Το δώρο που ζήτησε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος για τα 50ά γενέθλιά του ήλθε, αλλά ήταν κάπως… προσωπικό. Και ήταν ένα δώρο ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης της επίμονης προσπάθειας, που συχνά έπαιρνε τη μορφή της αυστηρότητας, ακόμη και τιμωρίας. Ηταν το αποτέλεσμα μιας σχέσης (στ)οργής του προπονητή με τον παίκτη του, έναν παίκτη που όσο και αν πιστεύει ο κόουτς, άλλο τόσο έχει μοχθήσει, ώσπου να φτάσει στο σημείο να απολαμβάνει -λιγοστές ως τώρα- βραδιές όπως η χθεσινή (22/3). Στο κουτί της νίκης του Ολυμπιακού στο Βελιγράδι το όνομα του αποστολέα έλεγε… Δημήτρης Αγραβάνης!
Θεωρώ ότι ο Αγραβάνης είναι τυχερός που βρίσκεται στον Ολυμπιακό και είναι ακόμη πιο τυχερός, που έχει για προπονητή έναν άνθρωπο, που έχει βάλει τα στήθη του για να τον προστατέψει από την κριτική, να τον βάλει στον σωστό δρόμο και να τον αναδείξει. Αν το δούμε αντίστροφα, ο Ολυμπιακός και ο Σφαιρόπουλος έχουν στα χέρια τους ίσως τον μοναδικό έλληνα πάουερ φόργουορντ/σέντερ με αυτά τα σωματικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Είναι 22 ετών, έχει ύψος 2,08 μ., έχει την πλαστικότητα για να παίξει στο «4», τη δύναμη για να αγωνιστεί στο «5» και όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα αρκετά καλό περιφερειακό σουτ, που μπορεί ασφαλώς να γίνει και καλύτερο.
Αυτό που οφείλουμε να εξάρουμε είναι ότι ο Σφαιρόπουλος και κατ΄επέκταση ο Ολυμπιακός, συναποφάσισαν να αναδείξουν έναν ακόμη έλληνα παίκτη και να τον προσθέσουν στον ήδη ισχυρό ελληνικό κορμό, που για όσους μπορούν πραγματικά να αντιληφθούν τι σημαίνει «αποδυτήρια» είναι απαραίτητος για μια ομάδα, που κυνηγά σπουδαία επιτεύγματα στα ευρωπαϊκά και εγχώρια παρκέ. Δεν θα μπορούσαν οι Ερυθρόλευκοι να αποκτήσουν π.χ. τον Κένι Γκέιμπριελ, όπως έκανε ο Παναθηναϊκός; Η έναν αντίστοιχων χαρακτηριστικών παίκτη που θα τον είχαν ως ασφάλεια πίσω από τον Γιώργο Πρίντεζη; Θα μπορούσαν να το έχουν κάνει άνετα από πέρυσι, αλλά πήραν διαφορετική απόφαση, να πορευτούν με τον Αγραβάνη και τον Ιωάννη Παπαπέτρου, ούτως ώστε να προσθέσουν δύο Ελληνες στον κορμό της ομάδας!
Το ίδιο συνέβη πέρυσι με τον Κώστα Παπανικολάου. Και τι δεν άκουσε ο κόουτς Σφαιρόπουλος για τη διπλή επιμονή του, αφενός να τον επαναφέρει στο Λιμάνι (1. Για να ενισχυθεί ο ελληνικός κορμός και 2. Για να μην υπογράψει στον Παναθηναϊκό - ήταν η μοναδική πρόταση και το συμβόλαιο έτοιμο) και αφετέρου να τον βοηθήσει να βρει τον ρυθμό, που είχε χάσει κυνηγώντας το αμερικανικό όνειρο στο ΝΒΑ. Μέχρι ότι μάνατζέρ του είναι ο αδελφός του προπονητή είχε ειπωθεί, αλλά ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έκλεινε τα αφτιά του και έθετε το σχέδιο επανένταξης του Παπανικολάου στις παλιές αγωνιστικές συνήθειες, ούτως ώστε φέτος να είναι ο… βασικότερος των βασικών και να παίζει 37’34’’ στην καυτή έδρα του Ερυθρού Αστέρα κάνοντας όργια!
Θα φύγει (αν φύγει) ο Ματ Λοτζέσκι! Ε και; Ο Ολυμπιακός θα έχει στη θέση του δύο Ελληνες (Παπανικολάου, Παπαπέτρου) συν τον Αγραβάνη στο «4», συν τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Αθηναίου, συν Τολιόπουλο και Μαραγκό από πίσω, και ποιος ξέρει ποιον άλλον θα επιλέξει για να ενσωματώσει στο σύστημα και την αγωνιστική φιλοσοφία του δίνοντάς του με τον καιρό ακόμη και θέση βασικού. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ακόμη και ένα παιδί με ιδιαίτερη νοοτροπία κάποια στιγμή θα αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να φτάσει στον προορισμό του. Ο Αγραβάνης (μακάρι να) κατάλαβε ότι θα αναδειχθεί μόνο μέσα από την ομαδική λειτουργία κάνοντας τα πράγματα που ξέρει καλά. Εβγαλε ψυχή, σκληράδα, έπαιξε «ξύλο» και έβαλε μεγάλα σουτ, που κράτησαν ζωντανό τον Ολυμπιακό.
Κανείς δεν επιθυμεί να ευνουχίσει την τρέλα και την άγνοια κινδύνου, που διαθέτουν ορισμένοι παίκτες και ένας από αυτούς είναι ο 22χρονος διεθνής. Χρειάζεται, όμως, συνδυασμός και επιτέλους να καταλάβουν όλα τα παιδιά (και οι γονείς τους, που πολλές φορές γίνονται από την υπέρμετρη αγάπη τους οι χειρότεροι σύμβουλοι) ότι οι σοβαρές ομάδες δεν βάζουν πρώτο το ταλέντο, αλλά τη σωστή νοοτροπία και τον χαρακτήρα. Και ότι δεν θα υπάρχει πάντα ένας Σφαιρόπουλος, αλλά κάποιος άλλος με λιγότερη υπομονή. Είναι, λοιπόν, στο χέρι του Αγραβάνη να συνεχίσει με σοβαρότητα και συγκέντρωση, ούτως ώστε μακροπρόθεσμα να εκπληρώσει την αποστολή του ως αθλητής βάσει των σπάνιων χαρακτηριστικών που διαθέτει.
