Στο ποδόσφαιρο δε θα νικήσει το μπάτζετ μόνο, όπως θα συμβεί στο μπάσκετ 9,9 στις 10 φορές. Στο ποδόσφαιρο θα νικήσει αυτός που έχει εφαρμόσει με τον καλύτερο και πιο πειστικό τρόπο την εξίσωση “μπάτζετ-επιλογές-πλάνο-πίστη-ενίσχυση” που οδηγεί σε αυτό που λέγεται ΟΜΑΔΑ.
Στην Ελλάδα τι έγινε; Ποια ομάδα πήρε τελικά το πρωτάθλημα; Αυτή που ήταν συνεπής στην παραπάνω εξίσωση. Αυτή που δεν αρκέστηκε σε… δεκαδικούς, αλλά είχε ακέραια τα πάντα. Χρήμα, πλάνο, προπονητή να στηρίζεται ακόμα και σε έναν μέτριο πρώτο γύρο - σε σχέση με όσα είδαμε από τον Γενάρη και μετά-, ποδοσφαιριστές που έτρωγαν σίδερα ακόμα και… τραυματίες, μια δημιουργία πρότυπο -που πάντα αρχίζει από το πάνω… διάζωμα-, μια οικογένεια. Δηλαδή μια ΟΜΑΔΑ. Μπορούσε να το χάσει αν δεν έπαιρνε τα δύο ντέρμπι με Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης και ΑΕΚ στην Τούμπα; Αν όχι, σίγουρα θα μπορούσε να είχε καρδιοχτυπήσει, και εκεί, στη διαχείριση μιας άλλης κατάστασης ίσως άλλαζαν τα πράγματα. Δεν…
Και δεν άλλαξαν, επειδή ο Δικέφαλος εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε όσο κανείς τον κανόνα του ποδοσφαίρου, τον ορισμό του παιχνιδιού, το dna του αθλήματος που θέλει τα λάθη να βγάζουν νικητή στο τέλος της ημέρας.
To ίδιο έγινε και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ποιες ομάδες πήγαν στον τελικό; Η Λίβερπουλ και η Τότεναμ που παίζουν σταθερά ποιοτικό ποδόσφαιρο, οι ομάδες που είναι… μπετόν στο πλάνο τους όχι από την αρχή της χρονιάς, αλλά σε ένα σχέδιο με ορίζοντα 2-3 ετών, δύο ομάδες που σε κέρδισαν από τη σέντρα του Σεπτέμβρη, με τα όποια σκαμπανεβάσματα είχαν και ειδικά οι Reds που χάνουν μέσα από τα χέρια της την “πανάκριβη” κούπα της Πρέμιερ Λιγκ.
Ποιος… στεναχωρήθηκε από την επική ανατροπή επί της Μπαρτσελόνα; Ουδείς. Ακόμα και οι εν Ελλάδι… Καταλανοί, αναγνώρισαν την τιτάνια προσπάθεια, την Ολύμπια ψυχραιμία και διαχείριση που έκανε ο Κλοπ με τους παίκτες του. Η ομάδα που την περιμένει η μισή Ευρώπη να σηκώσει το 6ο Τσάμπιονς Λιγκ έχει κερδίσει τους πάντες και είναι δίκαια το φαβορί για το μεγάλο στόχο. Το ίδιο και η Τότεναμ που αρχίζει και τελειώνει στον… πιτσιρικά του πάγκου, τον Ποκετίνο. Μεταγραφές με το σταγονόμετρο, αλλά πιστή παρά τους κλυδωνισμούς. Τον άφησαν να δουλέψει κι έφτιαξαν μια ΟΜΑΔΑ που δεν έχει ανάγκη ούτε τον σούπερ σταρ Χάρι Κέιν, ούτε τον Σολ, ούτε κανέναν παρά μόνο αυτή τη συνταγή που ξέρανε το Άμστερνταμ και ξερογλειφόταν ολάκερη η ήπειρος: όρεξη, πίστη, συνέπεια, αφήνω την ψυχή μου στο χορτάρι…
Στον τελικό, λοιπόν, δεν πήγαν η Ρεάλ Μαδρίτης των αμέτρητων εκατομμυρίων, ούτε η… ΤΣΣΚΑ του μπάσκετ που αδιαφορεί να αιμοραγεί οικονομικά (σ.σ. Μπαρτσελόνα, Γούβε) για να λέμε ότι το ποδόσφαιρο έγινε (όχι ακόμα τουλάχιστον) μπάσκετ. Πήγαν οι ομάδες που αναγνωρίστηκαν από όλη την ποδοσφαιρική υφήλιο. Αυτό έκανε και ο ΠΑΟΚ. Το πήρε γιατί οι περισσότεροι παραδέχονται την ανωτερότητά του στη χρονιά που έφυγε...
Θα γίνει ποτέ το ποδόσφαιρο, μπάσκετ; Όχι, λέω εγώ, για τους παραπάνω λόγους, για τη φωτό του πεσμένου Ποκετίνο στο χορτάρι, για τον Ρονάλντο να μην μπορεί να πιστέψει τη ζημιά από τον Ντε Λιχτ.
Η απόλαυση δε θα είναι ποτέ η ίδια...
