμιέρα των πλέι οφς είναι προγραμματισμένη ανάμεσα σε ευρωπαϊκούς αγώνες – φωτιά να υποθέσω – κάτι που δεν θα συνέβαινε αν άλλαζε το πρόγραμμα.
Για όσους ξύνονται στους καναπέδες τους λοιπόν και φέρνουν βαθμούς στη χώρα κάθε έξι χρόνο και άμα, δεν μπορούμε να απολογούμαστε κιόλας.
Και αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και ο Ολυμπιακός που έκανε το αίτημα αυτό, δεν μπορεί να κριθεί με γνώμονα τη συμπάθεια ή την αντιπάθεια που τρέφουμε για αυτόν.
Αν η αντιπάθεια που έχουμε για τις πρακτικές και το ύφος τους, μας οδηγήσει να την διατηρούμε και απέναντι στους αθλητές και τον προπονητή του, τότε πραγματικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
