Ο 49χρονος κόουτς, που εκτός των άλλων δουλεύει στην Mouratoglou Tennis Academy (την πασίγνωστη ακαδημία του κοντά στη Νις) με την υπερταλαντούχα Κόκο Γκοφ, μας εξηγεί γιατί ο Στέφανος νιώθει άγχος και πώς αυτό επηρεάζει τα αποτελέσματά του.
Ο δημοφιλής Γάλλος, πάντως, δεν φαίνεται να ανησυχεί για το μέλλον του Έλληνα πρωταθλητή μετά το αρνητικό σερί του στο tour, αν και δεν θεωρεί ότι οι νέοι είναι ακόμα έτοιμοι να «εκτοπίσουν» τους περίφημους Big 3.
Μας υποδέχτηκε λέγοντας «καλημέρα» και «ευχαριστώ πολύ», όμως παραδέχτηκε πως παρά τις ελληνικές ρίζες του δεν μιλάει καθόλου τη γλώσσα! «Ο πατέρας μου αρνιόταν να μου μιλήσει στα ελληνικά και έτσι δεν έμαθα ποτέ», είπε χαρακτηριστικά.
Αφού, λοιπόν, μας είπε το... παράπονό του, αρχίσαμε τη συζήτηση για τον Στέφανο...
- Πιστεύετε ότι οι Έλληνες φίλαθλοι έχουν λόγο να ανησυχούν για τον Τσιτσιπά;
- Είναι κάτι φυσιολογικό αυτό που περνάει στο tour; Κάτι που συμβαίνει μετά από μια τόσο καλή περίοδο στη σεζόν;
«Τίποτα δεν είναι φυσιολογικό ή μη φυσιολογικό. Αλλά όταν ένας παίκτης ανεβαίνει τόσο γρήγορα αυτό συμβαίνει συχνά, και έχει συμβεί σε όλους τους νέους χωρίς εξαίρεση. Διότι εξελίσσεσαι και κάποια στιγμή καταλαβαίνεις τι έχεις κάνει, οι ευθύνες σου έχουν φτάσει σε άλλο επίπεδο και αρχίζεις να βάζεις πολλή πίεση στον εαυτό σου. Θεωρείς ότι είσαι υποχρεωμένος να κερδίσεις ορισμένους αντιπάλους, σκέφτεσαι λίγο διαφορετικά και αυτό επηρεάζει τελικά τα αποτελέσματα. Μετά το συνηθίζεις και καταλαβαίνεις ότι αυτός ίσως δεν ήταν ο σωστός τρόπος σκέψης και συνεχίζεις να ανεβαίνεις. Ο Στέφανος έχει πολύ μεγάλο κίνητρο και έχει ό,τι χρειάζεται για να να πετύχει. Οπότε, μην ανησυχείτε!».
- Νομίζετε, δηλαδή, ότι είναι θέμα πίεσης, καθώς είναι το φαβορί πλέον στα περισσότερα παιχνίδια του;
«Είναι δύσκολh η διαδικασία της μάθησης. Περνάς διαφορετικά στάδια και κάθε διαφορετικό στάδιο έρχεται με διαφορετικές προσδοκίες και πράγματα τα οποία πρέπει να συνηθίσεις. Χρειάζεται λίγος χρόνος».
- Είπε μετά τον αγώνα με τον Ρούμπλεφ στον πρώτο γύρο του US Open ότι δεν έχει έμπνευση όταν μπαίνει στο court. Eίναι λογικό αυτό για ένα παιδί της δικής του ηλικίας;
«Ναι, είναι φυσιολογικό. Για να έχεις έμπνευση, πρέπει να παίζεις ελεύθερα. Και ένα από τα δυσκολότερα πράγματα είναι να παίζεις ελεύθερα όταν έχεις μεγάλες ευθύνες. Το άγχος κόβει πολλά πράγματα. Απόλαυση, έμπνευση, όλα αυτά δεν τα έχεις αν δεν αισθάνεσαι τελείως ελεύθερος».
- Δεν ξέρω αν λόγω της καταγωγής σας έχετε υπ' όψιν την ελληνική νοοτροπία, αλλά έχουν υπάρξει κάποια πολύ αυστηρά σχόλια για τον Στέφανο. Πολλοί, ας πούμε, τον χαρακτηρίζουν «φωτοβολίδα» και λένε ότι δεν πάει πιο ψηλά...
