Στη μετακομουνιστική Ρωσία όπου καταλάμβαναν θέσεις μάχης και επιρροής σε μία παρθένα και αναδυόμενη αγορά οι πλέον αδίστακτοι αυτοδημιούργητοι, γνήσιου μαφιόζικου τύπου.
Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς ήταν το ορφανό εβραιόπουλο, ο μετέπειτα χοντροπαίκτης τόσο επί Γιέλτσιν, όσο και επί του διαδόχου του Πούτιν. Εξαγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της Τσέλσυ και σε μια δεκαετία κιόλας κατάφερε να την κάνει την πρώτη ομάδα στην Αγγλία.
Πήρε τον Πανιώνιο της Αγγλίας, αυτός ο εντελώς άσχετος από μπάλα Αμπράμοβιτς και ξανάγραψε την Ιστορία της Τσέλσυ, που ιδρύθηκε σα σήμερα, στις 10 Μαρτίου, το 1905.
Έτσι είναι. Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς δεν είναι της πλάκας μεγαλομέτοχος ΠΑΕ εκδοχής ελληνικής. Από τότε που ο Ρώσος πήρε την λονδρέζικη ομάδα αυτή κυττάει στα ίσα στα μάτια την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Λίβερπουλ, την Άρσεναλ και όποια άλλη. Μη μιλήσει κανείς για Μουρίνιο.
Μεγάλος προπονητής ο κοντοπούτανος, έχει το μερίδιό του στην αναβάθμιση της Τσέλσυ, όμως στην αξιολόγηση του αποδυτηριάκια ο ιδιοκτήτης της ομάδας, της κάθε ομάδας τοποθετείται Νο1 στην ιεραρχία. Ο μεγαλομέτοχος, ο επενδυτής είναι αυτός που έχει τον πρώτο λόγο.
Ο Αμπράμοβιτς προσέλαβε τον Μουρίνιο, όχι το αντίθετο. Ο Αμπράμοβιτς έδιωξε και ξαναπήρε τον Πορτογάλο και τον ξαναέστειλε, αυτός ορίζει το μπάτζετ της εταιρείας. Δεν μιλάμε ελληνικά, δηλαδή προεδράρα είναι ο άλλος επειδή... αγαπάει την ομαδάρα, επειδή βάζει λεφτά. Είμαι διπλωματούχος μαλάκας αν τα χώσω στον προπονητή και στους παίκτες, και στα τσιράκια του μεγαλομέτοχου, κι όχι στον ίδιον. Πλάκα κάνουμε;
Δεν οφείλεται μονάχα στις υψηλές επενδύσεις η εξέλιξη της Τσέλσυ από μιά εξαντρίκ λονδρέζική ομάδα δεύτερης γραμμής σε παγκόσμια ομάδα. Είναι έργο ενός εντελώς άσχετου, αμύητου με τον κόσμο του ποδοσφαίρου, του 51χρονου Ρομάν Αμπράμοβιτς, στο ποινικό μητρώο του οποίου θα πέσει φως μετά το θάνατό του.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ
