Η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αλλαγή σελίδας. Είναι νέο κεφάλαιο με εντελώς διαφορετική ιστορία στο βιβλίο της σύγχρονης κεντροαριστεράς.
Φυσικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πού θα καταλήξει αυτή η υπόθεση. Αν θα καταλήξει δηλαδή στο γραφείο του Μαξίμου, ή αν θα αποτελέσει ένα ακόμα θύμα του Κυριάκου Μητσοτάκη στη «ζούγκλα» της πολιτικής με τα ύπουλα χτυπήματα που είναι ο ορισμός της πολιτικής, ειδικά στη χώρα μας. Είδαμε, άλλωστε, πόσα -και με ποιον τρόπο- προηγήθηκαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εως και λίγα λεπτά πριν από τα τελικά αποτελέσματα, τα συντροφικά μαχαιρώματα έδιναν και έπαιρναν, εκθέτοντας -βεβαίως- ένα πολιτικό σχήμα που έχει για ευαγγέλιο από το πρωί μέχρι το βράδυ τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Εν πάσει η περιπτώσει, αυτά θα τα βρουν (αν τα βρουν και δεν διασπαστούν, όπως συνηθίζουν από... αρχαιοτάτων χρόνων στην ελληνική Αριστερά) κάποια στιγμή στην Κουμουνδούρου.
Αυτό που κάνει εντύπωση, ωστόσο, είναι οι αντιδράσεις που έχει ξεσηκώσει αυτό τον τελευταίο μήνα η παρουσία του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος ναι, ήδη έχει κάνει τα πρώτα λεκτικά λάθη του, με αποκορύφωμα το «εγκληματικό» με την Κύπρο. Κατ' αρχάς να πούμε ότι όλες οι αντιδράσεις στην Αριστερά δεν φάνηκαν ικανές να σταματήσουν την πορεία του προς την κορυφαία καρέκλα του κόμματος. Αρα, κάτι σημαίνει αυτό. Μάλλον, αυτό σημαίνει πάρα πολλά.
Όταν εμφανίζεται ένα νέο πρόσωπο, με λάμψη, με εμφάνιση που λες και είναι φτιαγμένη με τεχνητή νοημοσύνη και σε διάστημα ενός μήνα καταφέρνει να κάνει... λαμπόγυαλλο τα πάντα, τότε αφενός -όπως ειπώθηκε- αυτό είναι «καθρέφτης» για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και τους μηχανισμούς του, αφετέρου αυτό χρειαζόταν ο κόσμος της κεντροαριστεράς κατά πάσα (έως και πολύ μεγάλη) πιθανότητα.
Τούτο με τη σειρά του θα πρέπει να προβληματίσει αρκετό κόσμο εντός και εκτός: τους ψηφοφόρους όλου του πολιτικού φάσματος, τους Συριζαίους, τους κεντρώους και τους δεξιούς, αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Το θέμα είναι ότι ο Κασσελάκης από την πρώτη στιγμή έβαλε απέναντί του βασικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας: δημοσιογράφους, εκκλησία, δικαστές και (εννοείται) τους ομοφοβικούς.
Αν τα καταφέρει, θα φανεί. Αν γνωρίζει τι κάνει ή αν έχει άγνοια πολιτικού κινδύνου, πάλι θα φανεί. Ενα, πάντως, είναι σίγουρο: τους έχει τρελάνει! Δεν ξέρουν πώς να το(ν) αντιμετωπίσουν το φαινόμενο Κασσελάκη, κάποιοι καταφεύγουν σε ρατσιστικά μηνύματα, κάποιοι άλλοι στέκονται στην ρεαλιστική απειρία του (είδαμε πού έχουν φτάσει τη χώρα οι... έμπειροι, θα πω εγώ), ο Τζουμάκας έφτασε στο σημείο να τον χαρακτηρίσει μεταβατικό, ενώ δεν θα μπορούσαν να λείψουν τα social media που τον τοποθετούν από τη «σκιά» του Τσίπρα έως του Μητσοτάκη!
Εδώ είμαστε και όλα θα φανούν τι θα φέρει αυτή η πολιτική και μιντιακή «βόμβα» που ακούει στο όνομα Κασσελάκης. Το «σύστημα», πάντως, δείχνει όχι μόνο να ταρακουνιέται, αλλά να σείεται...
