«Πως;» ήταν η πρώτη ερώτηση που έγινε στον Ναδάλ μετά την κατάκτηση του γαλλικού Open για 12η φορά στην εκπληκτική καριέρα του. «Δεν ξέρω» ήταν τα λόγια του Ράφα, ο οποίος όμως όλα αυτά τα χρόνια έχει δώσει τις απαντήσεις με πολλούς τρόπους, μέσα και έξω από τα τερέν. Κόντρα στα προγνωστικά των 'ειδικών' που σε κάθε τραυματισμό τον χαρακτήριζαν 'τελειωμένο' και προέβλεπαν ότι 'δεν θα παίξει ποτέ ξανά τένις», ο αριστερόχειρας από την Μαγιόρκα το απόγευμα της Κυριακής (09/06) ήταν ξανά ανάσκελα στο χώμα του Philippe Chatrier για να πανηγυρίσει έναν Grand Slam τίτλο. Οπως είχε κάνει το 2005, όταν και πάλι είχε αποκλείσει τον Φέντερερ στα ημιτελικά και σήκωσε το πρώτο του major στον ουρανό του Παρισιού. Τελικά ίσως ο Νίκολας Αλμάγρο είχε δίκιο όταν έλεγε κάποτε πως «μπορεί να το πάρει και στα 65 του».
«Οταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όταν πηγαίνεις κάθε μέρα στο γυμναστήριο και δεν βλέπεις καλά αποτελέσματα, τότε είναι που πρέπει να δουλέψεις περισσότερο» είχε πει πριν το Roland Garros όταν ρωτήθηκε για το πως προετοιμάζει πνευματικά τον εαυτό του για τα μεγάλα ραντεβού. Δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει κανείς το γεγονός ότι δεν φέρνει αποτελέσματα, έτσι δεν είναι;
Επειτα από μια χωμάτινη σεζόν με τρεις ήττες και μόλις 1/4 τίτλους, ο Ναδάλ έδειξε για ακόμα μια φορά ότι το Roland Garros θα είναι πάντα μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Αφού στα ημιτελικά έκανε το 6-0 σε νίκες σε βάρος του Φέντερερ με 3-0 σετ, για δεύτερη σερί χρονιά φορά βρήκε απέναντί του τον Ντόμινικ Τιμ και ακόμα και αν μοιάζει κάπως παράδοξο, ο 25χρονος Αυστριακός του έβαλε πολύ πιο δύσκολα απ' ότι έχουν κάνει άλλοι φιναλίστ στη γαλλική πρωτεύουσα, αφού έπαιξε δύο πολύ ανταγωνιστικά πρώτα σετ και έστειλε το ματς στο 1-1 ύστερα από δύο ώρες σκληρής μάχης.
«Στο 6-5 έπαιξε ένα καλό game, εγώ έπαιξα ένα κακό game, αυτό ήταν. Μετά πήγα στην τουαλέτα, είχα την ευκαιρία να σκεφτώ λίγο τι συνέβη και επέστρεψα με ξεκάθαρες ιδέες για το ματς» είπε ο Ράφα για την απώλεια του δεύτερου σετ. Αυτό που ακολούθησε κόντρα σε έναν παίκτη που είναι το μέλλον του αθλήματος και της επιφάνειας και που σε κάποιες στιγμές έβαλε απέναντι από τον Ναδάλ ένα κομμάτι του εαυτού του με απίστευτες άμυνες, ήταν εντυπωσιακό.
Εχοντας στο πρόσωπο μια έκφραση που έλεγε τα πάντα, ο Ράφα πήρε τους 16 από τους 17 επόμενους πόντους, δεν έχασε ούτε έναν στο σερβίς του έχοντας 100% και διέλυσε αγωνιστικά και πνευματικά τον Τιμ παίρνοντας το τρίτο σετ με 6-1. Η συνέχεια ήταν ανάλογη, ο Αυστριακός ακόμα και αν είχε μια βδομάδα περισσότερης ξεκούρασης δεν θα μπορούσε να αντιπαρατάξει τίποτα στο skillset του μύθου από την Μαγιόρκα, που έκλεισε και το τέταρτο σετ με 6-1.
Για να φτάσει σε αυτό το ανεπανάληπτο 93-2 στην πιο απαιτητική επιφάνεια και να συνεχίσει να ανεβαίνει στη λίστα με τις κατακτήσεις major τίτλων, ο Ράφα χρειάστηκε να δουλέψει κάποια πράγματα στο παιχνίδι του και να αλλάξει - σε έναν βαθμό - την προσέγγισή του. «Baseline μέχρι να παγώσει η κόλαση» μπορούσε να πει κάποιος παλαιότερα, όμως πλέον δεν ισχύει και σε αυτό, πέρα από τον Τιμ, στάθηκαν οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη Τύπου, αφού τα ανεβάσματα στο φιλέ έκριναν πολλούς πόντους και τελικά τον τίτλο.
«Πες μας, πως γίνεται να ανέβηκες στο φιλέ 27 φορές και να πήρες 23 πόντους;». Με τη γνωστή ταπεινότητα ο Ράφα εξήγησε ότι το κάνει μόνο όταν έχει πάρει καλή θέση στο κορτ και έχει πλεονέκτημα κόντρα στον αντίπαλο, οπότε είναι και εύκολο να τελειώσει τον πόντο. Πέρα από τα ανεβάσματα στο φιλέ, με τον προπονητή του, Κάρλος Μογιά, ο Ναδάλ τα τελευταία χρόνια έχει δώσει βάση στο σερβίς του, το οποίο τον έβγαλε αρκετές φορές από τη δύσκολη θέση, ενώ αξίζει να σταθεί κανείς στο πόσο αξιόπιστο ήταν το backhand του, το οποίο σε όλο του τουρνουά του χάρισε εντυπωσιακούς και καθοριστικούς πόντους.
Την ώρα που έλεγε σπάνια λόγια για τον Ντόμινικ Τιμ, ο Ράφα είχε μόλις φτάσει τους 18 Grand Slam τίτλους και για πρώτη φορά μείωσε τόσο πολύ τη διαφορά από την κορυφή του αθλήματος, εκεί που για τόσα χρόνια βρίσκεται ο Ρότζερ Φέντερερ με 20 κατακτήσεις. «Είναι κίνητρο, όχι εμμονή. Δεν είναι αυτό που με κάνει να ξυπνάω κάθε πρωί και να πηγαίνω για προπόνηση» είπε ο 33χρονος και εξήγησε το πως ακριβώς βλέπει την όλη κατάσταση.
«Ειλικρινά, ποτέ δεν σκέφτηκα ότι πρέπει να φτάσω τον Ρότζερ. Δεν γίνεται να παραπονιέσαι συνέχεια για το ότι ο γείτονας έχει μεγαλύτερο σπίτι, τηλεόραση ή κήπο, δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο βλέπω τη ζωή. Προσπαθώ να κάνω τα πράγματα με τον τρόπο που ξέρω, νιώθω ήδη πολύ τυχερός με αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μου. Αν στο τελευταίο κομμάτι της καριέρας μου κατακτήσω κάποια Grand Slam ακόμα και μπορέσω να βρεθώ πιο κοντά στον Ρότζερ, θα είναι απίστευτο, όμως το τελευταίο πράγμα που σκέφτομαι είναι αυτό. Προσπαθώ να απολαμβάνω το τένις, αυτό είναι το πιο σημαντικό, όπως και το να δίνω στον εαυτό μου την ευκαιρία να αγωνίζεται στο κορυφαίο επίπεδο».
Ο Ναδάλ είναι πέντε χρόνια μικρότερος από τον - σε μερικές εβδομάδες - 38 ετών Ελβετό, κόντρα στον οποίο υπερτερεί σε νίκες [24-15], σε νίκες σε τελικούς Grand Slam [6-3] και σε αγώνες Grand Slam γενικά [10-3]. Ο ίδιος ο Ράφα, με το απαράμιλλο ήθος που τον διακρίνει, έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι ο «Ρότζερ είναι ο καλύτερος όλων των εποχών», όμως πλέον, το να περάσουν υπέρ του και οι κατακτήσεις major τίτλων, δεν φαίνεται απίθανο σενάριο για έναν παίκτη που σίγουρα είναι πολλά περισσότερα από απλά Βασιλιάς στο χώμα...