«Συμβαίνει παντού στον κόσμο αυτό, όχι μόνο στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι ξαφνικά ενθουσιάζονται υπερβολικά και όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα περίμεναν, τότε απογοητεύονται υπερβολικά. Δεν πειράζει. Ο κόσμος ξεχνάει, ο κόσμος αλλάζει γνώμη. Δεν μας νοιάζει τι σκέφτεται και τι λέει ο κόσμος. Δεν είναι σημαντικό, διότι οι ίδιοι άνθρωποι που λένε αυτό σήμερα, θα πουν αύριο ότι είναι ιδιοφυΐα».
- Εσείς είστε αρκετά κοντά του, του μιλάτε, τον βλέπετε στις προπονήσεις, το νιώθετε αυτό το άγχος που έχει; Νομίζω ότι στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, στις τελευταίες προπονήσεις πριν την πρεμιέρα, ήταν φανερά στρεσαρισμένος.
«Ναι. Όλοι οι παίκτες οι αγχωμένοι. Όλοι! Το θέμα είναι πώς το χειρίζεσαι αυτό. Σε κάποιες περιόδους είσαι πιο δυνατός, κάποιες άλλες δεν είσαι και σε επηρεάζει περισσότερο. Αλλά όλοι είναι νευρικοί πριν από ματς σε Grand Slam. Αν βρεθείς στα αποδυτήρια, πρέπει να δεις πόσες φορές πάνε στην τουαλέτα πριν μπουν στο γήπεδο. Θα εκπλαγείς! Μιλάμε ακόμα και για ανθρώπους με τεράστια εμπειρία. Πάντα υπάρχει άγχος. Είναι ο ανταγωνισμός. Παίζουν με την καρδιά τους, την ψυχή τους, τα δίνουν όλα. Άρα όταν περιμένεις πολλά, όταν δίνεις τα πάντα έχεις πολύ στρες, σίγουρα».
- Σχετικά με τη νέα γενιά τώρα... Υπάρχουν κάποια καλά σημάδια: η πορεία του Στέφανου στην Αυστραλία, η νίκη του Ζβέρεφ στο ATP Finals πέρυσι, η πρόκριση του Μεντβέντεφ στον τελικό του US Open. Θεωρείτε ότι είναι έτοιμοι να αναλάβουν τα ηνία στο tour;
«Για την ώρα, το δεδομένο είναι ότι οι Big 3 κερδίζουν τα πάντα. Πρέπει αρχικά να πούμε στον κόσμο ότι αυτοί είναι οι τρεις καλύτεροι τενίστες όλων των εποχών. Άρα δεν είναι και τόσο εύκολο... Ο κόσμος λέει ότι οι νέοι δεν έχουν την προσωπικότητα για να τους νικήσουν, αλλά δεν είναι έτσι. Μπορούν να τους νικήσουν, δεν είναι αχτύπητοι. Ο Στέφανος τους έχει νικήσει όλους. Για να πάρεις, όμως, ένα Grand Slam το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να νικήσεις και τους τρεις. Δεν έγινε στη Νέα Υόρκη, εντάξει. Γενικά, ωστόσο, πρέπει να νικήσεις και τους τρεις ή τουλάχιστον δύο. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Μπορείς να νικήσεις έναν, αλλά συνήθως πρέπει να νικήσεις και δεύτερο στη σειρά. Θα το κάνουν κάποια στιγμή, θα αναλάβουν τα ηνία, όμως χρειάζεται να ωριμάσουν. Δε νομίζω ότι είναι έτοιμοι 100%. Δεν είναι μακριά, αλλά δεν είναι έτοιμοι».
- Μιας και μιλήσατε για τους Big 3, θεωρείτε ότι ο τελικός του Wimbledon πήρε πολλά από τους Ρότζερ Φέντερερ και Νόβακ Τζόκοβιτς, ότι είχε συνέπειες στην πορεία τους στη Νέα Υόρκη;
«Σίγουρα πλήγωσε πνευματικά τον Ρότζερ και αυτό είναι λογικό. Θα πλήγωνε οποιονδήποτε, αν βρισκόταν τόσο κοντά. Το είχε στα χέρια του και απέδρασε. Και είναι ότι υπάρχει αυτός η "κούρσα" μεταξύ εκείνου και δύο άλλων για την πρωτιά σε κατακτήσεις Grand Slam. Οπότε αυτό το ματς, αυτός ο πόντος ήταν πολύ σημαντικός. Παρότι είναι απίστευτος πρωταθλητής, είναι πολύ δύσκολο να ξεχάσεις κάτι σαν αυτό. Μπορεί να το ξέχασε, αλλά σίγουρα τον επηρέασε. Σε ό,τι αφορά τον Τζόκοβιτς, έπαιζε τραυματίας. Δε νομίζω ότι είχε καμία σχέση το Wimbledon».
